Νεκροί Σέρβοι στρατιώτες στο Βίδο.Η φωτογραφία αυτή έγινε Εθνικό σύμβολο και poster για παγκόσμια βοήθεια προς την Σερβία.

Αντιμαχόμενες ομάδες Κρατών κατά τον WW I ήταν:Η ΑΝΤΑΝΤ και οι ΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΕΣ

ΑΝΤΑΝΤ

__________________

Γαλλία- Αγγλία-Ρωσία

Αριστερά η Γαλλία,δεξιά η Αγγλία και στη μέση η Ρωσία

Κατόπιν προστέθηκαν:

Ιαπωνία (1914), Ιταλία (1915),Ρουμανία (1916), Ελλάδα και Η.Π.Α (1917).

ΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΕΣ

__________________________

Γερμανία-Αυστρία-Ουγγαρία.

Η Τουρκία υπέγραψε μυστική συμφωνία στις 2 Αυγούστου 1914

Η ΤΡΙΠΛΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΑΓΓΛΟΓΑΛΩΝ: Ο αυτοκράτορας της Γερμανίας Γουλιέλμος Κάϊζερ, ο Σουλτάνος της Τουρκίας Μεχμέτ και ο αυτοκράτορας της Αυστροουγγαρίας Φραγκίσκος Ιωσήφ

Η Βουλγαρία εισήλθε στο πόλεμο στις 15 Οκτωβρίου 1915

Η ΕΛΛΑΔΑ

----------------

Η Ελλάδα έμεινε ουδέτερη για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα.Μία από τις αιτίες ήταν η διαμάχη του Ελευθερίου Βενιζέλου με τον βασιλιά Κωνσταντίνο που δημιούργησε τον Εθνικό Διχασμό. Ο Βενιζέλος ήθελε την συμμετοχή της Ελλάδας στις δυνάμεις της ΑΝΤΑΝΤ διότι είχε βλέψεις προς την Βουλγαρία και την Τουρκία.Στις 16 Αυγούστου 1916 γίνεται το κίνημα της Εθνικής Αμύνης στη Θεσσαλονίκη που το υποστηρίζει ο συμμαχικός στρατός που έχει στο μεταξύ αποβιβαστεί στη Θεσσαλονίκη. Ο Βενιζέλος αργεί αλλά τάσσεται με το κίνημα και στις 26 Σεπτεμβρίου μεταβαίνει στα Χανιά, όπου και σχηματίζει προσωρινή κυβέρνηση με αρχικά μέλη την τριανδρία, αποτελούμενη από τον ίδιο, το ναύαρχο Παύλο Κουντουριώτη και το στρατηγό Παναγιώτη Δαγκλή.Από εκεί μεταβαίνει στη Θεσσαλονίκη.

Αριστερά Δαγκλής,στη μέση Βενιζέλος και δεξιά Κουντουριώτης

Ο Κωνσταντίνος ήθελε μια ευμενή ουδετερότητα προς τις Κεντρικές Αυτοκρατορίες, διότι η γυναίκα του ήταν αδελφή του Κάιζερ, αλλά και ο ίδιος είχε στρατιωτικά εκπαιδευτεί στον γερμανικό στρατό .

Ο Κωνσταντίνος με στολή Γερμανού Στρατηγού την ημέρα των γενεθλίων του Κάιζερ.

Την 29η Δεκεμβρίου του 1915 η ΑΝΤΑΝΤ αιφνιδιαστικά καταλαμβάνει την Κέρκυρα.

Βινιέτα μεγέθους γραμματοσήμου με την Κέρκυρα υπό Γαλλική σημαία.

Φωτογραφία από την αποβίβαση των συμμαχικών στρατευμάτων.

Οι Κερκυραίοι παρακολουθούν την αποβίβαση των στρατευμάτων και του υλικού της ΑΝΤΑΝΤ.

Το λιμάνι γεμάτο στρατεύματα.

Η αποβίβαση του Γάλλου Στρατηγού Guepratte

Επιθεώρηση των Γαλλικών Στρατευμάτων.

Παρά τις διαμαρτυρίες της Ελληνικής Κυβέρνησης , η ΑΝΤΑΝΤ δικαιολόγησε την κατάληψη της Κέρκυρας ως προσωρινή. Σκοπό της, η περίθαλψη των Σερβικών στρατευμάτων μετά την οπισθοχώρηση τους μέσα από τα Αλβανικά βουνά, και η ανασύνταξή τους ώστε να γίνουν και πάλι ετοιμοπόλεμα.

Με βάση την έκθεση του Γάλλου Αρχιάτρου,υπεύθυνου για τα Γαλλικά Στρατεύματα στην Ανατολή, Albert Vaudremer,

(Η πρώτη σελίδα της έκθεσης)

η αποβίβαση των Σέρβων στην Κέρκυρα, οι οποίοι είχαν συγκεντρωθεί στα νότια παράλια της Αλβανίας, άρχισε το πρώτο μισό του Ιανουαρίου του 1916.

Η άφιξη της Σερβικής Στρατιάς ΤΙΜΟΚ στην Κέρκυρα, (πιθανόν στα Γουβιά)

΄(Η φωτογραφία είναι από το περιοδικό "LE MIROIR" τεύχος 118 27/2/1916)

Αποβίβαση Σέρβων στα Γουβιά.

(Φωτογραφία από το περιοδικό ΝΕΜΕΣΙΣ τεύχος 8 Άρθρο: "Oι Σέρβοι στην Κέρκυρα 1916-1918").

Η Γαλλική Στρατιωτική Υγειονομική αποστολή,αποβιβάζεται στην Κέρκυρα.

Περισσότερα για την οπισθοχώρηση και την αποβίβαση του Σερβικού Στρατού στην Κέρκυρα μπορείτε να παρακολουθήσετε από το Βίντεο που βρίσκεται στο μουσείο μας.

http://johnpetsalis.ning.com/video/e-ophisthochhorese-toy

Οι αποβιβάσεις συνεχίστηκαν ολόκληρο τον μήνα Ιανουάριο και Φεβρουάριο, με βροχή, άνεμο και κακοκαιρία σε διάφορες προκαθορισμένες παραλίες της Κέρκυρας, με κυριότερες αυτές του Βίδο αλλά και των Γουβιών.

Κατά την οπισθοχώρηση μέσω της Αλβανίας τα στρατεύματα τα οποία ήταν αποκαρδιωμένα και λιμοκτονούσαν είχαν παρουσιάσει πολλά κοιλιακά προβλήματα λόγω της κατανάλωσης χαλασμένης τροφής. Συγκεκριμένα επρόκειτο περί ενός καπνιστού ψαριού,με το όνομα "Σαράγκουα" που βρίσκονταν σε κατάσταση σήψης.Έτσι ερχόμενοι οι καταπονημένοι Σέρβοι στην Κέρκυρα έφεραν μαζί τους και ασθένειες.

Τραγικές φιγούρες Σέρβων τις πρώτες μέρες της άφιξής τους στην Κέρκυρα.

Η θνησιμότητα μεταξύ των Σερβικών στρατευμάτων ήταν ιδιαίτερα υψηλή, όπως φαίνεται από τους αριθμούς που ακολουθούν:

Την 23η Ιανουαρίου 1916, αποβιβάστηκαν 5000 άνδρες......πέθαναν 180.

Την 28η αποβιβάστηκαν 6200 ......πέθαναν 150.

Την 2η Φεβρουαρίου επί 24.000 πρόσφατα αποβιβασμένων ανδρών, ενταφιάστηκαν 177 πτώματα, κατόπιν 143 και 142 την 5η και 6η Φεβρουαρίου,επί ενός αποσπάσματος 36.000 ανδρών.Η θνησιμότητα συνεχίστηκε ως εξής: 95, 96, 117, 120, 103, κατά τις ακόλουθες ημέρες του ίδιου μήνα.

Από τίς 12 Μαρτίου,όπως θα δούμε και παρακάτω,άρχισε ο εμβολιασμός.Όμως οι συνθήκες στις οποίες βρίσκονταν η στρατιά αυτή ήταν άσχημες και η επιδημία η οποία επικρατούσε ήταν από τις σοβαρότερες.

Στις 15 Μαρτίου,3 ημέρες μετά την έναρξη των εμβολιασμών,ύποπτα θύματα 331 τα 28 θανάσιμα.

Στις 17 Μαρτίου νέα κρούσματα 303

Στις 20 Μαρτίου νέα κρούσματα 256

" 21 Μαρτίου νέα κρούσματα 255

" 22 Μαρτίου νέα κρούσματα 290

" 23 Μαρτίου νέα κρούσματα 300

" 24 Μαρτίου νέα κρούσματα 316

" 25 Μαρτίου νέα κρούσματα 322

Ιατρική περίθαλψη,φαγητό και η πρόχειρη εγκατάσταση,ήταν οι πρώτες βοήθειες που δόθηκαν στους Σέρβους.

Ήταν τόση μεγάλη η θνησιμότητα, που ο ενταφιασμός των πτωμάτων έγινε μεγάλο πρόβλημα.Ακόμη και το σκάψιμο ήταν κι αυτό χρονοβόρο, με αποτέλεσμα την σήψη πολλών και βέβαια τον κίνδυνο εξάπλωσης ασθενειών. Έτσι αποφασίστηκε η ρήψη τους στη θάλασσα.Ο υγρός ομαδικός τάφος όπου έριχναν τους νεκρούς ονομάστηκε Κυανούν Κοινοτάφειον.

Λίγα λουλούδια από έναν Στρατιωτικό σε κάποιον φίλο, στο πρόχειρο νεκροταφείο.

Φόρτωμα για το κυανούν κοινοτάφειο

Μπροστά από το Βίδο βρίσκονταν αγκυροβολημένα τα πλοία του Υγειονομικού Σώματος ΄Αγιος Φραγκίσκος της Ασίζης" και "Χρυσαλλίς" στά οποία μεταφέρονταν οι νεκροί.Η πόντιση τους γίνονταν στα βόρεια τού νησιού, αλλά πολλά από τα πτώματα ξεβράζονταν στην στεριά και τα έβρισκαν χωρικοί οι οποίοι τα έθαβαν στις παραλίες βάζοντας πρόχειρους σταυρούς.

Το πλοίο "Άγιος Φραγκίσκος της Ασίζης"αναμένει τους σωρούς των νεκρών που είναι στοιβαγμένοι στις βάρκες, για να τους οδηγήσουν στο Κυανούν Κοινοτάφειον

.

Η ρήψη των νεκρών στην θάλασσα.

Ένας άλλος λόγος της ρήψης των νεκρών στην θάλασσα, ήταν η μη οριστική διάγνωση της ασθένειας.Τα συμπτώματα όμως έδειχναν ότι επρόκειτο για χολέρα. Κάτω από αυτές τις συνθήκες η υποδιεύθυνση της Υπηρεσίας Υγείας υπό την διοίκηση του γιατρού ΖΥΣΤΙΝ ΓΚΟΝΤΑΡ,αποφάσισε από κοινού με τον Δόκτορα ΠΟΤΕΒΑΝ υποδιευθυντή του Διεθνούς Γραφείου Υγιεινής,την μετάβαση μιας ειδικής αποστολής στο Γαλλικό Αρχηγείο Στρατού .Η αποστολή αυτή είχε σαν σκοπό της την εκτίμηση της κατάστασης,την οριστική διάγνωση της ασθένειας, αλλά και να διατάξει γενικά μέτρα προφύλαξης.Επίσης ζήτησε να σταλεί και να εγκατασταθεί στην Κέρκυρα εργαστήριο Βακτηριολογίας. Η αποστολή επέστρεψε την 28η Φεβρουαρίου του 1916 με τον Γενικό Ιατρικό Επιθεωρητή ΓΚΡΑΛ. Η διάγνωση της χολέρας επιβεβαιώθηκε και στάλθηκαν τα απαιτούμενα για την εγκατάσταση του εργαστηρίου.

Φεύγοντας από την Γαλλία,η αποστολή πήρε μαζί της 25.000 δόσεις εμβολίου κατά της χολέρας,οι οποίες παρασχέθηκαν από το Ινστιτούτο ΠΑΣΤΕΡ των Παρισίων. Αυτές αρκούσαν για τις πρώτες ανάγκες. Στην συνέχεια οι αφίξεις των εμβολίων από την Γαλλία ήταν συνεχόμενες και έτσι επετράπη στην Υπηρεσία, χωρίς διακοπή, να εμβολιάσει μέσα σε έναν μήνα 210.000 άτομα.Η Αθήνα,από την πλευρά της απέστειλε μια μικρή ποσότητα εμβολίων, η οποία κατευθυνόμενη αρχικά προς τους Αγ.Σαράντα, έφτασε στη Κέρκυρα πολύ αργά.

 

Το εργαστήριο εγκαταστάθηκε στην θέση των παλαιών θαλασσίων θερμών λουτρών του συγκροτήματος της "Ρολίνας"(καζίνο) που σήμερα υψώνεται το ξενοδοχείο ΚΟΡΦΟΥ ΠΑΛΛΑΣ. Δίπλα από το κτίριο αυτό, (δεν διακρίνεται) ήταν στρατωνισμένοι οι ζουάβοι της φρουράς.Κάθε πρωί γίνονταν με επισημότητα η έπαρση της σημαίας με τιμητική φρουρά,σαλπίσματα της φανφάρας και παιανιζόνταν η απαραίτητη Marseillese (Ο Εθνικός Ύμνος της Γαλλίας.)

Μαζί με τα στρατεύματα ήρθαν στο νησί και χιλιάδες πρόσφυγες μεταξύ των οποίων και πολλά παιδιά.

(Φωτογραφία από το περιοδικό ΝΕΜΕΣΙΣ τεύχος 8 Άρθρο: "Oι Σέρβοι στην Κέρκυρα 1916-1918").

Περίπου 30.000 παιδιά,12-18 ετών, ακολούθησαν την οπισθοχώρηση.Τα 15.000 από αυτά πέθαναν μέχρι να φθάσουν στα παράλια της Αλβανίας.Γύρω στα 6.000 πέθαναν κατά την διάρκεια της αναμονής για να μεταφερθούν στην Κέρκυρα,καθότι ήταν άσιτα και καταβεβλημένα.Το ταξίδι από τις περιοχές που ήταν στρατοπεδευμένα μέχρι την Κέρκυρα διαρκούσε 24 ώρες. Στις μεταφορές αυτές πέθαναν 2.000 παιδιά.Τελικά μεταφέρφηκαν στο νησί περίπου 7.000 παιδιά.

Οι πιο μικροί σε ηλικία Σέρβοι στρατιώτες.

Ο Στρατηγός Μοντεσίρ και το Στρατηγείο του εγκαταστάθηκαν στην βίλλα Καλαβρέντζου.

Το Αχίλλειο (θερινή κατοικία του Κάιζερ) κατελήφθη και εκεί εγκαταστάθηκε το νοσοκομείο των αξιωματικών.

Το Αχίλλειο φρουρείται . Πινακίδα γραμμένη σε τρεις γλώσσες. Γερμανικά,Ιταλικά και Ελληνικά απαγορεύει την είσοδο.

(Η φωτογραφία είναι από το περιοδικό "L' ILLUSTRATION" τεύχος 3807 19/2/1916)

Τα πράγματα του Κάιζερ σφραγίστηκαν και φυλάσσονταν από φρουρούς.

(Η φωτογραφία είναι από το περιοδικό "L' ILLUSTRATION" τεύχος 3807 19/2/1916)

Τα αυτοκίνητα του Κάιζερ βρίσκονταν ακόμη στα πάρκιν τους και Γάλλοι στρατιώτες ποζάρουν εμπρός τους.

(Η φωτογραφία είναι από το περιοδικό "L' ILLUSTRATION" τεύχος 3807 19/2/1916)

Στα μαγειρεία του Αχιλλείου ετοιμάζονταν στις αυτοκρατορικές κατσαρόλες, το γεύμα για την σίτιση των ασθενών, της φρουράς,και του ιατρικού προσωπικού.

(Η φωτογραφία είναι από το περιοδικό "LE MIROIR" τεύχος 118 27/2/1916).

Αξιωματικοί στον κήπο του Αχιλλείου.

Το νεκροταφείο των αξιωματικών στο Αχίλλειο

Ιταλικό ιππικό στο νέο Φρούριο όπου και εγκαταστάθηκαν οι Ιταλοί.Οι Γάλλοι είχαν εγκατασταθεί στο Παλαιό Φρούριο.

.

ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΜΕΡΕΣ

Πρόχειρη κατασκήνωση στο Βίδο

Μέσα σε ένα μήνα το Βίδο έγινε ένα τεράστιο νοσοκομειακό κέντρο.Το Λαζαρέτο δέχονταν τους χολερικούς και τα θύματα του εξανθηματικού τύφου. Στα Σερβικά στρατόπεδα δημιουργήθηκαν αναρρωτήρια.Η Επιτροπή Υγιεινής παρείχε οδηγίες για την απολύμανση των ασπρορούχων,την μάχη ενάντια στις μύγες,την εγκατάσταση των αποχωρητηρίων και την τοποθέτησή τους, αλλά και την συστηματική τους απολύμανση με χλωριούχο ασβέστιο.

Έχοντας γίνει η διάγνωση της χολέρας,ο δόκτορ Ποτεβάν έλαβε την πρωτοβουλία της επίσημης ανακοίνωσης της αρρώστιας και πρότεινε στον Στρατηγό της Μεραρχίας,Αρχηγό της Γαλλικής Στρατιωτικής Αποστολής, την δημιουργία μιας Διεθνούς Επιτροπής Υγιεινής στην Κέρκυρα.Η επιτροπή συνήλθε στις 10/3/1916. Από τις 5 Φεβρουαρίου πολλοί από τους ντόπιους, των οποίων οι κατοικίες γειτόνευαν με τα Σερβικά στρατόπεδα, είχαν μολυνθεί από χολέρα.Οι πρώτες περιπτώσεις,έξι τον αριθμό,επί των οποίων σημειώθηκαν δύο θάνατοι,είχαν εμφανιστεί σε μια απομονωμένη οικία κοντά στο στρατόπεδο στα Γουβιά. Τέσσερις και οκτώ ημέρες αργότερα,εμφανίστηκαν νέα κρούσματα στον Ύψο και στην Κορακιάνα. Κατόπιν δύο νέα θανατηφόρα κρούσματα σημειώθηκαν στο Μαντούκι και την μεθεπομένη η ασθένεια εξαπλώθηκε στην ίδια την πόλη, όπου παρατηρήθηκαν είκοσι κρούσματα εκ των οποίων τα δεκαοκτώ θανατηφόρα.

Η κηδεία επίσημου Σέρβου αξιωματικού 19/1/1916.

Τα γενικά μέτρα τα οποία αποφασίστηκαν για την προστασία της πόλης ήταν:

1ον) Η απαγόρευση της πρόσβασης σε όποιον δεν κατοικούσε στην πόλη.

2ον) Δικαίωμα είχαν μόνον οι έχοντες υποχρεωτικά εκεί τα διοικητικά ή στρατιωτικά τους καθήκοντα.

3ον) Να εμβολιαστεί επειγόντως,όλος ο πολιτικός και στρατιωτικός πληθυσμός.

4ον) Να προληφθεί ο ένυδρος κίνδυνος με άμεση ανάλυση του νερού που καταναλώνονταν.

5ον) Να ενημερωθούν οι κάτοικοι για τα μέτρα που έπρεπε να λαμβάνουν.

6ον) Να κοινοποιηθούν οι διαταγές οι οποίες θα μοιράζονταν στους περαστικούς στον δρόμο,στα σπίτια και να τοιχοκολληθούν.

7ον) Να καταρτιστεί άμεσα ένας ονομαστικός κατάλογος όλων των ατόμων οι οποίοι κατοικούσαν στην πόλη ή στα προάστια ή στα ενοικιαζόμενα δωμάτια.

8ον) Η Αστυνομία να αναζητά και να συλλαμβάνει παράνομους ενοίκους.

9ον) Ο Σέρβος γιατρός της επιτροπής, να προμηθεύεται έναν κατάλογο των Σέρβων στρατιωτικών και πολιτών οι οποίοι ήταν υποχρεωμένοι να παραμένουν μέσα στην πόλη.

10ον) Οι περίπολοι να συλλαμβάνουν τους Σέρβους που δεν περιλαμβάνονταν στον πιο πάνω κατάλογο.

Στην επιτροπή συμμετείχαν Γάλλοι, Σέρβοι και Κερκυραίοι γιατροί. Μερικοί από αυτούς ήταν ο Κωνσταντίνος Παλατιανός,ο Σπυρίδων Παξινός ή Πίγκος,οΣπυρίδωνας Τζουλάτης κ.λ.π.οι οποίοι για την δράση τους παρασημοφορήθηκαν

Ευχαριστήριο έγγραφο του Δήμου Κερκυραίων προς τον γιατρό Σπυρίδωνα Τζουλάτη για τις αφιλοκερδείς υπηρεσίες που πρόσφερε κατά την επιδημία της χολέρας.

Ο αριθμός των εθελοντικά εμβολιασμένων ήταν αρκετά περιορισμένος.Η επιτροπή δεν έκανε άλλωστε τίποτα ιδιαίτερο ώστε να αυξηθεί ,εκτιμώντας ότι θα ήταν προτιμότερο να γίνουν οι εμβολιασμοί από τους γιατρούς οι οποίοι ήταν επιφορτισμένοι ειδικά για την υπηρεσία αυτή.

Καταρτίστηκε λοιπόν το ακόλουθο σχέδιο εμβολιασμού του πληθυσμού:

Χωρίστηκε η Πόλη σε τομείς.Κάθε ιατρική ομάδα που αποτελούνταν από τον γιατρό αρχηγό,είχε μαζί του δύο βοηθούς και έναν αστυνομικό. Έτσι στις 12 Μαρτίου άρχισαν οι εμβολιασμοί όπως περιγράφονται παρακάτω.

Πριν εισέρθουν στην οικία για εμβολιασμό,ο γιατρός αρχηγός της ομάδας έβαζε έναν αστυνομικό στην πόρτα,ώστε να απαγορεύει την έξοδο σε οποιονδήποτε.Με αυτή την προφύλαξη,κάθε ένοικος της οικίας,εμβολιάζονταν οικιοθελώς  ή καταναγκαστικά.

Για να αποφευχθεί τυχόν εξαπάτηση,η επιτροπή είχε εκδώσει βιβλιάρια με αποκόμματα.Το εξώφυλλο έφερε το όνομα του δικαιούχου του βιβλιαρίου.Το απόκομμα που δίνονταν, έφερε το όνομα του εμβολιαζόμενου , την διεύθυνσή του,την ημερομηνία του εμβολιασμού και την υπογραφή του γιατρού που έκανε τον εμβολιασμό.Το απόκομμα που έμενε στο βιβλιάριο είχε τις ίδιες πληροφορίες.Κάθε βράδυ,τα βιβλιάρια επιστρέφονταν στα κεντρικά της επιτροπής με τα στοιχεία των εμβολιασθέντων και έτσι με τον τρόπο αυτό,αναγνωρίζονταν και ελέγχονταν.

Αρωγός στην μεγάλη αυτή προσπάθεια, ήταν και ο Διεθνής Ερυθρός Σταυρός.

Το σύστημα αυτό του εμβολιασμού των κατοίκων,συμπληρώνονταν και από τους δημόσιους εμβολιασμούς στις εκκλησίες. Αυτοί ρυθμίζονταν και επιβλέπονταν,όπως και οι εμβολιασμοί στο αναρρωτήριο του λιμανιού,από τον Δόκτορα ΜΠΛΑΝ από την Τυνησία.

Το σχέδιο αυτό επέτρεψε στους γιατρούς που έκαναν τους εμβολιασμούς, να εμβολιάσουν εντός 8 ημερών τους 15.000 κατοίκους της πόλης.

Κατά την περίοδο αυτή,οι κινούμενες μονάδες εμβολίασαν 8 κοινότητες της ενδοχώρας του νησιού,όπου είχαν εμφανιστεί κρούσματα.

Στις 16 Μαρτίου,5 ημέρες από την αρχή των εμβολιασμών,παρατηρήθηκε μείωση του αριθμού των καθημερινών κρουσμάτων της χολέρας από 10 σε 6. Στις 19, ο αριθμός των αρρώστων ανέβηκε στους 13 λόγω της εμφάνισης 5 κρουσμάτων στο Άσυλο Φρενοβλαβών,αλλά από την ημέρα εκείνη, ουσιαστικά η επιδημία είχε αποτραπεί.

Από τις 22 Μαρτίου ο αριθμός των καθημερινών περιπτώσεων στην Πόλη έπεσε στους 3.Στις 10 Απριλίου εμφανίστηκε το τελευταίο κρούσμα. Από την ημερομηνία αυτή, η χολέρα είχε τελειώσει.

Ο συνολικός αριθμός των περιπτώσεων χολέρας ο οποίος παρατηρήθηκε στον άμαχο πληθυσμό της Κέρκυρας, ήταν 185 και οι θάνατοι έφτασαν τους 68. Η δεύτερη σειρά εμβολιασμών, έγινε όπως προβλεπόταν 8 ημέρες μετά την πρώτη,κάνοντας χρήση της ίδιας οργάνωσης.

Σημειώνεται, ότι στην Κέρκυρα,τα Γαλλικά Στρατεύματα τα οποία έπρεπε να διασφαλίσουν την διατήρηση της τάξης στους πιο μολυσμένους τόπους,δεν είχαν ούτε έναν άρρωστο από χολέρα κι αυτό γιατί το Στράτευμα είχε εμβολιαστεί πριν από λίγο καιρό.

Κατά τον καιρό αυτό η πόλη είχε έλλειψη ύδατος.Υπήρχε παροχή ύδατος κατά περιοχή,για δύο ώρες σε διαφορετικούς τομείς της πόλης. Οι οικίες, είχαν άρδευση με υδρορροές κι αυτές ήταν άδειες ένα μεγάλο μέρος της ημέρας.Τα αποχωρητήρια μολύνονταν και οι σωληνώσεις έφραζαν. Ενώπιον του κινδύνου αυτού η Επιτροπή Υγιεινής αποφάσισε να εγκαταστήσει έναν σταθμό αυτόματης χλωρίωσης στο κέντρο διανομής των υδάτων. Ταυτόχρονα,τα ύδατα τα οποία λόγω λάθους υπολογισμού χύνονταν στην θάλασσα,συγκεντρώνονταν με την φροντίδα του Ναυτικού μέσω σωληνώσεων.

Οι σωληνώσεις αυτές, οι οποίες από την εποχή της Αγγλοκρατίας κατέληγαν στο Αχίλλειο,εφοδιασμένες με βαλβίδες αποκλεισμού,επέτρεπαν να κατακρατείται ένα υγρό του οποίου η ανερχόμενη θερμοκρασία καθιστούσε την διατήρηση ιδιαίτερα χρήσιμη.Τα δεξαμενόπλοια πήγαιναν κάθε μέρα και γέμιζαν από τη δεξαμενή του Αχιλλείου και μοίραζαν σε διάφορα λοιμοκαθαρτήρια και στα αγκυροβολημένα πλοία νερό του οποίου η καθαριότητα βεβαιώνονταν από επαναλαμβανόμενες εξετάσεις. Με αυτόν τον τρόπο, ούτε το Βίδο ούτε η νήσος του λοιμοκαθαρτηρίου (Λαζαρέτο) στερήθηκαν για μια στιγμή το πόσιμο νερό.

Τα πιο αυστηρά μέτρα λήφθηκαν για την απολύμανση των βόθρων.Μια ειδική ομάδα απολύμανσης επιφορτίστηκε με το έργο αυτό. Η χρήση χλωριούχου ασβεστίου γενικεύθηκε.Τα σκουπίδια αποτεφρώνονταν σε φούρνους τους οποίους είχαν χτίσει τα Γαλλικά και τα Σερβικά στρατεύματα και η μάχη κατά των μυγών συνεχίζονταν συστηματικά.

Η Αθήνα απέστειλε ένα προκατασκευασμένο νοσοκομείο συνοδευόμενο από επαγγελματίες συναρμολογητές.Το νοσοκομείο αυτό,γερμανικής προέλευσης,εγκαταστάθηκε σ' έναν απομονωμένο λόφο,ο οποίος εξυπηρετούνταν από έναν μοναδικό δρόμο, εύκολο στην φύλαξη και βατό για τα υγειονομικά οχήματα.

Στον λόφο αυτό βρίσκονταν ένα γηροκομείο,αρκετά φτωχό,με επισφαλείς εγκαταστάσεις το οποίο όμως διέθετε έναν εκτενή άδειο χώρο. Οι ένοικοι του γηροκομείου είχαν ήδη πληγεί από την επιδημία,έτσι δεν υπήρχε φόβος,με την εγκατάσταση του νοσοκομείου,να δημιουργηθεί μία νέα εστία μόλυνσης. Το νοσοκομείο άνοιξε στις 21 Μαρτίου.Κατά την ημέρα εκείνη,η επιδημία βρισκόταν ήδη σε ύφεση και μόνο 17 ασθενείς οι οποίοι αναρρώνανε απομονώθηκαν εκεί,λόγω της πιθανότητας να φέρουν μικρόβια.

Οι εμβολιασμοί,η επιτήρηση των υδάτων,η αποσυμφόρηση της πόλης,τα μέσα περίθαλψης των αμάχων, ρυθμίστηκαν με τέτοιο τρόπο ώστε χρειάζονταν να βεβαιώνεται ο συντονισμός και η εκτέλεση των μέτρων αυτών.

Για να επιτευχθεί ο σκοπός αυτός,η επιτροπή συνερχόταν κάθε βράδυ παραλαμβάνοντας τις αναφορές των γιατρών, οι οποίοι διενεργούσαν τους εμβολιασμούς. Κάθε μέρα,λάμβανε χώρα μία επιθεώρηση σε διαφορετικό τομέα ή σε μια κοινότητα η οποία είχε χαρακτηριστεί ως ύποπτη. Στην εξάπλωση βοήθησαν η ρυπαρότητα κάποιων τομέων της πόλης οι οποίοι ήταν φραγμένοι από ακαθαρσίες.Επίσης η κατάπτωση και η κακή συντήρηση των σφαγείων της .Η ανεπάρκεια των σωληνώσεων από την αφετηρία μέχρι την έξοδό τους από την πόλη και η απόφραξη τους.Η δυσάρεστη συνήθεια των κατοίκων να διατηρούν τα περιττώματα των τελευταίων 24 ωρών στην οικία τους,ώστε να πάνε να τα αδειάσουν την νύχτα σε παράνομους βόθρους οι οποίοι μερικές φορές ήταν δίπλα σε πηγάδια. Μια σειρά από επιστολές στον Νομάρχη,και προσωπικές επισκέψεις είχαν ως αποτέλεσμα να απαλειφθούν κάποια από αυτά τα σφάλματα και να βελτιωθούν τουλάχιστον κάποια άλλα. Έτσι η επίβλεψη των Ελλήνων Υγιεινολόγων έγινε πιο αποτελεσματική,οι ελληνικές αρχές απομακρύνθηκαν από την χαλαρότητα τους και η κατάσταση στον τομέα της υγιεινής της πόλης έγινε καλύτερη.

Κατά τις ημέρες της πλήρης απόγνωσης ένας Σέρβος στρατιώτης έγραψε ένα τραγούδι το οποίο και τραγουδούσε μαζί με τους εξαθλιωμένους συναδέλφους του.Ο τίτλος του τραγουδιού αυτού, TAMO DALEKO. Έμελλε να γίνει το Εθνικό τραγούδι της Σερβίας για όλη την περίοδο του Α! Παγκοσμίου Πολέμου και παραμένει μέχρι και σήμερα να τραγουδιέται θυμίζοντας τις κακουχίες που πέρασε τότε ο λαός της.

Αγγλική Μετάφραση

There, far away, far away from the sea,

There is my village, there is my love.
There is my village, there is my love.

Oh should it have come, that sad, unhappy night,
When you, my dear, went to the bloody fight.

There, far away, where the yellow lemons flower,
There was the Serbian Army's only path.
There was the Serbian Army's only path.

There far away, far away from the sea,
There is my village, there is Serbia.
There is my village, there is Serbia.

Without my homeland, on Corfu I live,
And still I happily cheer, Long Live Serbia.
And still I happily cheer, Long Live Serbia.

 

 Το νεκροταφείο της Μεραρχίας ΔΡΙΝΟΥ στον Άγιο Ματθαίο.

Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε ότι ο Γιάννης Γιαννούλης, ένας χωρικός από τα Επισκοπιανά ο οποίος όμως κατοικούσε στον Άγιο Ματθαίο ,περιμάζεψε πτώματα Σέρβων τα οποία ενταφίασε σε ένα κτήμα του δημιουργώντας ένα μικρό νεκροταφείο.

Οι Σέρβοι τίμησαν τον άνθρωπο αυτόν ιδιαίτερα.Έστησαν την προτομή του και αναμνηστική πλάκα στο προαύλιο της εκκλησίας του Αγίου Ματθαίου που βρίσκεται στην κεντρική πλατεία του χωριού.

Σατυρικό αντισερβικό σκίτσο που δείχνει τον Βασιλέα Πέτρο,τον διάδοχο Αλέξανδρο,τον πρωθυπουργό Πάσιτς και τον αρχηγό του στρατού Πούτνικ να το σκάνε μέσω Αλβανίας.

H Αναδιοργάνωση

Θα πρέπει εδώ να αναφέρουμε ότι μαζί με το στρατό και την αρχηγία του, ήρθε στην Κέρκυρα και η Κυβέρνηση της Σερβίας της οποίας πρόεδρος ήταν ο Νίκολα Πάσιτς.

Η κυβέρνηση (Σκουψίνα) συνεδρίαζε κατ'αρχήν στο Ξενοδοχείο Bella Venezia, αλλά για τις εργασίες του Κοινοβουλίου ,τους παραχωρήθηκε από τον Δήμο Κερκυραίων το Δημοτικό Θέατρο.

To σύνολο των βουλευτών φωτογραφίζεται στη δυτική πλευρά του Δημοτικού Θεάτρου.

Από συνεδρίαση της κυβέρνησης στο θέατρο.

Από τους βουλευτές, μια μερίδα ήταν Σοσιαλιστές που υποστήριζαν με πάθος την ιδεολογία τους, η οποία ήταν ενάντια στον Σερβικό σωβινισμό.Δημιουργήθηκαν επεισόδια που ανάγκασαν δύο φορές τα Γαλλικά στρατεύματα να περικυκλώσουν το Δημοτικό Θέατρο.

Η αναμνηστική πλάκα που αναρτήθηκε το 1918 στο Δημοτικό Θέατρο

Ο Πρωθυπουργός Πάσιτς υπαγορεύει στον γραμματέα του.

(Φωτογραφία από το περιοδικό ΝΕΜΕΣΙΣ τεύχος 8 Άρθρο: "Oι Σέρβοι στην Κέρκυρα 1916-1918").

Ο Στρατηγός Πέταρ Μπόγεβιτς,Αρχηγός του Επιτελείου της Ανωτάτης Διοίκησης του Σερβικού Στρατού επιθεωρεί καταυλισμό στην Κέρκυρα, 1916.

Στα τέλη Ιανουαρίου εγκαινιάστηκε και το πρώτο αεροδρόμιο του νησιού στο μέρος που βρίσκεται και το σημερινό αεροδρόμιο

Στη φωτογραφία μας βλέπουμε το σκελετό του μεγάλου υπόστεγου όπου φυλάσσονταν τα Ζέμπελιν. Τα Ζέμπελιν τα οποία χρησιμοποιούνταν και ως επιθετικά, αποτελούσαν μαζί με τα υδροπλάνα την αεροπορική υποστήριξη.

Το υπόστεγο εκτός της φύλαξης είχε και εγκαταστάσεις ανεφοδιασμού.Δύο αεροπλάνα τύπου Ζέμπελιν(Νταρ-λαντ και Καμπανία) συνέδεαν την Κέρκυρα με την Θεσσαλονίκη δύο φορές την εβδομάδα.

 

Ο πρίγκηπας Αλέξανδρος.

Στις 6 Φεβρουαρίου του 1916, ο διάδοχος του Σερβικού θρόνου Αλέξανδρος,ήρθε στην Κέρκυρα για να εξετάσει την κατάσταση του στρατεύματος αλλά και για να ανυψώσει το ηθικό του.

Στον πρίγκηπα-Διάδοχο έγινε επίσημη υποδοχή. Από την πλευρά της Γαλλίας ήταν ο Υπουργός M.Boissonnas, από την Σερβική πλευρά τον υποδέχθηκε ο Πρωθυπουργός Πάσιτς,όπως φαίνεται στην φωτογραφία μας και όλο το Υπουργικό Συμβούλιο. Η μουσική έπαιζε τον Σερβικό Ύμνο. Ο Διάδοχος χαιρέτησε δια χειραψίας όλους τους Υπουργούς και διπλωμάτες Σέρβους αλλά και τους Γάλλους Αξιωματικούς που του παρουσίασε ο Γάλλος Στρατηγός Douchy.Στην συνέχεια επιθεώρησε παρατεταγμένο Άγημα.

 

Ακολουθούν εικόνες από την ζωή των Σέρβων στα στρατόπεδα τους.

Στις 13 Φεβρουαρίου ο Αλέξανδρος επισκέφθηκε ένα-ένα τα σερβικά στρατεύματα. Σε αυτό των Γουβιών απευθυνόμενος στο στράτευμα είπε: Εάν οι καταστάσεις μου το επιτρέψουν,αφού τελειώσει η πρώτη περίοδος της αναδιοργάνωσης του στρατεύματος,ελπίζω να φύγω για το Παρίσι για να επισκεφθώ τον Πρόεδρο Poincare και τον Αρχιστράτηγο Joffre.Γνωρίζετε τι σημαίνει για εμάς Γαλλία σήμερα.Είναι αυτή και οι δυνάμεις της που μας περιμένουν όλους και αισθάνομαι βαθιά να αναφερθώ και εκ' μέρους του Αρχηγού των Δυνάμεών μας.Επειδή πρόκειται για έναν νέο Βαλκανικό πόλεμο σε εξέλιξη,η εμπειρία μας στα Βαλκανικά θέματα μπορεί να είναι χρήσιμη στις Συμμαχικές Δυνάμεις. Έχουμε πλήρη γνώση για το ποια ήταν η πραγματική κατάσταση και πως η Αυστρία εξασκούσε τυραννία όλες τις ώρες και στιγμές,αλλά και για την στάση της Βουλγαρίας.Εκείνο που έχει σημασία,στην νέα μας προσπάθεια,είναι πως ότι κι αν τραβήξαμε στο παρελθόν, δεν θα ξανάρθει πια.

Θα δείτε ότι αρκετές από τις Μεραρχίες μας,όπως αυτή του Μοράβα π.χ. είναι σχεδόν ανασυνταγμένες. Λείπουν ακόμη οι νέες στρατιωτικές ενδυμασίες,τα όπλα και τα πολεμοφόδια, αλλά το ανθρώπινο δυναμικό είναι οργανωμένο.Σε δύο μήνες ή τρεις το πολύ, θα μπορέσουμε να ξανασταθούμε στα πόδια μας και να συμμετάσχουμε στον Βαλκανικό πόλεμο με έναν στρατό από 130.000 έως 150.000 ανδρών και με τις δυνάμεις του Στρατηγού Sarrail, να κάνουμε μία πάλη που δεν θα τελειώσει παρά μόνο με νίκη. Η Σερβία είναι στα Βαλκάνια αυτό που είναι η Γαλλία στην Ευρώπη και δεν πρέπει να είναι ηττημένη.

Υπαίθρια λειτουργία του στρατεύματος,από Καναδό ιερωμένο, παρουσία του Πρίγκηπα Αλέξανδρου.

Ο Αρχηγός του στρατού Ραντομίρ Πούτνικ σε μεγάλη ηλικία και άρρωστος από την οπισθοχώρηση στην Αλβανία,υποβασταζόμενος από στρατιώτες,επιβιβάζεται σε αυτοκίνητο και επισκέπτεται τα στρατόπεδα για να εμψυχώσει τους άνδρες.

Έγιναν υπαίθρια γεύματα στα στρατόπεδα με την παρουσία του.

Οι φούρνοι έβγαζαν όλη μέρα ψωμί

Τα μπάνια στη θάλασσα ήταν ένα μέτρο απαραίτητο για την καθαριότητα των χιλιάδων στρατιωτών..

 

Τα Γαλλικά στρατεύματα

Στρατός Ξηράς

Οι Ζουάβοι (όνομα μιας φυλής της Αλγερινής Καβυλίας απ' όπου στρατολογήθηκαν οι πρώτοι στρατιώτες του Γαλλικού αποικιακού ελαφρού πεζικού-Αλγερία 1831),ήταν το κύριο μάχιμο σώμα της Γαλλικής φρουράς της Κέρκυρας.

 

Κατά τον Α! Παγκόσμιο πόλεμο,το σώμα των Ζουάβων αποτελούνταν αποκλειστικά από Γάλλους,παρ'όλο που η στολή τους εξακολουθούσε να αραβοφέρνει .Υπήρχαν τέσσερα συντάγματα τα οποία διακρίνονταν από το χρώμα μιας ταινίας στο εξωτερικό μέρος των σαλβαριών τους που ονομάζονταν tombeau.To χρώμα του 1ου Συντάγματος ήταν κόκκινο,του 2ου λευκό,του 3ου κίτρινο και του 4ου βαθύ κυανό.

Παράταξη Ζουάβων στη κάτω πλατεία για επιθεώρηση.

Σώμα Αλπινιστών παρελαύνει στην πλατεία του Νέου Φρουρίου,στον πρώην σταθμό του ΚΤΕΛ.

 

Τα πλοία και η ζωή σε αυτά.

 

 

Το λιμάνι

Ιταλικό πλοίο μετέφερε βοήθεια για τους Σέρβους.

Το εργαστήριο επισκευής των αυτοκινήτων.

Οι Αυστραλοί

Οι Αυστραλία έστειλε στην Κέρκυρα τρία πολεμικά σκάφη για να βοηθήσουν τις συμμαχικές δυνάμεις στον εντοπισμό των εχθρικών υποβρυχίων και να περιφρουρούν για τυχόν επίθεση αυτών στα συμμαχικά καράβια.Τα τρία αυτά πολεμικά ήταν HMAS Huon,HMAS Parramatta και HMAS Torrens. Μία από τις ενέργειές τους ήταν  η πόντιση ενός μεγάλου ανθυποβρυχιακού διχτιού.

Εάν παρατηρήσουμε την λεπτομέρεια της πιο πάνω φωτογραφίας θα δούμε ότι το ανθυποβρυχιακό δίχτυ ξεκινούσε από το Καποσίδερο (βλέπουμε τις ποντισμένες σημαδούρες).

 

 

Οι Αμερικάνοι

Οι Αμερικανοί έστειλαν έναν στολίσκο(Splinter fleet) από ανθυποβρυχιακά σκάφη για την φύλαξη του στενού Κέρκυρα-Ότραντο το λεγόμενο The Ontranto Barrage.

 

Ως βάση τους είχαν τον κόλπο των Γουβιών.

 

Ο Ναύαρχος του στολίσκου Cpt.Nelson γίνεται αποδεκτός από της συμμαχικές δυνάμεις.

 

Η Ναυαρχίδα του στολίσκου αυτού ήταν το πλοίο Λεωνίδας.

Τα πληρώματα των πλοίων έφτιαξαν την βάση τους(Νο 25) στην στεριά μέσα στους ελαιώνες.

 

 

Από τη δράση των Αμερικάνικων ανθυποβρυχιακών

 

Τα καράβια σημαιοστολισμένα για την νίκη και το τέλος του πολέμου.

Η ζωή των Ναυτών

Από κάρτες που έστελναν οι Αμερικανοί και τα γραφόμενα στο πίσω τους μέρος.

Η φωτογραφία στο πίσω μέρος γράφει αυτό που είναι επικολλημένο στο επάνω αριστερά μέρος της, δηλ. Έλληνες (Κερκυραίοι) τραγουδούν στις αμερικανικές δυνάμεις.Κέρκυρα 4 Ιουλίου 1918(Φυσικά με το αζημίωτο)

Όταν έφυγαν είχαν αφήσει και αυτοί τους νεκρούς του πίσω.

Οι Ξένες Δυνάμεις και οι Κερκυραίοι

Τα παιδιά

Όπως είδαμε και πιο πάνω, γύρω στα 7.000 παιδιά έφθασαν στο νησί.

Η φροντίδα για τα παιδιά ήταν μεγάλη και από τις Συμμαχικές Δυνάμεις και από τούς Κερκυραίους. Οι ντόπιες αρχές φρόντισαν και έδωσαν χώρο για να δημιουργηθεί Σερβικό σχολείο.

 

Η συνύπαρξη

Η ύπαρξη τόσων πολλών στρατευμάτων στο νησί έκανε τους ντόπιους να είναι διστακτικοί στις σχέσεις τους με τους ξένους.Η Κέρκυρα βρέθηκε ξαφνικά να έχει 250.000 κατοίκους.Σιγά - σιγά οι σχέσεις εξομαλύνθηκαν γιατί η συμπεριφορά των Γάλλων ήταν πολύ φιλική προς τον κόσμο.Εκείνοι που θεωρούσαν ότι το νησί ήταν υπό κατοχή ήταν οι Ιταλοί,οι οποίοι λίγα χρόνια αργότερα (1923) το κατέλαβαν προσωρινά.Προς τους Σέρβους η συμπάθεια ήταν μεγάλη και η αλήθεια είναι ότι παρά την άσχημη κατάστασή τους κανένα επεισόδιο δεν αναφέρεται κατά την παραμονή τους εδώ.

Τους παραχωρήθηκε ο Ναός του Αγίου Νικολάου των Γερόντων όπου οι λειτουργίες γίνονταν στην Σερβική γλώσσα από Σέρβους ιερωμένους.

. Στην Κέρκυρα εκδίδονταν και η εφημερίδα...

ΣΕΡΒΙΚΑ ΝΕΑ.

\

\Οι Γάλλοι όταν είχαν έξοδο, αλλά και οι Σέρβοι γέμιζαν την πόλη.

 

Στα χωριά

Βέβαια και οι Κερκυραίοι χωρικοί δεν έχαναν την ευκαιρία να κάνουν μικροεμπόριο πλησιάζοντας τα στρατόπεδα και πουλώντας τις πραμάτειες τους.

Η Αποχώρηση

Η Διακήρυξη της Κέρκυρας, 20 Ιουλίου του 1917

Η διακήρυξη αυτή περιελάμβανε μια συμφωνία μεταξύ των πολιτικών εξόριστων από την Κροατία, το Μαυροβούνιο, τη Σερβία και τη Σλοβενία προβλέποντας την δημιουργία ενός νέου έθνους, τη Γιουγκοσλαβία, στη μεταπολεμική Ευρώπη.

Οι διαδικασίες αναδιοργάνωσης και εξοπλισμού των Σέρβων είχαν σχεδόν ολοκληρωθεί γύρω στις 15 Μαρτίου, και δημιουργήθηκαν 6 Μεραρχίες"ΔΡΙΝΑ","ΣΟΥΜΑΔΙΑ",ΤΙΜΟΚ",ΒΑΡΔΑΡ","ΔΟΥΝΑΒΗΣ" και "ΜΟΡΑΒΑ".Στις 6 Απριλίου από τους πρεσβευτές των Άγγλων και των Γάλλων ανακοινώνεται στην Ελληνική Κυβέρνηση ότι αφού αναπαύτηκαν από την ταλαιπωρία και ανάρρωσαν τα Σερβικά στρατεύματα, οι Σύμμαχοι θα τα μεταφέρουν στο μέτωπο της Θεσσαλονίκης.Τελικά η σταδιακή αποχώρηση των στρατευμάτων άρχισε στις 11 Απριλίου με πλοία από την Κέρκυρα προς την Χαλκιδική.Τελείωσε δε στις 30 Μαΐου του 1916.Μεταφέρθηκαν συνολικά 130.000 άνδρες και 34.800 ζώα.

Αρκετό ενδιαφέρον για την αποχώρηση είναι και το Video του μουσείου

\

Τα συμμαχικά στρατεύματα κατέβασαν τις σημαίες από τα Φρούρια μας τον Ιούνιο του 1919,ένα χρόνο μετά τη λήξη του πολέμου.Οι Γάλλοι έφυγαν τέλη του 1918.Οι Ιταλοί έφυγαν μόνο κατόπιν αντίδρασης της Διεθνούς Κοινότητος.

Το 1935 ο Βασιλιάς Αλέξανδρος επισκέπτεται και πάλι,επίσημα το Βίδο.

Μετά την επίσκεψη αυτή, εγκαταστάθηκε στην Κέρκυρα το 1936,επίσημο Σερβικό Προξενείο.

Η απόφαση της δημιουργίας προξενείου ελήφθη στο Βελιγράδι την 1 Μαΐου 1919. Επίσης μετά την επίσκεψη του Αλέξανδρου το 1935, χτίστηκε και το μαυσωλείο στο Βίδο.........

 

όπου από την ίδρυση του Προξενείου και μετά, περισυνελέγησαν τα οστά των Σέρβων στρατιωτών που ήταν διασκορπισμένα στα διάφορα νεκροταφεία του νησιού .Επίσης αναμνηστικές πλάκες τοποθετήθηκαν στον Αγ.Ματθαίο....

και στα Γουβιά,όπου και έγινε η αποβίβαση.

ΤΑΜΟ DALEKO

http://johnpetsalis.ning.com/video/hor-kolibri-tamo-daleko

 

 

 

 

Το καζίνο "Ρολίνα" στην Κέρκυρα

ΡΟΛΙΝΑ

Γιὰ σὲνα ἀλήθεια ἐλύσσιαξαν τσ’ ἰντούστριας καβαλλιέρηδες,
Παλιοὶ μπασταρδοκόντηδες καὶ νιόπλουτοι σπιτσιέρηδες.

1904 Λορέντζος Μαβίλης

Το αρχικό βρετανικό νεκροταφείο βρίσκονταν στη θέση που σήμερα στεγάζεται το Ξενοδοχείο CORFU PALACE στην παραλιακή λεωφόρο της Γαρίτσας.

Σκοπός της Δημαρχίας Κέρκυρας ήταν η εκμετάλλευση του χώρου αυτού με την ανέγερση καζίνου. Το 1902 κρίθηκε αναγκαίο να ζητήσει η Ελληνική κυβέρνηση από την Μεγάλη Βρετανία την μεταφορά του νεκροταφείου σε ένα άλλο μέρος, παρέχοντας όλες τις απαραίτητες εγγυήσεις. Αρχικά το αίτημα αυτό δεν έγινε αποδεκτό από τους Άγγλους. Η Ελλάδα έκανε μεγάλες προσπάθειες για να έρθει στην δικαιοδοσία της το οικόπεδο όπου βρίσκονταν οι τάφοι των Άγγλων θανόντων κατά την διάρκεια της Αγγλικής Προστασίας των Ιονίων Νήσων. Η αντίρρηση  της μεταφοράς του νεκροταφείου  στηρίζονταν στο ότι θα απομακρύνονταν από την πόλη και στο ότι το οικόπεδο το οποίο  θα μεταφέρονταν θα έπρεπε να ήταν μεγάλο, τουλάχιστον ίσο με το παλιό  για να χωρέσει τα μνήματα αλλά και τους μελλοντικούς τάφους Άγγλων πολιτών. Όταν ήρθε σε γνώση των Βρετανών ότι η αρχική τοποθεσία προορίζεται για την ανέγερση καζίνο, το θεώρησαν  προσβολή προς τους νεκρούς τους. (1) Σύμφωνα με το πρακτικό της παραχώρησης τον Ιονίων νήσων και την Ένωση μετά της Ελλάδος κρατούσαν οι Βρετανοί την κυριότητα των Αγγλικών νεκροταφείων.    Οι ελληνικές αρχές δήλωσαν αρχικά πως ο χώρος που θα απελευθερώνονταν θα γίνονταν κήπος, ενώ στην συνέχεια, όταν προέκυψε το θέμα εκμετάλλευσης του χώρου από  βελγική εταιρεία δήλωσαν ότι στο υπό ανέγερση Καζίνο δεν θα υπήρχαν τυχερά παιγνίδια καθότι απαγορεύονταν από τον νόμο. Τελικά με απόφαση του Βρετανικού Κοινοβουλίου, παρ’ όλες τις αντιδράσεις που υπήρξαν, αποφασίστηκε η μεταφορά. Οι Άγγλοι μη έχοντας εμπιστοσύνη ζήτησαν η μετεγκατάσταση να γίνει με προσωπικό που θα εγγυόνταν  την ασφαλή μεταφορά  και την επίβλεψη του θα αναλάμβαναν Άγγλοι σταλέντες για το σκοπό αυτό. Οι ίδιοι για τούτο έστειλαν, μεταξύ άλλων, και δύο παρατηρητές.  

Η εφημερίδα ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ στο φύλλο της 9 Μαΐου 1904 δημοσιεύει:

ΜΙΣΕΛΛΗΝΙΚΑ ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ

Τις 5 Μαΐου του αυτού έτους σε φύλλο της  αγγλικής εφημερίδος Dailly Express γράφτηκε ελεεινό δημοσίευμα, γεμάτο ανακρίβειες , το οποίο με το πρόσχημα κάποιων παρατηρήσεων σε σχέση με την εδώ γενόμενη μεταφορά των οστών των νεκρών που ήταν θαμμένοι στο παλιό Αγγλικό νεκροταφείο βρίσκει την ευκαιρία να επιτεθεί σε ότι είναι Ελληνικό. Ο αρθογράφος κατηγορεί την αγγλική Κυβέρνηση όπου επέτρεψε να ανεγερθεί χαρτοπαικτική λέσχη σε ιερό τόπο ( ενώ αυτό είναι απόλυτα ανακριβές διότι στον χώρο εκείνο θα γίνουν μόνο κήποι).

 Αναγράφει είτα ότι η μεταφορά των οστών εγένετο εν πάση αταξία κα χωρίς καμία εκδήλωση σεβασμού, προσθέτοντας και πολλά άλλα. Στο τέλος ειρωνεύεται την τελετή, που τελευταία έγινε στο αγγλικό νεκροταφείο και τον λόγο που έβγαλε ο Δήμαρχος Κερκυραίων, γράφοντας κάποιες περικοπές, υποσημειώνοντας αυτές τις οποίες σχολιάζει ειρωνικά.

Συντάκτης του άρθρου φέρεται ο Λόρδος Bruge καθότι το άρθρο φέρει την υπογραφή του. Ο κύριος αυτός είχε περάσει από την Κέρκυρα τον προηγούμενο χειμώνα για να πάει για κυνήγι απέναντι στην Ήπειρο. Αξιοσημείωτο δε είναι ότι από βεβαιώσεις αξιόπιστων προσώπων δεν ευρίσκετο καθόλου στη Κέρκυρα όταν έγινε η μεταφορά των οστών και η πρόσφατη τελετή που έγινε στο νεκροταφείο. Είναι φανερό ότι ο εν λόγω κύριος εμπνεύστηκε από κάποιον άλλον συμπατριώτη του που είναι εγκατεστημένος στην Κέρκυρα……..     

Πολλές είναι οι δημοσιεύσεις στον Αγγλικό τύπο για το οικόπεδο και την μεταφορά του νεκροταφείου. Οι Times  του Λονδίνου στις 12.6.1904 γράφουν: …αλλά έχει ρητώς καθοριστεί, λαμβάνοντας υπόψη τα συναισθήματα εκείνων που έχουν σχέσεις με  θαμμένους στο νεκροταφείο ότι το καζίνο δεν θα κατασκευαστεί. στον πραγματικό χώρο του παλιού ταφικού εδάφους, αλλά έξω, σε γη που ανήκει στην πόλη έτσι ώστε σε καμία περίπτωση να μην υπάρχουν τυχερά παιχνίδια στον ιερό χώρο της παλιάς ταφής,…. (2)

Η θέση που βρίσκονταν το Αγγλικό Νεκροταφείο .Διακρίνονται στο δεξιό μέρος της δεύτερης φωτογραφίας οι τάφοι των Άγγλων.

Βρισκόμαστε στην  εποχή  που η Κέρκυρα συγκέντρωνε το τουριστικό ενδιαφέρον ολόκληρης της Ευρώπης. Άγγλοι λόρδοι, με το πάθος κυνηγιού έρχονταν στο νησί να οργανώσουν τις κυνηγητικές τους εκδρομές προς την Ήπειρο που τα βουνά της πρόσφεραν «χοντρό» κυνήγι. Ευγενείς από την Αυστρία, ποτισμένοι με το πάθος των Ομηρικών μελετών και ακολουθώντας το προηγούμενο της Αυτοκράτειρας Ελισάβετ, περνούσαν στο νησί αυτό πολλές βδομάδες. Και μαζί με αυτούς Γάλλοι, Γερμανοί, Βέλγοι, Ιταλοί, αποτελούσαν την πελατεία των ξενοδοχείων «Σαιν Ζωρζ» και «Μπέλα Βενέτσια» με τα χρυσά σερβίτσια και τις πλούσιες «Κάβες». To κλίμα κατά συνέπεια ήταν ευνοϊκό για  μια επιχείρηση διεθνούς κλίμακας που στηρίζονταν εις «ολίγον απ' όλα», όπως η Εταιρεία Θαλασσίων Λουτρών  του Μόντε Κάρλο.(3)

 Όπως μας πληροφορεί ο ιατρός Hermann Weber, το νησί είχε γίνει γνωστό και ως θέρετρο υγείας μετά την επίσκεψη και παραμονή της αυτοκράτειρας Ελισάβετ (Σίσι) της Αυστρίας στο Γαστούρι. Η έντονη παρουσία μεγαλοαστών στο νησί επιβεβαιώνεται και από τις διαφημίσεις ευρωπαϊκών λουτροπόλεων, που φιλοξενούσε ο κερκυραϊκός τύπος. Η έστω και προσωρινή εγκατάσταση αριστοκρατών σε διάφορα θέρετρα ενίσχυε τη φήμη των περιοχών και τελικά οδηγούσε σε αύξηση της επισκεψιμότητας. Είναι προφανές πως η φήμη της Κέρκυρας μαζί με τον αρχιτεκτονικό και πολιτιστικό πλούτο της προσέλκυσαν το ενδιαφέρον υποψήφιων επενδυτών, οι οποίοι οραματίζονταν την ανάπλαση του νησιού σε θέρετρο πολυτελείας. Οι προτάσεις ήταν από διαφόρους ενδιαφερομένους. (4)

Το  θέμα δημιουργίας Καζίνο πρωτοεμφανίζεται το  1890  όταν η Εφημερίδα «Επόπτης» τον Ιούλιο του 1890 δημοσιεύει ένα άρθρο από την Κέρκυρα, με τίτλο Το Παικτείον και το Δημοτικόν Συμβούλιον. Οι πρόταση έγινε προς τον Δήμο Κερκυραίων. Σύμφωνα με το άρθρο το Δημοτικό συμβούλιο αποφάσισε να δώσει την άδεια,  με βάση τη πρόταση του Γάλλου επιχειρηματία, αλλά με την προϋπόθεση  να συμπεριληφθεί και ο όρος «τηρουμένων των διατάξεων των περί αστυνομικών  και του ποινικού δικαίου διατάξεων» . Την τροπολογία αυτή δεν δέχτηκε ο Γάλλος επενδυτής.(5)

Τις 28.2. 1900 η εφημερίδα των Αθηνών «Άστυ» δημοσιεύει:

«ΤΟ ΜΟΝΤΕ ΚΑΡΛΟ ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑΝ

Η ΑΓΟΡΑ ΤΟΥ ΑΧΙΛΛΕΙΟΥ

ΣΧΕΔΙΟΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΙΤΥΧΕΙ

Η εταιρία των καταστημάτων του Μόντε Κάρλο απεφάσισε να μεταφέρει αυτά αλλαχού, καθόσον η Κυβέρνησις του Μονακό δια την  ανανέωσιν του προνομίου εζήτησε να της χορηγήται ετησίως διπλάσιον επίδομα, τουτέστιν από 25 εκατομμύρια να δίδει 50. Η εταιρία ανανέωσε την σύμβασιν δι’ εν μόνον έτος.

 Απεφάσισε πλέον η εταιρία να μεταφέρει την έδραν εις άλλην πόλιν και προετίμησεν ως τοιαύτην την νήσον Κέρκυρα, της οποίας το γλυκύ και ευκραές κλίμα υπεραρκεί όπως προκαλέσει άφθονον συρροήν ξένων περιηγητών. Προς τον σκοπόν δε τούτον ηγόρασεν από τους κληρονόμους της αοιδίμου αυτοκρατείρας Ελισάβετ το «Αχίλλειον»  ανάκτορον αντί 2.400.000 χρ. φράγκων, το οποίον απεφάσισεν η εταιρία να μεταβάλει εις σανατόριον. Ωσαύτως ηγόρασεν εν τη εξοχικήν θέσει Γαρίτσα μεγάλας εκτάσεις γαιών, επί των οποίων θ’ ανεγείρει ξενοδοχεία, καφενεία, θέατρα και άλλα ψυχαγωγικά κέντρα, τα οποία θα καταστήσωσιν ευφρόσυνον την διαμονήν των ξένων εν Κερκύρα.

Η ίδια εταιρία θα κατασκευάσει μικρά ταχύπλοα ατμόπλοια, τα οποία θα εκτελώσι την μεταξύ Βρεντησίου και Κερκύρας συγκοινωνίαν δεκάκις τουλάχιστον της ημέρας, το οποίον νυν ούτε άπαξ της ημέρας δεν επιτυγχάνεται.

 Η εταιρία σκέπτεται να υποβάλει προτάσεις προς την Κυβέρνησιν, όπως τη χορηγηθεί προνόμιον, το οποίον θα προσεπικυρωθεί υπό ειδικής συμβάσεως ψηφισθησομένης υπό της Βουλής. Είναι δε διατεθειμένη να δίδει αντί προνομίου 12-15 εκατομμύρια ετησίως φόρον εις την Κυβέρνησιν.

Ως γνωστόν, παρομοίας προτάσεις διετύπωσαν προς την Κυβέρνησιν και άλλαι εταιρίαι , πρωθυπουργούντος του Τρικούπη, ο οποίος δεν εδέχθει αυτές φοβηθείς την κατακραυγήν του κοινού άτε μεταβαλλομένης της Κέρκυρας εις χαρτοπαικτικόν κέντρον.

Τοιούτους ενδοιασμούς, δικαίως άλλωστε, έχει και η σημερινή Κυβέρνησις, το σχέδιον δε της εγκαταστάσεως ρουλέττας εις την Κέρκυραν φαίνεται, ότι θα μείνει σχέδιον».

Η είδηση αυτή έχει ορισμένες ανακρίβειες όπως ότι αγόρασαν το Αχίλλειο  και οικόπεδα στην περιοχή της Γαρίτσας. Όμως η αναφορά   στην περιοχή Γαρίτσα μας δίνει την πεποίθηση ότι ζήτησε την περιοχή του Βρετανικού νεκροταφείου και έτσι η Ελλάδα απευθύνθηκε στην Μεγάλη Βρετανία για να ελευθερώσει τον χώρο αυτόν. 

Μια δεύτερη εκδοχή της ιδίας  πρότασης με τίτλο :«Η σύστασις του χαρτοπαιγνίου εν Κέρκυρα», εμφανίζεται στην Εφημερίδα Εμπρός, 26 Φεβρουαρίου 1900

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, τον Φεβρουάριο του 1900, ο Ελβετός επιχειρηματίας Μαρκέζι επισκέφθηκε τον δήμαρχο Κέρκυρας Δ. Κόλλα, προτείνοντάς του να ιδρύσει σανατόριο στο νησί ως αντάλλαγμα για την άδεια ανέγερσης καζίνο. Ο Μαρκέζι οραματιζόταν ένα σχέδιο συνολικής ανάπλασης, το οποίο περιλάμβανε την κατασκευή  σανατορίων, τεχνητών λιμνών, , αναδασώσεις, κατασκευή πάρκων και πλατειών και αγορά δύο ατμόπλοιων για τη ναυτιλιακή γραμμή Μπρίντιζι-Κέρκυρα. Το κόστος της ανάπλασης υπολογιζόταν στα 25.000.000 ελβετικά φράγκα.Τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους ο δήμαρχος της Κέρκυρας επισκέφθηκε τον πρωθυπουργό, Γεώργιο Θεοτόκη, για να του διευκρινίσει πως η απόρριψη της ιδέας του σανατορίου θα κατέστρεφε οικονομικά το νησί. Είναι προφανές πως η εμπλοκή του Θεοτόκη σε αυτή τη συζήτηση συνδεόταν τόσο με την κερκυραϊκή καταγωγή του, όσο και με την προηγούμενη θητεία του στο δημαρχικό θώκο της πόλης.

Από τις δύο πιο πάνω προτάσεις συμπεραίνεται ότι ο Δήμαρχος του νησιού είχε την απαίτηση, από κάθε επενδυτή, να φτιάξει σανατόριο στην Κέρκυρα λόγω των αυξημένων κρουσμάτων φυματίωσης.

O Βέλγος επιχειρηματίας Βίκτωρ Νταρκουέν, (Μαρκέζι, Μαρκέ) (6) ζήτησε από το Δήμο να του παραχωρήσει τον Χώρο του Αγγλικού νεκροταφείου, εκεί που υψώνεται σήμερα το ξενοδοχείο «Κορφού Παλάς».

Η εφημερίδα «Ακρόπολις» ασχολείται, το πρώτο δίμηνο του 1902, πολύ με το θέμα της Ρολίνας και δημοσιεύει συνέχεια  επ’ αυτού σχόλια και άρθρα από τον μόνιμο ανταποκριτή της στην Κέρκυρα. Από την συνέντευξη με τον κ. Μαρκέ ,(7) της εταιρίας με τίτλο  «Ρολίνα εις την Κέρκυρα» προκύπτουν το τι ζητάει η εταιρία και τι προσφέρει καθώς, και τις απόψεις του για την επιτυχία της επένδυσης. Ο κος Μαρκέ ,Βέλγος επιχειρηματίας, γράφει το άρθρο, διατηρεί τρία καζίνο στο Βέλγιο. Μεταξύ των οποίων και το περίφημο  Κοπερσάλ της Οστάνδης. Το όνομα του καζίνου αυτού είναι Kursaal και σε ερώτηση ξένων δημοσιογράφων στη διοίκησή του, εάν όντως θα ανοίξουν καζίνο  στην Κέρκυρα απάντησαν ότι ουδέποτε υπήρξε τέτοιο ενδιαφέρον.

Επί πλέον στην εισήγηση της εταιρίας, όπως αναφέρεται στην συνέντευξη, προβλέπεται να ξοδευθούν 40 εκ. φράνκα για έξοδα και 3 εκ. για διαφήμιση. Επίσης 3 εκ. δι’ εξωραϊσμό της πόλης με ξενοδοχεία.

 …  "Αλλα τόσα διά τήν έξωράϊσιν πάλιν αυτής διά κήπων καφενείων θεά­τρων κτλ. 2 εκατομμύρια διά τήν διοργάνωσιν ίπποοροαικών αγώνων, κατά τό σύστημα  των Παρισίων Βρυξελλών και άλλων μεγάλων πόλεων. 'Υπέρ τάς 500.000 φρ. διά  περιστεροθήραμα. "Αλλα μεγάλα ποσά διά καζίνα διασκεδάσεων, μίαν λέσχην κατά τό σύστημα τού έν Μόντε Κάρλο, διά τό παίγνιον τού Ζατρικίου, και χίλια δύο άλλα πράγματα, τά όποία θά καταστήσουν τήν Κέρκυραν μοναδικόν τόπον διαμονής διά τους πλουσίους καθόλον τον κόσμον διά τάς εκτάκτους διασκεδάσεις της κτλ. Θά εγκαθιδρύση επίσης και ταχυτάτην συγκοινωνίαν μεταξύ Κέρκυρας και Μπρίντιζι και Πατρών. Η υπηρεσία θά γίνεται καθ’ εκάστην διά ταχυπλόων ατμόπλοιων τά οποία θά διανύουν 22 μίλια τήν ώραν…

 Η «Ακρόπολις» με δημοσίευμα της από 22 Ιανουαρίου 1902  γνωστοποιεί ότι συνεδρίασε το Δημοτικό Συμβούλιο  και απεδέχθη την πρόταση της εταιρίας. Σημειώνει  τους συμβούλους που συμμετείχαν και τους μειοψηφήσαντες.

Η απόφαση αυτή έφερε μεγάλη διχόνοια στον κόσμο της Κέρκυρας. Μια ομάδα αντιρολινικών  με κύριο εκφραστή της τον πνευματικό κόσμο  αντιδρά έντονα με επιχείρημα την ηθική κατάπτωση του πληθυσμού. Κύριοι εκφραστές της ο Λορέντζος Μαβίλης , Κωνσταντίνος Θεοτόκης, Γεώργιος Καλοσγούρος κ.α. Ο κόσμος αυτός άσκησε πολεμική για την «καζινοποίηση» της Κερκύρας με κάθε είδους δημοσιεύματα στον εγχώριο και  αθηναϊκό τύπο , υπογραμμίζοντας ότι αλλοιώνονταν οι παραδόσεις και o τρόπος ζωής της κερκυραϊκής κοινωνίας, ότι η ανηθικότητα, η έκλυση των ηθών, η εγκατάλειψη των αποδοτικών εργασιών, η κάμψη της παραγωγικότητας θα ήταν από τις συνέπειες της εγκατάστασης Καζίνου.

O Λ. Μαβίλης, θέλοντας να στιγματίσει όσους προωθούσαν την «καζινοποίηση» της Κέρκυρας, εκτός από άλλα δημοσιεύματα, έγραψε το παρακάτω δίστιχο .

Για σένα. ελυσάξανε της Ιντούστριας καβαλιέρηδες.Παλιοί μπασταρδοκόντηδες και νιόπλουτοι σπιτσέρηδες

Με διασκεδαστικό τρόπο  μας διηγήθηκε  ο Φώτος Γιοφύλλης πώς πρωτοαντίκρισε τον Μαβίλη το 1902. (Νέα Έστία, Χριστούγ. 1960, σ. 12)

Προσέξαμε πως γινόντανε μεγάλη φασαρία προς το μέρος της πλατείας (Σπιανάδας)... Πλήθος κόσμου έτρεχε, εφώναζε, θορυβούσε... Αποδοκίμαζε, Έβριζε και γιουχάιζε δυο ανθρώπους, πού προχωρούσανε μπροστά... Βαδίζανε γοργά βήμα και φαίνονταν πώς θέλανε ν' αποφύγουν τον κόσμο, πού τούς κυνηγούσε... Τέλος, με τη βοήθεια των χωροφυλάκων, οι δύο εκείνοι άνθρωποι στρίψανε σ' ένα στενό και χαθήκανε...Γυρέψαμε τότες να μάθουμε ποιοι ήτανε αυτοί οι δύο άνθρωποι και τι είχαν κάμει. Και μάθαμε τούτα:  o ένας είναι ο ποιητής Μαβίλης κι ό άλλος ο Ντίνος, ό γιός τού Κόντε Μάρκου Θεοτόκη. Αυτοί οι δύο θέλουνε το κακό τού τόπου μας. Θέλουνε να μποδίσουνε να γένει ή ρολίνα στην Κέρκυρα. 'Όλοι ξέρουμε πώς, αν γένει η ρολίνα, θα γλυτώσει, ο τόπος, θα πλέξουμε μέσα χρυσάφι! κι όμως αυτοί οι δύο θέλουνε μποδίσουνε την ευτυχία του τόπου μας. Γι’ αυτό δίκαια τούς προγκάνε τούς βρίζουνε... Πραγματικά, Εξακολουθεί Φ. Γιοφύλλης……., ό Μαβίλης κι' ο Θεοτόκης είχαν τότες αντισταθεί μ' όλους τούς τρόπους να εγκατασταθεί ρολίνα στ' ωραίο νησί. Είχανε γένει σχετικές προτάσεις από ξένη Εταιρία και φαινόντανε πώς "ή κυβέρνηση κι ό δήμος κάνανε σύμβαση να  ιδρυθεί ρολίνα στην Κέρκυρα. Πολύς κόσμος μάλιστα υποστήριζε σύσταση αυτού τού καταστήματος των τυχερών παιγνιδιών. "Έγινε ακόμα συλλαλητήριο στην πλατεία, εμίλησεν ένας τσαγκάρης και συντάχτηκε σχετικό ψήφισμα, πού ζητούσε να γένει γρήγορα ρολίνα «για να σωθεί ό τόπος».

     Δεν ήταν ή πρώτη απόπειρα για να  πραγματοποιηθεί τέτοια εγκατάσταση. Και αντίδραση είχε γίνει σφοδρή. Ο X. Γ. Σακελλαριάδης (8) ήταν  ό πρώτος που ανέφερε ένα ανυπόγραφο άρθρο πού δημοσιεύτηκε στο «Άστυ» «Μιαν φοράν για πάντα». (9)

Από το άρθρο αυτό θα αποσπάσουμε αυτά τα λόγια:

«0υδεις Κερκυραίος, άξιος τιμής να φέρηται το όνομα του εν τοις δημοτολογίοις της νήσου, διενοήθει ποτέ τοιαύτην βδελυγμία. Ουδείς Κερκυραίος εφαντάσθη, οτι δύναται ποτέ νήσος ελληνική και δει η Κέρκυρα, να κερδοσκοπήσει τού παγκοσμίου ελαττώματος της χαρτοπαιξίας, γινομένη άσυλον και ιερόν των διψομανιών τού ξένου χρήματος και βάφουσα ερυθράς τας ωραίας αυτής ακτάς, εις τας οποίας ή Ναυσικά,

Προσέξαμε πως γινόντανε μεγάλη φασαρία προς το μέρος της πλατείας (Σπιανάδας)... Πλήθος κόσμου έτρεχε, εφώναζε, θορυβούσε... Αποδοκίμαζε, Έβριζε και γιουχάιζε δυο ανθρώπους, πού προχωρούσανε μπροστά... Βαδίζανε γοργά βήμα και φαίνονταν πώς θέλανε ν' αποφύγουν τον κόσμο, πού τούς κυνηγούσε... Τέλος, με τη βοήθεια των χωροφυλάκων, οι δύο εκείνοι άνθρωποι στρίψανε σ' ένα στενό και χαθήκανε...Γυρέψαμε τότες να μάθουμε ποιοι ήτανε αυτοί οι δύο άνθρωποι και τι είχαν κάμει. Και μάθαμε τούτα:  o ένας είναι ο ποιητής Μαβίλης κι ό άλλος ο Ντίνος, ό γιός τού Κόντε Μάρκου Θεοτόκη. Αυτοί οι δύο θέλουνε το κακό τού τόπου μας. Θέλουνε να μποδίσουνε να γένει ή ρολίνα στην Κέρκυρα. 'Όλοι ξέρουμε πώς, αν γένει η ρολίνα, θα γλυτώσει, ο τόπος, θα πλέξουμε μέσα χρυσάφι! κι όμως αυτοί οι δύο θέλουνε μποδίσουνε την ευτυχία του τόπου μας. Γι’ αυτό δίκαια τούς προγκάνε τούς βρίζουνε... Πραγματικά, Εξακολουθεί Φ. Γιοφύλλης……., ό Μαβίλης κι' ο Θεοτόκης είχαν τότες αντισταθεί μ' όλους τούς τρόπους να εγκατασταθεί ρολίνα στ' ωραίο νησί. Είχανε γένει σχετικές προτάσεις από ξένη Εταιρία και φαινόντανε πώς "ή κυβέρνηση κι ό δήμος κάνανε σύμβαση να  ιδρυθεί ρολίνα στην Κέρκυρα. Πολύς κόσμος μάλιστα υποστήριζε σύσταση αυτού τού καταστήματος των τυχερών παιγνιδιών.

"Έγινε ακόμα συλλαλητήριο στην πλατεία, εμίλησεν ένας τσαγκάρης και συντάχτηκε σχετικό ψήφισμα, πού ζητούσε να γένει γρήγορα ρολίνα «για να σωθεί ό τόπος».

     Δεν ήταν ή πρώτη απόπειρα για να  πραγματοποιηθεί τέτοια εγκατάσταση. Και αντίδραση είχε γίνει σφοδρή. Ο X. Γ. Σακελλαριάδης (8) ήταν  ό πρώτος που ανέφερε ένα ανυπόγραφο άρθρο πού δημοσιεύτηκε στο «Άστυ» «Μιαν φοράν για πάντα». (9)

Από το άρθρο αυτό θα αποσπάσουμε αυτά τα λόγια:

«0υδεις Κερκυραίος, άξιος τιμής να φέρηται το όνομα του εν τοις δημοτολογίοις της νήσου, διενοήθει ποτέ τοιαύτην βδελυγμία. Ουδείς Κερκυραίος εφαντάσθη, οτι δύναται ποτέ νήσος ελληνική και δει η Κέρκυρα, να κερδοσκοπήσει τού παγκοσμίου ελαττώματος της χαρτοπαιξίας, γινομένη άσυλον και ιερόν των διψομανιών τού ξένου χρήματος και βάφουσα ερυθράς τας ωραίας αυτής ακτάς, εις τας οποίας ή Ναυσικά, τού Αλκινόου ή Κόρη, υπεδέξατο ναυαγόν τον Όδυσσέα, διά του αίματος των αυτοχείρων θυμάτων της ρουλέτας. Αλλ' αν, γένοιτο, ήθελεν υπάρξει Κερκυραίος, τού οποίου το δέρμα θα διατρέχει φρίκη προ τοιαύτης ατιμώσεως, υπόθεσης καθ' ης διατόρως διαμαρτυρόμεθα, η Ελληνική Κυβέρνησις βεβαίως δεν δύναται να λησμονήσει  ότι η Κέρκυρα είναι νήσος Ελληνική και ότι κατ' ακολουθίαν ή τιμή αυτής είναι αλληλένδετος και αλληλέγγυος πες την τιμήν ολοκλήρου τού Ελληνικού "Έθνους».

Ο Μαβίλης, μετά την ψήφιση από το Δημοτικό Συμβούλιο της ίδρυσης του καζίνο νόμισε, ότι ήταν καιρός να ενεργήσει. 'Ήθελε να ξέρει ποιες ήταν οι διαθέσεις της Κυβέρνησης, Βουλής και  των δημοσιογράφων της Αθήνας σχετικά με το ζήτημα. Στις 23 Γενάρη έστειλε στο φίλο του, Γιάννη Βλαχογιάννη, τη παρακάτω επιστολή (10)

Φίλτατε Βλαχογιάννη!

Σε παρακαλώ να κινηθείς γρήγορα. και να γράψεις ή να βάλεις να γράψουν κατά της Ρολίνας. Οι σύμβουλοί μας και πάλιν μας επόμπευσαν. Εψήφισαν 10 υπέρ της Ρολίνας και 3 κατά. Κοίταξε τι γίνεται εκεί και γράψε μου. Έβουβάθηκαν όλοι. Διαθέτονται εκατομμύρια και πολλοί μωροί εδώ πιστεύουν, κατορθωθεί να δωροδοκηθούν βουλευτές και δημοσιογράφοι, διά να σιωπήσουν. Δεν δύναμαι να παραδεχθώ ότι εφθάσαμε σε τέτοιο σημείον εξαχρειώσεως. Εδώ είναι οι συνηθισμένοι, πού υποστηρίζουν αυτό και εξάπτουν την όρεξιν του πλήθους με μυθώδεις επαγγελίες.  Μη δυνάμενοι επί πλέον να χορτάσουν τα πλήθη διά δημοσίων έργων ή  ιδιωτικών Κληροδοτημάτων και φοβούμενοι μήπως στραφεί επί τέλους κατ' αυτών, προς εξασφάλισιν τού πολιτικού των μέλλοντος αποφάσισαν να πωλήσουν την τιμήν της Κερκύρας, ήτις άλλοτε εθυσίασε την υλικήν της ευμάρειαν εις την εθνικήν της αποκατάστασιν. Σε παρακαλώ να με συμπαθήσεις, αν δεν σου έγραψα τόσον καιρόν. Έχρειάζετο τόσο μεγάλο κακό σαν και τούτο, διά vα βγω από τη νάρκην μου εις την οποίαν και πάλιν θα βυθιστώ, όταν περάσει τούτη η αφορμή. Γράψε μου, αν μπορείς, ποιές εφημερίδες νομίζεις ότι θα αναλάβουν τον αγώνα. Πήγαινε στον Λυκούδη και πες του να γράψει προς Θεού δυνατά και ωραία σαν άλλη φορά (1) Μη λείψεις. 'Eγώ σε αγαπώ και σε χαιρετώ.

Λορέντσος

Είτε από μικροπονηριά είτε από κακία κάποιος κατεργάρης τόλμησε να τον διαβεβαιώσει ότι μετάνιωσε ο Πολυλάς πού,  είχε πολεμήσει τους οπαδούς της ρολίνας. Θύμωσε τότε ό Μαβίλης και στις 27 Γενάρη 1902 έγραψε πάλι στον Γ. Βλαχογιάννη και έστειλε εσώκλειστη μια διάψευση (με  ημ. 27. 1. 1902 ) να τυπωθεί από μιαν εφημερίδα της Αθήνας. Την έφερε στο φώς το Νέον Άστυ τού Δ. Κακλαμάνου (11). (12)

Φίλτατε Έπαχτίτη !

Σού έγραψα και άλλο γράμμα αλλά δεν μου απάντησες. ΄Av είσαι θυμωμένος θα σού περάσει. Εv τοσούτο σε παρακαλώ να μεταβείς εις τα γραφεία τού  «N."Άστεως» ή της « Ακροπόλεως » να συστήσεις να μου τυπωθεί μια διάψευσις σχετική με το ζήτημα της Ρολίνας. Σε παρακαλώ ‘όμως μη γελάσης, να πεις  τού Κακλαμάνου νά μη γράψει επαίνους και κολοκύθια εμπρός εις τ’ όνομά μου, γιατί τότε χάνει η διάψευσις όλη τη σοβαρότητα. Σε παρακαλώ νά το λάβης υπό σπουδαίαν έποψιν και να κάμης σύ ότι δυνατόν δια να γίνει θόρυβος κατά της Ρολίνας,  μη τύχη και περάσει στη βουλή  τέτοιο ντροπερό νομοθέτημα. Μας εντρόπιασαν οί σύμβουλοι εμάς τους Κερκυραίους. Δεν είναι τώρα σωστά vα ντροπιασθή το έθνος. Όπως σε γνωρίζω δεν αμφιβάλλω πού θα πράξης και σύ ότι είναι δυνατόν. Και τότε θα σε αγαπώ ακόμη περισσότερο και ας μη σού γράφω .Αυτά σού γράφω και στο περασμένο μου γράμμα που δεν ξέρω αν τόλαβες αφού δεν απαντάς. ΄H δεν είσαι στας Άθήνας ; Την διεύθυνσίν σου δεν την θυμάμαι πλειό ούτε μπορώ να την εύρω με την αταξίαν που έχω στα χαρτιά μου.Ελπίζω όμως ότι καθώς και άλλοτε τα γράμματά μου θα σού φθάνουν εγκαίρως Σε εξορκίζω να κουνηθής. Πες μου ότι θέλεις,  βρίσε με μαγάρι αλλά κάμε ότι σου ζητώ.

O φίλος σου

Λορέντσος

 

Επί του προκειμένου επεμβαίνει  και ο Γεώργιος Καλοσγούρος που δημοσιεύει επιστολή της γυναικαδέλφης του Πολυλά, Ασπασίας Σορδίνα Ρίγλερ η οποία κατακρίνει την δημοσιογραφία γύρω από το όνομα και τη στάση του Πολυλά. (13)

Κι ο Kωνσταντίνος Θεοτόκης έλαβε μέρος στον αγώνα. Tο  άρθρο του «H Ρολίνα. Επιστολή προς τούς Κερκυραίους», από την 3 Φλεβάρη 1902 τυπώθηκε στην  Άκρόπολιν τις 11. 11. 1902. (14)

Ο Ντίνος Θεοτόκης στην επιστολή του αυτή δεν μπορεί να αποφύγει την σοσιαλιστική του ιδεολογία η οποία όμως στη  παρούσα περίπτωση τον κάνει να είναι αλληλοσυγκρουόμενος.  Μιλάει για τους εργάτες και την μεσαία τάξη, οι οποίοι ήταν μαχητικοί  υπέρ της δημιουργίας του καζίνο και προσπαθεί να τους μεταπείσει, ενώ δηλώνει ότι αυτός με τη θέση του, ενάντια στην ίδρυση του καζίνο, πάει κόντρα στο συμφέρον του μια και είναι μεγαλοκτηματίας και τα κτήματα του θα πάρουν αξία. Επίσης κατηγορεί τον κλήρο γιατί δεν παίρνει θέση επί του ζητήματος που διχάζει την Κερκυραϊκή κοινωνία. 

« Ότι γίνεται στή Δύση, γράφει ό K. Θεοτόκης, σ' έμάς δε συγχωριέται  τό χώμα τούτο είνε άγιώτατο. Ελλάδα και ηθική  διαφθορά είνε πράματα ένάντια που δυνατό δεν είνε να ύπάρχουν άντάμα. Καί ίσα ίσα γιά τούτο οι πλέον υπέρμαχοι της ρολίνας είνε ή απάτριδες ξένοι, κατεργαρέοι φευγάτοι για εγκλήματα από τον τόπο τους, ή άρνησι πάτριδες δικοί μας, πού ο εύγενικός λαός της Κέρκυρας άλλοτες είχε μισήση με  δίκηο»  Έπειτα προσθέτει δυο έπιχειρήματα πού δέν είναι χωρίς αξία: «Το συμφέρο! Τα πλούτη, τά μαγεμένα παλάτια, άφθονία πού τάζουν οί μιαροί ύποστηριχτές τής ρολίνας ποιους θα ώφελήσουν; Τόν έργατικό λαό; Άλλά αν τα κέρδη γενούν μεγαλήτερα θ' άξιώσουν και τά έξοδα, γιατί και νοίκια και θροφές και τάλλα θα άκριβήνουν. Tή μεσαία τάξη τών έμπόρων καί τών ύπαλλήλων;— Βέβαια όχι, το κράτος δεν θα δίνει περσότερους μισθούς και οί εμποροί μας δε θα δύνανται νά μετρηθούν με τούς ξένους πού θάχουν κεφάλαια άφθονα και πείρα πλειότερη, νάρθοΰν άπληστοι v' άρπάξουν τές εργασίες.  Ο τόπος βέβαια θα πλουτήνη μα ποιός χαίρεται τά καλά του». Το δεύτερο επιχείρημα αφορά την ηθική: «0ί ξένοι που θά μάς καταφρονούν εμάς και το έθνος και τήν πίστη, πλούσιοι και παντοδύναμοι στον τόπο μας με τά χρήματα, στά  λαμπρά παλάτια πού θα χτίσουν, θά μαυλίζουν τες άγνές παρθένες μας και τούτες, γιατί έδώ θα δοξασθή ή ακολασία, θα ζηλέψουν τές νειόφερτες άπό τα πέρατα τού κόσμου άμαρτωλές και θά παραιτούν τη φτωχή πατρική σκέπη, γιά να παραδίδονται στούς άνήθικους κατακτητές τού νησιού μας.» κι συγγραφεύς κλείνει έτσι την επιστολή του: «Το μεγαλήτερο που ποθώ είναι να σας παρακινήσω στο καθήκον , σάς ξυπνήσω άπό άνεξήγητο λήθαργο και νάχω τη συνείδησην αναπαμένη που το χρέος μου σαν Κερκυραϊος, σάν "Ελληνας, το έκαμα» (15) Παράλληλα οι ρολινικοί προβαίνουν σε βίαιες εκδηλώσεις προς τους ενάντιους της ίδρυσης του καζίνο.  «Ακρόπολις» 12.2.1902…… Ο κόσμος ιδία της κατωτέρας εργατικής τάξεως γαργαλισθείς εκ πολλών ελπίδων εφανατίσθη μέχρις απελπιστικού σημείου…… συνήλθον τινές και προέβησαν εις αποδοκιμασίας κατά του συντάκτου του άρθρου της ρολίνας, του Κου Γεωργ.Θεοτόκη καθημένου εις την πλατείαν μετά του Κου Μαβίλη εις το καφενείον «Ευρώπη»….. Δυστυχώς αι αρχαί δεν ηδυνήθησαν να προλάβουν τας απρεπείς σκηνάς……(16)

 «Ακρόπολις» 12.2.1902 …Ο κ.Γ.Θεοτόκης εδήλωσεν ρητώς εις φίλους του βουλευτάς, ότι ουδεμίαν λαμβάνει ευθύνην δια τα γενόμενα εν τη νήσω, ότι ουδείς ποτέ εσκέφθη σοβαρώς περί της εγκαταστάσεως  ρολίνας και επισήμου χαρτοπαιγνίου και ότι είνε αξιοκατάκριτοι οι υποθάλπτοντες όνειρα τοιαύτα παρά τω Κερκυραϊκω λαώ, όστις δεν έχει ανάγκην  ρολίνας να ευημερήση……(17)

«Ακρόπολις» 23.2.1902….Οι αποδοκιμασίες είχαν έντονο χαρακτήρα…εν σφυριγμοίς και γιουχαισμοί, οι ζωηρότεροι όμως των διαδηλωτών δεν ηρκέσθηκαν εις τούτο αλλά μετέβησαν εις τας οικίας των αντιρολινικών κκ. Θεοτόκη,Μάνεση, Μυλωνόπουλου και εκτός των γιουχαισμών έρριψαν και λίθους κατά των παραθύρων….

Οι φωνές των διαδηλωτών διέσχιζαν όλη την πόλη. Συνθήματα όπως:

-Ζήτω η Ρολίνα

-Κάτω κακούργοι Ιησουίτες

κυριαρχούσαν σε όλους τους δρόμους.

Συνελήφθησαν 7 άτομα μεταξύ των οποίων οι ευυπόληπτοι πολίτες  Πιζάνης, Δεμπόνος ,Κάρτερ. Οι συλληφθέντες θεωρούνται φιλήσυχοι  εμπορευόμενοι και κτηματίες. Παρόλα αυτά μετά τη σύμφωνη γνώμη οδηγήθηκαν στις φυλακές προφυλακισθέντες. Ομοφώνως ή κοινή γνώμη ετάχθη υπέρ τού ζητήματος. Επιστήμονες, Ιατροί, δικηγόροι, καθηγητές, κτηματίες, πολιτευόμενοι πτωχοί εκφράζονται υπέρ.  Οι σε μεγάλο αριθμό ενάντιοι της ρουλέτας αναφέρονται σε λόγους και επιχειρήματα κενά, περίτου κινδύνου της ηθικής εκλύσεως των ηθών, τους οποίους καταρρίπτουν με ευχέρεια οι υπέρμαχοι της ρολίνας χαρακτηρίζοντας αυτούς καθαρά ουτοπικούς, διότι ή ρολίνα, όπως ισχυρίζονται, χωρίς να προσθέσει ουδέν εις τις συμβαίνουσες, στην Κέρκυρα ανηθικότητες, θα επιφέρει τηνανόρθωση των οικονομιών του τόπου, σώζουσα έτσι τον πληθυσμό από της μεγαλύτερης πληγής της ανηθικότητας της φτώχειας.

 Η «Ακρόπολις» θέλοντας να ερευνήσει το όλο θέμα από οικονομικής άποψης κάλεσε γνωστό οικονομολόγο ο οποίος μελετώντας την επένδυση κατέληξε:

….Από οικονομική άποψη η επένδυση είναι σωτήρια όχι μόνον τοπική αλλά και δι’ όλην ακόμη την Ελλάδα δια πολλούς λόγους. Πρώτος εξ αυτών είνε ότι ετησίως θα εισάγεται πολύς χρυσός εκ του εξωτερικού χάρις εις την διαμονήν   απλώς των ξένων εν Κερκύρα. Δεύτερος είνε ότι η από της Κερκύρας περιοδεία της Ελλάδος δια τους παρεπιδημούντας τυχόν εκεί δεν θα είναι παρά ζήτημα ολίγων ημερών και ολίγων χρημάτων δι’ αυτούς, αφού προϋποθέτει ότι θα είναι πλούσιοι και συνεπώς θα δύνανται ανέτως να δαπανήσουν χρήματα. Τρίτος λόγος είνε η πυκνή και ταχύτατη συγκοινωνία ήτις βοηθουμένη και δια των σιδηροδρόμων Πειραιώς-Συνόρων θα φέρη την Ελλάδα εις αμεσωτέραν επικοινωνίαν μετά της λοιπής Ευρώπης, προς την οποίαν σήμερον συνδεόμεθα   ωσάν ν’ αποτελούμεν κανέν κράτος της Απωτάτης Ανατολής. Εγώ υπολογίζω ότι τουλάχιστον 5-10 εκατομμύρια φράγκων χρυσών, αληθινών όμως και όχι κατά φαντασίαν θα εισάγωνται εις την Ελλάδα, μέγιστον δηλαδή κέρδος, δυνάμενον μετ’ ου πολύ ν’ αντισταθμίση τα πολλά και υπέρογκα έξοδα όπως και την έλλειψιν του χρυσού, πράγματα εις τα οποία οφείλεται καθαρώς η καταπληκτική αύτη ύψωσις του συναλλάγματος….. 

Ο άνθρωπος αυτός στη συνέχεια μιλά για τα θέματα της ηθικής και καταλήγει…. Ότι όλα τα χρυσά όνειρα τα οποία πλέκει η Ρολίνα εις την Ελλάδα πρέπει να την αποκρούσωμεν, διότι θα αποτελεί στίγμα δυνάμενον να παραβλάψη εις το μέλλον ύψιστα εθνικά συμφέροντα. (18)

Τελικά η έγκριση δόθηκε. Ο Βέλγος επιχειρηματίας Βίκτωρ Νταρκουέν, ζήτησε και πήρε από το Δήμο τον Χώρο του νεκροταφείου. Ο μηχανικός Vilentini υπέγραψε, κατ' εξουσιοδότηση του Νταρκουέν τη σύμβαση με το Δήμο Κερκυραίων .

 Διαφημιστικό ταχυδρομικό δελτάριο. Υπογραφή Valentini

Σε εκτέλεση της σύμβασης ο Δήμος παραχώρησε για τη μεταφορά του Αγγλικού Νεκροταφείου νέο χώρο κοντά στις φυλακές. Η μεταφορά άρχισε το 1902 και έληξε το 1904. Ο Vilentini, χρηματοδοτούμενος από τον Νταρκουέν, έκτισε το κτίριο της Ρολίνας, που υπάρχει ακόμη σήμερα  στον χώρο που βρίσκεται  το «Αρχαιολογικό Μουσείο» και στο  « Κορφού Παλάς» κτίστηκε το κτίριο των Λουτρών, ένα ωραιότατο νεοκλασικό κτίριο που καταστράφηκε από τους βομβαρδισμούς του πολέμου και στη συνέχεια κατεδαφίστηκε.(19)

(Το κτήριο των λουτρών το 1917 χρησιμοποιήθηκε ως εργαστήριο Βακτηριολογίας)

H επιχείρηση όμως, που θέλησε να στήσει o Νταρκουέν, δεν πήγε καλά. Τα κεφάλαια που διέθετε απορροφήθηκαν από τις κτιριακές εγκαταστάσεις, προτού δε να ιδρύσει κάποια μετοχική εταιρεία ώστε να βρει κεφάλαια, δεν ευδοκίμησε. Επίσης απέτυχαν και διάφορες άλλες προσπάθειες, μέχρις ότου ιδρύθηκε το 1904 στο Βερολίνο η Korfu Kompagnie Actien Gessellschapt (Κερκυραϊκή Μετοχική Εταιρεία) 5 εκατ. φράγκων κατανεμημένο σε 10.000 μετοχές των 500 φράγκων.

Από το κεφάλαιο αυτό καταβλήθηκε μόνον το 10 % , δηλ. 500.000 φράγκα. Tα υπόλοιπα 90 % των μετοχών παραχωρήθηκαν στην Εταιρεία Σκρά και Σία, η οποία εμφανίστηκε να κατέχει το προνόμιο της εκμετάλλευσης των εγκαταστάσεων της Ρολίνας, έπειτα από παραχώρηση των αρχικών αναδόχων. Πρέπει να σημειωθεί ότι η παραχώρηση των Λουτρών και της Λέσχης είχε εκτιμηθεί σε 900.000 φράγκα από τους άμεσα ενδιαφερομένους.(20) Επίσης έκθεση των μηχανικών Vilentini, και Λοπρέστη (του Δήμου) ανέβαζε την αξία των οικοπέδων, που ανήκαν στο Δήμο, σε 1.385.000 δραχ., των δε οικοδομών σε 392.000 Για τα περιουσιακά αυτά στοιχεία, που, κατά την ευνοϊκότερη εκδοχή , στοίχιζαν 900.000 φράγκα, παραχωρήθηκαν μετοχές 4.5 εκατ. φράγκων, δηλ. το πενταπλάσιο.

Από τη στιγμή αυτή αρχίζει η απάτη. Οι μετοχές προσφέρονται προς πώληση από επιτήδειους πωλητές με μεγάλη προμήθεια. Την προσφορά συνόδευαν πομπώδης διαφήμιση και πλούσιες υποσχέσεις. Πολυτελή έντυπα πλημμύρισαν ολόκληρη την Ευρώπη. « H  Κέρκυρα γραφόταν σ' αυτές, είναι ένα από τα ωραιότερα ελληνικά νησιά, το μαργαριτάρι της Μεσογείου. Διαθέτει ένα μεγαλόπρεπα οργανωμένο Καζίνο με (cercles prives), στο οποίο ήδη φιλοξενούνται 14.000 μέλη, μεγάλα οικοδομήματ, μέσα σε κιγκλίδωμα, επί 15.500 τετρ. μέτρων στην παραλία Ελισάβετ. Ελεύθερα χρεών αποτελούν ιδιοκτησία της Εταιρείας Σκρά & Σία. (21) 

Δεν υπήρξαν λίγοι οι αφελείς που έπεσαν στην παγίδα, παρασυρόμενοι όχι μονάχα από τις διαφημίσεις,

Διαφημιστικό ταχυδρομικό δελτάριο σταλέν το 1904. Διαφημίζει τα λουτρά και το καζίνο.

αλλά και τα ονόματα των μελών του Δ. Συβουλίου, μεταξύ των οποίων ένας στρατηγός, σεβαστά όλα μεταξύ της γερμανικής κοινωνίας. Για την επιτυχία της απάτης αρκεί να σημειωθεί ότι πληρώθηκαν για προμήθειες 160.000 μάρκα της εποχής εκείνης. Οι ιδρυτές της Εταιρείας ταξίδευαν συχνά στην Κέρκυρα, χρεώνοντας τα ταξίδια αυτά με σημαντικά ποσά. 'Όταν δε αντιμετώπιζαν οικονομικές δυσχέρειες πρόσφεραν σε διαφόρους τη Γενική Διεύθυνση της Εταιρείας και παχυλούς μισθούς με αντίκρισμα την αγορά αριθμού μετοχών. Όταν και η μηχανή αυτή έπαψε να αποδίδει, ενεχυρίασαν τις μετοχές. Όλοι  αυτοί οι συνδυασμοί επέτρεπαν στους κυρίους Σκρα και Σία να ζουν πλουσιοπάροχα μολονότι οι επιχειρήσεις της Κέρκυρας δεν πήγαιναν καθόλου καλά. Επειδή όμως σ' όλα τα πράγματα υπάρχει ένα τέλος, συνέβη κάποτε ένας από τους «αφελείς» μετόχους να καταλάβει ότι ζημιώνεται. Προσέφυγε στη δικαιοσύνη, η οποία με τη σύλληψη των κυριοτέρων αυτουργών της απάτης, έθεσε τέρμα στη μηχανή του  Καζίνου.

H τελευταία πράξη της απάτης παίχτηκε στο Δικαστήριο της γερμανικής πόλης Κολωνία , ενώπιον του οποίου παραπέμφθηκαν να δικαστούν οι ιδρυτές και το Δ. Συμβούλιο της «Κερκυραϊκής Μετοχικής Εταιρείας», για απάτη. H δίκη κράτησε πολλές ημέρες (Ιούνιος- Ιούλιος 1909) πολλές αποκαλυπτικές λεπτομέρειες δημοσιεύθηκαν στο γερμανικό τύπο της εποχής. (22)

 

Mε τη δίωξη της «Σκρα και Σία» τερματίστηκε η δραστηριότητα της στην Κέρκυρα. Οι εγκαταστάσεις της Ρολίνας περιήλθαν εξ ολοκλήρου στο Δήμο Κερκυραίων και λειτούργησαν υποτυπωδώς μερικά χρόνια. Δεν κατέχουμε στοιχεία το πως λειτούργησε. Κερκυραϊκή όμως εφημερίδα του 1909, με τίτλο « H Λέσχη των Ξένων», δημοσιεύει το παρακάτω κείμενο : « Την προπαρελθούσαν Τρίτην ήρξατο η λειτουργία της παρά την Λεωφόρον Ελισάβετ ιδρυμένης Λέσχης των Ξένων. Εδόθη προς τούτο μουσική συναυλία υπό του φημισμένου Quatuor Fitzner, παρετέθη δε πλουσιώτατον κυλικείον υπό_του κομητάτου προσεκλήθη και παρέστη το άνθος της Κερκυραϊκής κοινωνίας. Εκάστην εσπέρα η Ορχήστρα της Φιλαρμονικής Εταιρείας, δίδονται δε, απογευματινέ, κατά Κυριακή. Ως πληροφορούμεθα, πλείστοι διέρχονται τας ώρας αυτών εκ τε των αλλοδαπών και των Κερκυραίων, πάντες δε αποχωρούσι αποκομίζοντες άριστας εντυπώσεις εκ τε του Ευρωπαϊκού όλως διακόσμου του εκ του υπό την διεύθυνσιν του  K. Δομπάη Αμερικανικού Μπαρ.» (23)

Μια είδηση έρχεται από τους Times του Λονδίνου: Eκκαθάριση της εταιρίας Anglo-Adriatic Syndicate (Limited). Ο εκκαθαριστής ανέφερε ότι η εταιρεία ιδρύθηκε τον Φεβρουάριο του 1910, με ένα ονομαστικό κεφάλαιο £ 50.000 για τη διεξαγωγή μιας επιχείρησης τυχερών παιχνιδιών στο Καζίνο στη Κέρκυρα, και για έργα δημοσίου χαρακτήρα στην Ελλάδα. Η εταιρεία συνέχισε τις δραστηριότητές της για περίπου τρεις μήνες, οι καιρικές συνθήκες όμως ήταν τόσο κακές και οι επισκέπτες δεν πήγαν στο νησί. Τελικά τα έπιπλα κατασχέθηκαν από τις τοπικές αρχές και πωλήθηκαν για να πληρώσουν τοπικά χρέη. (24)

Πλήρης ο χώρος: Το καζίνο στο βάθος, δεξιά το κτήριο των λουτρών και οι κήποι.

Εξετάζοντας όλη αυτή τη ιστορία της ίδρυσης της Ρολίνας στην Κέρκυρα, διαπιστώνουμε τον διχασμό του Κερκυραϊκού λαού και την αντιπαλότητα μεταξύ δύο μερίδων του πλήθους. Ποιο ήταν το βαθύτερο αίτιο που οδήγησε σ’ αυτή τη σφοδρή αντιπαράθεση; Εάν παρατηρήσουμε τα επιχειρήματα των δύο πλευρών θα δούμε ότι εκ μέρους των ρολινικών το αίτημα ήταν να πέσει χρήμα στην αγορά. Η αστική τάξη που είχε πλέον υποκαταστήσει στον πλούτο το αρχοντολόι, είχε συγκεντρώσει στα χέρια της την αγορά, καθότι οι περισσότεροι ήταν έμποροι και ήθελαν την αύξηση των κερδών. Αυτό θα το πετύχαιναν μέσω της μεγαλύτερης κατανάλωσης από τους παίκτες του καζίνο και τους επισκέπτες που θα έρχονταν.  Βλέπουμε να συμμετέχουν στις διαδηλώσεις ευυπόληπτα μέλη της Κερκυραϊκής κοινωνίας και μάλιστα να συλλαμβάνονται σαν ταραξίες. Οι εργάτες είναι φυσιολογικό να συμπράττουν με την παράταξη αυτή με σκοπό να βρίσκουν δουλειά, να αυξήσουν τα έσοδα τους και να καλυτερεύσουν τη ζωή τους. Αξιοσημείωτο εργαζόμενοι και εργοδότες να διαδηλώνουν μαζί..

Οι αντιρολινικοί ήταν μια συντηρητική μερίδα που προέρχονταν από ένα πολύ παλιότερο σύστημα, των ευγενών γαιοκτημόνων. Ήταν τα απομεινάρια και τα τελευταία υπολείμματα μιας τάξης αρχόντων, η οποία μέσω των αιώνων  οδηγήθηκε στον οικονομικό ξεπεσμό. Ναι μεν είχαν μεγαλύτερη μόρφωση, λόγω των δυνατοτήτων των προγόνων τους να τους χρηματοδοτήσουν, αλλά η ανεπτυγμένη ιδεολογική σκέψη τους ήταν πλέον μακριά από τον ρεαλισμό. Μόνο τους επιχείρημα η «ηθική». Ποια  ήταν η ηθική επί φεουδαρχίας; To σύνθημα αυτό ήταν εκτός τόπου και χρόνου. Τι έκαναν στην περίπτωση της ρολίνας; Μια απέλπιδα άμυνα στις νέες συνθήκες.

  Κατά την Ενετοκρατία η εχθρότητα των αστών και των λαϊκών στρωμάτων στρέφεται κατά των ευγενών και κατά των Ενετών προστατών τους. Το 1628 το «ρεμπελιό των ποπολάρων» συγκλονίζει την Ζάκυνθο για τέσσερα χρόνια. Το 1640 και το 1652 ξεσπάνε οι «στάσεις της Κέρκυρας».

Στη περίπτωση μας γίνεται ακριβώς το ίδιο. Με τη μόνη διαφορά ότι εδώ επιβάλλεται η τάξη των αστών και των εργατών. 

---------------------------------------------------------

1)Παράρτημα 2

2) ο.π.

3) ΚΕΡΚΥΡΑΙΚΑ ΝΕΑ Έτος 40^ο αριθ.1584-1585Κώστας Δαφνής Ιούλιος- Αύγουστος 1984 )

4) ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΤΟΓΙΑΝΝΙΔΗΣ ΤΑ ΣΑΝΑΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ ΦΥΜΑΤΙΩΣΗΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ, 1890-1940 σελ. 171

5) ΔΕΛΤΙΟΝ Αναγνωστικής εταιρίας Κερκύρας Έτος 7^ο αριθ.7 1970

6) Τα τρία αυτά ονόματα ως επενδυτές εμφανίζονται σε τρεις δημοσιεύσεις :στα ΚΕΡΚΥΡΑΙΚΑ ΝΕΑ Έτος 40^ο αριθ.1584-1585Κώστας Δαφνής Ιούλιος- Αύγουστος 1984  όνομα Νταρκουέν, στην εφημερίδα Εμπρός το όνομα Μαρκέζι, και στα άρθρα της εφημερίδας Ακρόπολις το όνομα Μαρκέ. Άποψη μου είναι ότι ο επενδυτής ήταν ο Νταρκουέν και συνεργάτης του ο Μαρκέ που διαπραγματεύονταν με τις Ελληνικές αρχές. )

7) Παράρτημα 1

8) Στο βιβλίο του: 'O Μαβίλης ένας κριτικός του κι' ή Ακαδημία Αθηνών, 1957, σ.23

9) Παράρτημα 1

10) ΔΕΛΤΙΟΝ Αναγνωστικής εταιρίας Κερκύρας Έτος 7^ο αριθ.7 1970 σελ 62

11) Παράρτημα 1

12) ΔΕΛΤΙΟΝ Αναγνωστικής εταιρίας Κερκύρας Έτος 7^ο αριθ.7 1970 σελ 62

13) ΚΕΡΚΥΡΑΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ ΤΟΜΟΣ ΧΧΧVIII Γεωργίου Καλοσγούρου ΚΡΙΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ 1986 σελ. 230.

14) Παράρτημα 1

15) ΔΕΛΤΙΟΝ Αναγνωστικής εταιρίας Κερκύρας Έτος 7^ο αριθ.7 1970

16) Παράρτημα 1

17) ο.π.

18) ο.π.

19) ΚΕΡΚΥΡΑΙΚΑ ΝΕΑ Έτος 40^ο αριθ.1584-1585Κώστας Δαφνής Ιούλιος- Αύγουστος 1984

20) ο.π.

21) ο.π

22) ο.π.

23) ο.π.

24) Παράρτημα 2

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 1

 

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 2

 

 

 

 

 

 Τα έτη 1843-1844 η υγειονομική κατάσταση στην Κέρκυρα δεν ήταν καθόλου καλή. Επιδημίες είχαν προσβάλει το νησί και οι θάνατοι αυξάνονταν. Η διοίκηση αποφάσισε να   λάβει μέτρα υγιεινής προστασίας δημοσιεύοντας στην ΓΚΑΖΕΤΑ ΙΟΝΙΚΑ : GAZZETTA JONIA (Εφημερίς των Ιονίων) – Κέρκυρα τον Φεβρουάριο του 1844 σχετικό νόμο.

Ο νόμος προέβλεπε τέσσερα τμήματα

Εμείς θα ασχοληθούμε κύρια με την «Εσωτερική δημόσια Υγιεινή».

Οι μεταδοτικές ασθένειες που μάστιζαν τότε το νησί ήταν:

Εγκεφαλονωτιαία μηνιγγίτιδα:

 Στην Κέρκυρα εμφανίστηκε για πρώτη φορά  ως επιδημία το 1843. Θεωρήθηκε ότι το ‘μίασμα’ ήλθε από την Κρήτη, όπου μεταφέρθηκε εκεί από τα Αιγυπτιακά στρατεύματα. Ωστόσο, η νόσος ήταν διαδεδομένη σε πολλές πόλεις της Ελλάδος, εξ αιτίας της μαζικής έλευσης  οικογενειών από την Κρήτη. Η επιδημία αυτή στην Κέρκυρα δεν είναι γνωστό από που προήλθε. Παρουσιάστηκε κατά το μήνα Μάρτιο στα νότια του νησιού, στην περιοχή της Λευκίμμης. Σύμφωνα με το γιατρό Λαβράνο(1) τους μήνες  Απρίλη και Μάιο παρουσιάστηκαν κρούσματα  στην  πόλη της Κέρκυρας αλλά και τα προάστια της. Μετά από ένα διάστημα ύφεσης ,επανήλθε  τον Νοέμβριο του 1843 μέχρι τον Φεβρουάριο του 1844, με μεγάλη ένταση και αρκετούς θανάτους στην πόλη.  Στην συνοικία των Ισραηλιτών, καταγράφονται τα περισσότερα κρούσματα λόγω των πολύ κακών υγειονομικών συνθηκών.

Περί της Μικροβιολογίας το πρώτον νυν διδάσκεται εν τω εγκεφαλονωτιαίας µηνιγγίτιδος εν Ελλάδι»

ΓΚΑΖΕΤΑ ΙΟΝΙΚΑ : GAZZETTA JONIA (Εφημερίς των Ιονίων) - Κέρκυρα

	Άρθρο 35 Παράληψη δήλωσης κρούσματος από οικογενειάρχη. Χρηματική ποινή.       Άρθρο 36 Κανείς εφημέριος δεν επιτρέπεται να ενταφιάσει  εάν δεν περάσουν 34 ή 36 ώρες από τον θάνατο. Η παράβαση του άρθρου τιμωρείται από 1 μέχρι 4 στερλίνες.
	Άρθρο 37 Η εκταφή  δεν επιτρέπεται πριν  τα  πέντε έτη.                                         Η παράβαση του άρθρου τιμωρείται από 1 μέχρι 5 στερλίνες.     Άρθρο 38 Ουδείς δύναται να πουλά φθαρμένα είδη και τρόφιμα. Πρόστιμο στον πωλητή 3 έως 50 σελίνια Να θάβονται τα νεκρά ζώα
	Άρθρο 39 Απαγορεύεται η επεξεργασία   ζωικού λίπους στην πόλη, η κατασκευή σαπουνιού , η βυρσοδεψία, η αποξήρανση δερμάτων κ.λ.π Πρόστιμο : 10 σελίνια έως 10 λίρες. Άρθρο 40 Απαγορεύεται η σφαγή ζώων στην πόλη
	Άρθρο 41 Οι αδέσποτοι σκύλοι θα φονεύονται εκτός αν φέρουν περιλαίμιο με το όνομα του ιδιοκτήτη.   Υποχρέωση των καταστηματαρχών να έχουν έξω από τη πόρτα δοχείο με νερό για τους σκύλους. Πρόστιμο 1έως 10 σεληνίων.
	Για τις ποινές.

 

Πιστοποιητικό θανάτου της εποχής.

Ήταν καλό για το νησί ότι πολλοί Κερκυραίοι σπούδαζαν ιατρική στα πανεπιστήμια της Ιταλίας και κύρια στο Πανεπιστήμιο της Πάδοβας. Αυτό βοήθησε  τους ντόπιους στους  δύσκολους καιρούς της Αγγλικής προστασίας.

Το πιο πάνω νομοσχέδιο , αν και αργά, έβαζε μια τάξη στην άναρχη ιατρική περίθαλψη.

Journey Through Greece And The Ionian Islands: In June, July, And August, 1821 (1822) 

Ο Δρ. Christian Muller ήταν Γερμανός περιηγητής που επισκέφθηκε την Ελλάδα και τα Ιόνια Νησιά. Στο βιβλίο του, μεταξύ άλλων, περιγράφει  την πόλη  της Κέρκυρας, την κοινωνική ζωή της εποχής κι όχι μόνο , ασκώντας παράλληλα και την δική του προσωπική  «κοινωνική κριτική».  Το βιβλίο μεταφράστηκε στα Γαλλικά  από το οποίο την μεταφορά στα Ελληνικά  παρουσιάζουμε.

Η πόλη της Κέρκυρας– Μια  οπτική γωνία της πόλης - Ποια είναι – Τα Αγγλικά κτίρια – Τα Μαγαζιά -Το εσωτερικό της πόλης - Σπιανάδα – Νέο Κυβερνητικό παλάτι - Τα ελαττώματά του – Η Εσωτερική  κατανομή - Κόστη - Ο αρχιτέκτονας- Άλλα νέα κτίρια στη Σπιανάδα-Το άγαλμα του κόμη Schulembourg - Οχύρωση -Φυλακές - Ιταλία και Βενετία– Το εσωτερικό των οικογενειών - Τα πληρώματα - Ευγένεια της Κέρκυρας-Η διάκρισή της στο χρόνο - Η απόσταση που αισθάνεται για τους Άγγλους – To πάθος για το κυνήγι - Παροχές  από τους Άγγλους –Η αγάπη για τους Ρώσους –Άνδρες και διακεκριμένες γυναίκες της Κέρκυρας - Θέατρο.

……………

    Συνήθως το βράδυ κάθομαι προς  τα βορειοανατολικά της Σπιανάδας απέναντι από τα επιβλητικά βουνά της Χειμάρρας, εκείνων της Θεσπρωτίας και της Ηπείρου,  όπου ο ήλιος δύοντας, τους δίνει τα χίλια διαφορετικά χρώματα. Πίσω από αυτά  είναι η θέση της Δωδώνης και ο τόπος που είναι το Buthly (?)   με τους Ηπειρώτες, τους Αλβανούς και τους Σουλιώτες. Στα πόδια μου κυλάει το γαλαζοπράσινο κύμα που ορμά με βιασύνη από τις ακτές της Ελλάδας μέχρι το παλιό Βουθρωτό. Βλέπω το λιμάνι γεμάτο με σκάφη να περιβάλλεται από βουνά καλυμμένα με πράσινο, τα οποία  εντάσσονται στην ομάδα των υψηλοτέρων βουνών που ξεκινούν από τη  μέση του νησιού. Στα δεξιά  προχωρά στη θάλασσα και κυριαρχεί μέσα σ’ αυτά τα βράχια η  παλιά ακρόπολη (Aërias Phœhcum Arces, λέει ο Βιργίλιοςl), ένας ισχυρός Κύκλωπας που φαίνεται να έχει τοποθετηθεί εκεί σαν ένας τεράστιος γίγαντας .Δεν ξέρω τίποτα πιο αξιοθαύμαστο από αυτή τη θέα, ακόμα και από αυτή του κόλπου της Νάπολης και του Φάρου της Μεσσήνης .

     Το παλιό φρούριο είναι τώρα στα αριστερά μου, προσθέτοντας μια υπέροχη θέα στη θάλασσα με τα μικρά νησιά και τα βουνά της Ηπείρου, που απλώνονται προς τα Γιάννενα και διασχίζουν όλο δεξιά τα απέναντι στενά, μέχρι το Άσπρο ακρωτήριο και την Πάργα. Από τη θέση όμως αυτή  είμαστε στερημένοι από εκείνη τη θέα του λιμανιού και των βουνών της Κέρκυρας*.

     Αν η φύση έχει κάνει πολλά για την Κέρκυρα, η τέχνη δεν έχει να προσθέσει τίποτα. Οι αναγνώστες  μου  λένε να τους δώσω λεπτομέρειες για τα μεγάλα σπίτια που εδώ αποκαλούνται  παλάτια, την υπόλοιπη πόλη, κι όχι μόνο για τις εκκλησίες και την ακρόπολη. Ακόμη και η πιο μικρή πόλη στην Ιταλία έχει πολύ καλύτερη εμφάνιση από εκείνη της Κέρκυρας και είναι αδιανόητο αυτό εκ μέρους της Βενετίας που επί της εποχή της χτίστηκαν εκεί για τους υπηκόους της τόσο μικρά και ασήμαντα κτίρια με τόσο κακή αρχιτεκτονική. Η Βενετία που γοητεύει με τα κτίρια της,  όλα με ομορφιά και με τέλεια αρχιτεκτονικά σχέδια, είτε στο Γερμανικό στυλ είτε στο πιο σύγχρονο.

   Αξίζει τον κόπο  να αναφερθούμε μόνο για τα τελευταία κατασκευασμένα κτίρια από τους Άγγλους.

    Κοντά στο λιμάνι και πίσω από το τελωνείο, βλέπουμε τα νέα σφαγεία κι  αίθουσα συγκεντρώσεων στο ίδιο κτίριο. Είναι μια κιονοστοιχία σε σχήμα τέλειου τετραγώνου με ένα μικρό περιστύλιο στη μέση: Από έναν καλό συνδυασμό, ενώθηκε η ματαιότητα με την κομψότητα. Αλλά  στην  αυλή, αν με πιστεύετε? που περιβάλλεται από κτίρια,  υπάρχει μια μικρή διώροφη ροτόντα που σκεπάζεται από έναν θόλο. Αυτή η βαριά κατασκευή κι άχρηστη, που προορίζεται να χρησιμεύσει ως ένα σιντριβάνι, κάνει πολύ κακό στο όλο σύνολο.

Αφού υπερνικήσουμε  τη δυσκολία από  το οδυνηρό ανισόπεδο πλακόστρωτο όλων δρόμων της πόλης, φτάνουμε, χωρίς να συναντήσουμε πουθενά  κάποιο ωραίο κτίριο , σε ένα μεγάλο κι όμορφο μέρος, που ονομάζεται Σπιανάδα. Στο βόρειο τμήμα βρίσκεται το παλάτι που οι Άγγλοι κτίζουν για την κυβέρνησή τους. Είναι απομονωμένο, δεν τρώει πολύ χώρο. Το μόνο που χρειάζεται για να ολοκληρωθεί είναι ένα τμήμα  του δεύτερου ορόφου, ο οποίος θα υπερκαλύπτεται από  ένα τρούλο. Αυτό το κτίριο, άξιο ενός ηγεμόνα, είναι επιβλητικό αλλά ένα εκπαιδευμένο μάτι σύντομα ανακαλύπτει σφάλματα στην αρχιτεκτονική του. Το κυρίως κτίριο είναι ένα απλό διώροφο τετράγωνο χτισμένο με σωστές αναλογίες.

  Ο αρχιτέκτονας είχε την άτυχη  ιδέα να τοποθετήσει μπροστά σε αυτό τον όγκο, μια εντυπωσιακή σειρά από μικρές στήλες δωρικού ρυθμού,  σχηματίζοντας  μία κιονοστοιχία σχεδόν  πέταλο, που  συνθλίβεται εντελώς κάτω από ένα τεράστιο κτίριο που φαίνεται να το κρατάει. Η αντίθεση βλάπτει ιδιαίτερα το σύνολο. Ο ίδιος ο αρχιτέκτονας φαίνεται να το έχει αισθανθεί, και γι 'αυτό στο σημείο όπου τελειώνει την ευθεία της κιονοστοιχίας  και όπου αποκλίνει δεξιά και αριστερά με μορφή καμπύλης, έχτισε, από κάθε πλευρά, πολύ υψηλές θριαμβικές αψίδες που εξυπηρετούν την είσοδο και την έξοδο και πρέπει να είναι διακοσμημένες με quadrigas(?), διάσημα, αγάλματα, κλπ. Από την κιονοστοιχία, αυτές οι θριαμβευτικές αψίδες φαίνονται κολοσσιαία μονοδιάστατες. Ο αρχιτέκτονας, τοποθετώντας τες  εκεί  με σκοπό να  καταστήσει λιγότερο εντυπωσιακή την αντίθεση μεταξύ του κτιρίου και της κυρίας κιονοστοιχίας, έκανε ένα άλλο λάθος. Φαίνεται πως είχε στο μυαλό του την κιονοστοιχία του Αγίου Πέτρου  στη Ρώμη, αλλά, σε αυτή υπάρχει αρχοντιά, μεγαλείο, σε σωστές αναλογίες  με την εκκλησία!
Από την άλλη πλευρά, η διαρρύθμιση και η εσωτερική έλξη του παλατιού είναι αυτό που θεωρώ πιο τέλειο.
Το όλο κτίριο είναι χτισμένο από εξαιρετικές πέτρες οι οποίες ήρθαν από τη Μάλτα αφού προηγουμένως κόπηκαν εκεί. Δεν ξέρω γιατί δεν χρησιμοποίησαν αυτό το όμορφο γκρίζο μάρμαρο που παράγουν τα λατομεία της Κέρκυρας.
Ο κ. Whitmoore, συνταγματάρχης της Μηχανικής, είναι ο αρχιτέκτονας αυτού του παλατιού, που ήδη κοστίζει πάνω από £ 83.000 στερλίνες κι εντούτοις
ο δεύτερος όροφος, η οροφή, τα αγάλματα και τα στολίδια δεν έχουν τελειώσει.
Το παλάτι άρχισε να κτίζεται στα ανατολικά της Σπιανάδας από τότε που οι Βρετανοί κατέλαβαν την Κέρκυρα. Στα δεξιά απέναντι του παλατιού υπάρχει μια σειρά από αρκετά υπέροχα σπίτια που έχουν θέα στην πλατεία και είναι κτισμένα με καμάρες ( βόλτα). Στα κτίρια αυτά υπάρχει το καλύτερο και μοναδικό   στην Κέρκυρα ξενοδοχείο , φτιαγμένο σε αγγλικό ύφος. Εκεί είναι και η κατοικία των Τούρκων και Αυστριακών προξένων. Κάτω από τις στοές φτιάχτηκαν αίθουσες για μπιλιάρδο, καφετέριες κι αναγνωστήρια.

 Στην Σπιανάδα βλέπεις  το μαρμάρινο άγαλμα του γενναίου Κόμη Schulcmbourg. Είναι αρκετά καλά σκαλισμένο,  και με το στυλ  που επικράτησε στις αρχές του περασμένου αιώνα.

Η επιγραφή που  ακολουθεί  βρίσκεται στο βάθρο του :

Για τις οχυρώσεις οι οποίες χτίστηκαν στην πρωτεύουσα του νησιού την αρχαία και σύγχρονη εποχή, θα έπρεπε να αποφασίσω να μιλήσω  για την αξία τους και  τη χρησιμότητας  τους. Είμαι πολύ αμήχανος γιατί δεν  έκανα τίποτα, αλλά είμαι, σε αυτή τη κατάσταση  και  λυπάμαι, γιατί δεν έχω ακούσει τίποτε γι΄ αυτές.

Σίγουρα  δεν μπορεί να  βλέπετε πια  στο νησί Vido τους κήπους, τα δέντρα και το πράσινο που εντυπωσίαζε πριν από τούς Γάλλους που έχτισαν εκεί ένα φρούριο. Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι, σε αυτό το δρόμο από την Ιταλία στην Ανατολή, η Κέρκυρα καλύπτει συνολικά τις αισθήσεις, από τα οχυρά τα οποία, όπως ειπώθηκε, έγιναν πρόσφατα  και έχουν άφθονες στρατιωτικές παροχές. Σε αυτά υπάρχει ακόμα πολύ ιππικό.  Η Κέρκυρα, της οποίας το λιμάνι υπερασπίζεται επίσης από ένα πολεμικό πλοίο και αρκετές φρεγάτες, μου φαίνεται απόρθητη. Υπάρχουν  αμυντικά έργα που οι σφαίρες δεν έχουν ισχύ. Δεν έχω δει ποτέ τις φυλακές που χρησιμοποιήθηκαν από τους Βενετούς και μάλλον δεν θα μου επιτραπεί να επισκεφτώ , γιατί εδώ και μερικούς μήνες είναι γεμάτες.

Η Κέρκυρα ονομαζόταν το σύνορο προς τα ανατολικά. Αυτό το όνομα μπορεί να της ταίριαζε εδώ και πενήντα χρόνια, αλλά σήμερα η πόλη είναι ήδη εξ ολοκλήρου ιταλική, και τα ανατολίτικα ήθη  μοιάζουν μόνο με ένα εξωτικό φυτό, όπως και στη Βενετία. Οι Ιταλικοί τρόποι και τα έθιμα κυριαρχούν. Παντού ,η γλώσσα, στο εσωτερικό των σπιτιών και σε δημόσιους χώρους.  Κι όλα όσα έχουν υιοθετηθεί από τις  τάξεις τους.

      Ας δούμε μόνο τα δημόσια καφέ που παίζουν τόσο σημαντικό ρόλο στην Ιταλία. Το ίδιο δε γίνεται στην Κέρκυρα? Η συνάντηση γενικά και των δύο φύλων στη μέση της νύχτας?Δεν το βλέπουμε εκεί, όπως κάτω από τις στοές του Αγίου Μάρκου στη Βενετία? Αυτές οι σειρές των εραστών με ένα κύπελλο ή ένα ποτήρι γυάλινο  στο χέρι? Τέλος, δεν είναι αυτό το παζάρι όπου η δύση και η ανατολή κάνουν  ανταλλαγή, των απολαύσεων τους και δημιουργούν αντίστοιχες νέες μορφές;

         Αν εισέλθουμε στο εσωτερικό του σπιτιού θα βρούμε εκεί, όπως στην Ιταλία, εξίσου άσχημη κατάσταση για τις οικογενειακές συναναστροφές  και την ίδια αδιαφορία σε αυτούς για τα οφέλη της καλής καθαριότητας. Τα σπίτια μοιάζουν να είναι περικυκλωμένα από ένα μαγικό κύκλο όπου είναι αδύνατο  για έναν ξένο να σπάσει αυτό το  ξόρκι. Υποστηρίζουν μέσα τους όλες τις στερήσεις, όλες τις κακουχίες υπό την προϋπόθεση ότι μπορούν να λάμψουν δημόσια, η τουλάχιστον να δεχθούν δημόσια αναγνώριση. «Έβλεπα  στη Σπιανάδα της Κέρκυρας ένα παλιό  baiard (μικρή καρότσα),  που την έσερνε ένα μουλάρι με πομπώδη τρόπο. Ο οδηγός λόγω έλλειψης καθίσματος, έτρεχε δίπλα από την καρότσα.»

      Πάμε τώρα στα  μέρη ευχαρίστησης, όπου ο όμορφος κόσμος συναντιέται την Κυριακή. Εκεί, και πάλι, βρίσκουμε την Ιταλία. Μόνο, κι αυτό είναι σοβαρό, λείπουν αυτές οι γυναίκες οι γοητευτικές και χαριτωμένες από την Ιταλία.  Υπάρχει κι εδώ μια εκπληκτική αντιζηλία των ατόμων όπως στη Φλωρεντία, Ρώμη ή Νάπολι σε τρόπο ώστε να χρειάζεται με ένα οποιοδήποτε κόστος να παρουσιάζεται ο καθένας με μια ψεύτικη εμφάνιση η οποία έχει αποκτηθεί κάτω από τις πιο σκληρές στερήσεις. Όλα αντισταθμίζονται με την ικανοποίηση ενός πεζού, από ένα χαιρετισμό αναγνώρισης του.

Η τουαλέτα  των γυναικών είναι περίεργη, ένα κακώς συνδυασμένο μίγμα από όλα τα φωτεινά χρώματα, χωρίς συγκράτηση, δίνοντας τους ακόμη λιγότερη χάρη και πάνω απ όλα μια πλήρη υποτίμηση της ευαίσθητου και ευχάριστου κοκεταρίας, η οποία κατευθύνεται από την καλαισθησία. Με αυτές τις διαφορετικές απόψεις, οι κυρίες της Κέρκυρας θα μπορούσαν να κερδίσουν πολλά μιμούμενες εκείνες της Βενετίας ,του Μιλάνου, της Φλωρεντίας.

Οι Άγγλοι, ακόμα λιγότερο επιεικείς για τους κατοίκους της πόλης απ 'ό, τι για τους άλλους νησιώτες, έφτιαξαν τα πορτρέτα τους κάπως κολακευμένα κι επιδίωξαν πάνω από όλα να γελοιοποιήσουν την αριστοκρατία της Κέρκυρας. Αυτή η αρχοντιά, όμως, κάποτε έκανε μεγάλες υπηρεσίες στη χώρα της και έδειξε τόση τόλμη και πατριωτισμό. Όλες οι σελίδες της ιστορίας της χώρας αποδεικνύουν αυτή την αλήθεια, αλλά οι Άγγλοι τους περιφρονούν αντί να πείσουν τους εαυτούς τους για την αξία τους. Είναι αναμφισβήτητο ότι αυτή η αριστοκρατία έχει εκφυλιστεί, πιστεύω μάλιστα ότι η βενετική διοίκηση πριόνισε και έχει κάνει πολλά για να σβήσει τη λάμψη, αλλά αναμφισβήτητα βρήκε ακόμα μεταξύ των πολύ αξιοσέβαστων αντρών και οικογενειών τους την πιο κακή αντιμετώπιση. Η υψηλή κοινωνία  της Κέρκυρας κάνει την μέχρι σήμερα σύγκριση των Άγγλων με τους Βενετούς τους Γάλλους και τους Ρώσους, που ήταν οι εμπειρίες της κοινωνίας της. Είναι το συμπέρασμα παρόμοιο με τα πλεονεκτήματα από τους προηγούμενους; Αμφιβάλλω πάρα πολύ. 

Εάν οι κάτοικοι επιδιώκουν, κατά το δυνατόν, να απομακρυνθούν από τις παλιές εμπειρίες, αποφεύγουν ιδιαίτερα να συναντήσουν αυτούς τους νέους αξιωματικούς του στρατού και της θάλασσας, που φαίνεται να έχουν μόλις βγει από τα δάση της «Αλβιώνας». Μπορούμε να τους κατηγορήσουμε; Σίγουρα όχι . Ορισμένοι αμερόληπτοι Άγγλοι αντίθετα είναι συμβατοί με τη κατάσταση, οι άλλοι θα βρίσκουν παντού την ίδια υποδοχή όπως στην Κέρκυρα. Ο Άγγλος αξιωματικός εδώ φιλοδοξεί να πρωτοτυπήσει, αλλά είναι απλά παράξενο.  Άλλο ένα παράδειγμα, είδα πρόσφατα έναν έφιππο, στη Σπιανάδα, του οποίου η ενδυμασία ήταν: Στολή κόκκινη και πλεξούδα,  ασημένιες επωμίδες, μεγάλο λευκό παντελόνι, λευκά παπούτσια, ένα μεγάλο καπέλο με άχυρο, μια ανοιχτή ομπρέλα με το ένα χέρι, ένα ραβδί με το άλλο.

Ωστόσο, η Κέρκυρα έχει κερδίσει από τότε που ήρθαν οι Βρετανοί?

Είναι πολύ περισσότερο, καθαρή και καλύτερα αεριζόμενη. Τα σπίτια, οι αίθουσες και τα παλάτια έχουν ανυψωθεί . Κήποι, πάρκα, εξοχικές κατοικίες κοσμούν το περιβάλλον. Πολλοί έμποροι της Αγγλίας έχουν εγκατασταθεί εκεί κι αν πληρώσετε καλά μπορείτε να πάρετε όλα τα πολυτελή και επιθυμητά αντικείμενα. Οι Άγγλοι αγοράζουν μόνο ότι έρχεται από την Αγγλία. Αυτόν τον αξιέπαινο πατριωτισμό τους τον επεκτείνουν ακόμα και στις πόρνες.

Ωστόσο, δεν γνωρίζω αν στις συνήθειες τους θεωρούν αυτές τις ταπεινές υπηρέτριες της Αφροδίτης είδος πολυτέλειας: ούτως ή άλλως, αυτές οι  ναΐδες (πόρνες) του Τάμεση, φτάνουν εδώ με φορτίο, και παρόλα αυτά, χωρίς να προσβάλλουμε αυτές τις κυρίες, θα ήταν για εκείνες πολύ καλύτερα να πάνε στη Σικελία και τη Βενετία, όπου οι πιο εύποροι ιταλοί πληρώνουν ακριβά  για τις υπηρεσίες (απολαύσεις) που προσφέρονται.

Εξακολουθεί να βασιλεύει στις πρώτες οικογένειες της Κέρκυρας η αγάπη για τους Ρώσους. Αίσθημα που έχει αυξηθεί πολύ από τη διαμονή που διαβάσαμε πρόσφατα για έναν διάσημο πολιτικό, κερκυραίο στην καταγωγή, που βρίσκεται σήμερα στην υπηρεσία της Ρωσίας.

        Η Κέρκυρα μπορεί επίσης να δοξαστεί επειδή εκεί γεννήθηκε μια γυναίκα, μια πολύ γνωστή και μια καλή συγγραφέας, με το όνομα Ισαβέλλα Θεοτόκη Αλμπρίτζι. Της οφείλουμε εξαιρετικές παρατηρήσεις για τα έργα του Canova, αγάλματα κι ανάγλυφα.

Μεταξύ των σύγχρονων μελετητών και καλλιτεχνών της Κέρκυρας, αξίζει να αναφερθεί ο Κύριος Μουστοξύδης, συγγραφέας της τελευταίας ιστορίας του νησιού. Ο καθηγητής Bondioli, διακεκριμένος γιατρός και λογοτέχνης, του οποίου ο θάνατος του ήταν για την πατρίδα του μια δυσαναπλήρωτη απώλεια. Και τέλος ο Κύριος Προσαλένδης ένας εξαιρετικός γλύπτης.

Δεν υπάρχει τίποτα να παρατηρήσουμε για τα θέατρα.  Λειτουργούν μόνο το φθινόπωρο και κατά τη διάρκεια του καρναβαλιού, παίζοντας μόνο μερικές Ιταλικές κωμικές- όπερες. Οι μελωδικές χορδές του Rossini εδώ έχουν την ίδια μοίρα  με τη μελωδία του Marlborough στην εποχή του: τα ακούμε όλα γύρω από τις γωνιές του δρόμου.

…………………….