«Απαγόρευση Ραδιοφωνικών εκπομπών Συμμοριτών»

Ελληνική Βασιλική Χωροφυλακή

Διοίκησις Χωροφυλακής Κερκύρας

Αριθμ. Πρωτ. 16/27/2

Αστυν. Διάταξις 21

Αστυνομική Διαταγή

«Περί απαγορεύσεως Ραδιοφωνικών εκπομπών Συμμοριών»

Εν Κερκύρα σήμερον 5^ην του μηνός Αυγούστου του 1947 ημέραν της Εβδομάδος τρίτην , ημείς ο Διοικητής της Διοικήσεως Χωρ/κης Κερκύρας Μοίραρχος Σπαθής Γεώργιος διαπιστώσαντες ότι η λήψις  ραδιοφωνικών εκπομπών των Ανταρτών προκαλεί ανησυχίας εις τους πολίτας, διεγείρει τα πνεύματα και δύναται να προκαλέσει συμπλοκάς και περαιτέρω διατάραξιν της τάξεως και έχοντες υπ’ όψιν και διατάξεις του Νόμου 755/1917 « περί αδικημάτων τινών κατά της ασφάλειας της χώρας» επι τω σκοπώ δε της εξασφαλίσεως της κοινής ησυχίας των πολιτών και της Δημοσίας τάξεως εν τη περιφερεία της Διοικήσεως μας αποφασίζομεν και διαττάσομεν

ΑΡΘΡΟΝ ΜΟΝΟΝ

1. Απαγορεύται καθ’ άπασαν την περιφέρειαν ημών της εν των Δημοσίων Κέντρων ( Καφφενείων, ζαχροπλαστείων, εστιατορείων, μαγειρείων, παντοπωλείων, η και άλλα Γραφεία, οικίας, κ.λ.π ας πλήν των ενοίκων συχνάζουσιν και άλλα πρόσωπα) λήψιν ραδιοφωνικών εκπομπών οιουδήποτε Ραδιοφωνικού Σταθμού Συμμοριακών οργανώσεων.
2. Οι παραβάται της παρούσης ης η ισχύς άρχεται από της δημοσιεύσεως της, διώκονται και τιμωρούνται δια φυλακίσεως τουλάχιστων τριών μηνών συμφώνως τω άρθρω του Ν.755.
3. Πάσα διάταψις αντικειμένη τη παρούση καταργείται

Ο Διοικητής Διοικήσεως Χωροφυλακής
Σπαθής Γεώργιος

Μοίραρχος

Παράβασης της εν λόγο Αστυν. Διάταξης

Έκθεση βεβαιώσεως της μηνύσεως

Εν Γαστουρίω τη 10^η Νοεμβρίου 1950

Ερωτ. Πως ονομάζεσαι κ.λ.π.

Απάντ. Οικονόμου Απόστολος του Νικολάου εγεννήθην εις Βουρμπιανήν Κονίτσης-Ιωαννίνων και κατοικώ ενταύθα ετών 23, χωροφύλαξ το επάγγελμα, Έλλην και Χριστιανός Ορθόδοξος.

Ερωτ. Γνωρίζεις και συγγενεύεις τον μηνυόμενον  Κοντόν Σπυρίδωνα του Γερασίμου κάτοικον Μπενιτσών.

Απάντ. Τον γνωρίζω απλώς.

    Είτα δε ορκισθείς επί του ιερού ευαγγελίου κατά τα άρθρα 121 και 124 της ποινικής δικονομίας δια το τυχόν (…) της επί του ακροατηρίου εμφανίσεως του.

Ερωτ. Κατεμήνυσες τον ανωτέρω και δια οποίαν αιτία,

Απαντ. Μάλιστα κατεμήνυσα τούτον δι’ ους λόγους εκτίθημε εν της υπό σημερινήν ημερομηνία ενώπιον σας συνταχθείση μήνυσή μου, ης το περιεχόμενο αναγνωσθέν μοι επιβεβαιώ και προφορικώς.

Ερωτ. Έχεις άλλο τι να προσθέσεις και γράμματα γνωρίζεις

Απαντ. Όχι και υπογράφω.

Τω ανεγνώσθει και βεβαιωθείσα υπογράφεται δεόντος.

Έκθεσις προφορικής μηνύσεως

Εν Γαστουρίω σήμερον την 10^ην Νοεμβρίου του έτους 1950 ημέραν της εβδομάδος Παρασκευήν και ώραν 10^ην π.μ. ενώπιον εμού του Αστυνομικού Σταθμάρχου Γαστουρίου υπονοματάρχου Τριανταφύλλου επί παρουσίας και των δύο κάτωθι προσυπογραμμένων μαρτύρων νομίμων, προσληφθέντων ελλείψει δικαστικού γραμματέως ή ετέρου ανακριτικού υπαλλήλου, εμφανισθείς ο χωροφύλαξ του Σ.Χ Γαστουρίου Οικονόμου Απόστολος του Νικολάου κατοικών ενταύθα, εζήτησε την σύνταξιν της παρούσης προφορικής μηνύσεως ειπών ότι:

    Χθές και περί ώραν 19.20 κατέλαβον τον Κοντόν Σπυρίδωνα του Γερασίμου ακούον τον Σταθμόν των συμμοριτών εκ του ραδιοφώνου ό κατέχει εις την οικίαν του και το οποίον αναμετέδιδε μεγαλοφώνος και ό ήκουσα διερχόμενος από την οδόν. Τότε τον εκάλεσα και του έκαμα την παρατήρησιν, ούτος δε εις απάντησίν του ηθέλησεν με διαψεύσει, εις δε το κάλεσμα μου ούτος έκλισε αμέσως το ραδιόφωνον.

    Όθεν καταγγέλλω τούτον ενώπιον σας και εξαιτούμαι την νόμιμον τιμωρίαν του.

Προς βεβαίωσιν συνετάχθη η παρούσα έκθεσις ήτις αναγνωσθείσα υπογράφεται νομίμως.

Ο μηνυτής                             οι μάρτυρες                   ο Αστυνόμος

Εν Γαστουρίω της 14^ης Νοεμβρίου 1950

Προς

Τον κ. Εισαγγελέα πλημελιοδικών Κερκύρας

«Υποβολή μηνύσεως»

Λαμβάνω την τιμήν να υποβάλω προσηρτημένης μήνυσιν του χωροφύλακος της δυνάμεως μου Οικονόμου Αποστόλου κατά του Κοντού Σπυρίδωνος του Γερασίμου κατοίκου Μπενιτσών δια παράβασιν της 21^ης Αστυνομικής διατάξεως, ής αντίγραφον υποβάλλω προσηρτημένης. Παρακαλώ δια τα καθ’ υμάς.

                                                                         Ο Σταθμάρχης

Αδίκως κατηγορούμαι διότι δεν ήκουσα απαγορευμένου υπό του νόμου ακρόαμα σταθμού των συμμοριτών, αλλά εκπομπήν θεατρικήν του σταθμού Αθηνών αναμεταδίδοντος εκπομπήν ξένου σταθμού και ηκούοντο ομιλίαι και χειροκροτήματα ταύτα δε εγώ είπον αμέσως εις τον μηνυτήν, όστις με ηρώτησεν διατί ακούω τον σταθμόν των συμοριτών, προσπαθούντος να μου αποσπάσει ομολογίαν. Άλλο τι δεν έχω να προσθέσω και γράμματα γνωρίζων τη αναγνώσθη και εβεβαιώθη.

Ο Εξετασθείς                           ο Ειρηνοδίκης             ο Γραμματεύς

                                                                                    Το ταχυδρομείο επί Αγγλοκρατίας

ΟΦΦΙΚΙΟΝ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΟΣΤΑΣ

Ζάκυνθος τη α! Δεκεμβρίου αωιγ’ (1813)

Επειδή ο Εξοχώτατος Τενέντες Στρατηγός Ι.ΚΑΜΠΒΕΛ Πολιτικός Απόστολος της αυτού Μεγαλειότητος έχει μεγάλην επιθυμίαν δια να αποκαταστήση βεβαίαν και κανονικήν την ανταπόκρισιν μεταξύ των Ιωνικών Νήσων, καθώς ακόμι και του Μωρέως, και δια να διευκολύνη την προχώρησιν τούτου του συστήματος της Πόστας, ευηρεστήθη να διορίση την διακήρυξιν των ακολούθων προσθέσεων και μετασχηματίσεων περί του κανονισμού, όπου ήδη έκαμεν η Εξοχότης του κατά την πρώτην Σεπτεμβρίου προαπελθόντος

α’.τον

Εις την πρώτην και εις την τρίτην εβδομάδα εκάστου μηνός θέλει στέλνονται, εάν ο καιρός ήθελε το συγχωρή με Βάρκαις κανονιέραις, η με άλλας ασφαλείς ευκαιρίας όπου ήθελε τύχουν, Βαλίγγιαι με γράμματα χωρισταί εις Κεφαλληνίαν, εις Ιθάκην, και Αγίαν μαύραν. Εις τας ιέ (15) εκάστου μηνός, εάν ομοίως ήθελε το συγχωρή ο καιρός, θέλει στέλλεται με τον αυτόν τρόπον ως άνω, μια Βαλίγγια εις την Πάτραν, η οποία θέλει περιέχει όλας τας γραφάς του Μωρέος

β’ρον

Όταν η Βαλίγγια δια Κεφαλληνίαν και δια Πάτραν στέλλεται με Βάρκαις Κανονιέραις, κατά το πρώτον Κεφάλαιον , αύται δεν πρέπει να στέκωνται εις τους άνω ειρημένους τόπους περισσότερον από μη!(48) ώρας, και τελειόνοντας η αυτή διορία πρέπει να λαμβάνωσιν την Βαλίγγιαν και να μισεύωσιν αμέσως δια την Ζάκυνθον, εάν ο καιρός δεν ήθελεν είναι ενάντιος. Όταν η Βαλίγγια της Ιθάκης και της Αγίας Μαύρας στέλλεται ομοίως με Βάρκαν Κανονιέραν, κατά το πρώτον Κεφάλαιον, αυτή δεν πρέπει να σταθή εις Ιθάκην περισσότερον απ’ο δύω ώρας μόνο δια να παραδίδη την Βαλίγγιαν ρου αυτού τόπου, και να περιλαμβάνει εκείνην της Αγίας Μαύρας, και έπειτα να εξακολουθή αμέσως το ταξείδιον της δια Αγίαν Μαύραν ένθα ημπορεί να σταθή  κδ. Μόνον ώρας, και εις τον γυρισμόν της θέλει πηγαίνει πάλιν εις Ιθάκην δια να παραδίδη την Βαλίγγιαν της Αγίας Μαύρας, και να περιλαμβάνη εκείνην, δια Ζάκυνθον, και τότε ημπορεί εκεί να σταθή δώδεκα ώρες μόνον.

γ’ τον

Αι Αυταί Βάρκαις Κανονιεραις ημπορούν να παιλαμβάνωσιν ακόμι Κασσέτας και άλλα πράγματα μιρού όγγου και βάρους, τα οποία θέλει πληρώνουσι το δόσιμον εις την Πόσταν ως κάτωθεν.

δ’τον

Αι γραφαί των μερικών προερχόμεναι από κάθε μέρος για εδώ, καθώς και εκείναι όπου στέλλονται γενικώς δια κάθε μέρος έξω από τας Ιωνικάς νήσους θέλει πληρόσουσι  κατά την ακόλουθη Ταρίφα,Εξερουμένων μόνον εκείνων, ‘οπου περιλαμβένει το ακόλουθον Κεφάλαιον.

Δια κάθε Γραφήν μονήν παράδες…ιβ!(12)

Δια κάθε ομοίαν διπλήν………………..ιη!(18)

Δια κάθε πλήκον όπου να μην είναι περισσότερον από μίαν ουγιάν…..κδ!(24)

Δια κάθε όμοιον όπου να είναι περισσότερον από μίαν ουγιάν,όμως να μην υπερβαίνη τας δύω……….λ!(30)

Από τας δύω ουγιάς έως τας τρεις---------λη!(38)

Και ούτω βαθμηδόν θέλει αυξάνει η πληρωμή τους από στ!(6) παράδες την ουγγιάν.

ε! τον

Αι Γραφαί των μερικών προερχόμεναι κατ΄ευθείαν από τον Μωρέαν και Ρούμελην, ή από άλλα μέρη δια μέσου Μωρέως και Ρούμελης εις ταύτας τας Νήσους, καθώς ακόμι και εκείναι αι Γραφαί όπου από τας Νήσους στέλλονται εις τον Μωρέα και Ρούμελην  θέλει πληρόσουσι από εδώ και στο εξής κατά την ακόλουθον Ταρίφα.

Δια κάθε μίαν Γραφήν μονήν παράδες…….δ!(4)

Δια κάθε μίαν ομοίαν διπλήν ………..στ!(6)

Δια κάθε πλήκον όπου να μην είναι περισσότερον από μίαν ογγιάν………η!(8)

Δια κάθε όμοιον όπου να είναι περισσότερον από μίαν ογγιάν, όμως να μην υπερβαίνει τας δύω………ι!(10)

Από τας δύω έως εις τας τρείς……ιβ!(12)

Και ούτω βαθμηδόν θέλει αυξάνει η πληρωμή από δύω παράδες την ογγιαν.

στ! τον

Αι Γραφαί των μερικών όπου στέλλονται από την μίαν εις τη άλλην Νήσον θέλει πληρώσωσιν απ’ εδώ και εις το εξής μόνον εις την παραλβήν τους κατά την ακόλουθον Ταρίφαν, έχοντες την άδειαν οι στέλλονες να τας κάμνωσιν ελευθέρας κατά τη αρέσκειάν τους εις την παράδοσην, και εις τούτη την υστέραν περίστασιν θέλει είναι ελεύθεραι από το δόσιμον της Πόστας εις την περιλαβήν τους, και θέλει είναι σημειωμένας επάνωθεν ούτω (ΦΡΑΝΚΑ)

Δια κάθε Γραφήν μονήν παράδες …….γ!(3)

Δια κάθε όμοιαν διπλήν παράδες …….δ!(4)

Δια κάθε πλήκον όπου να μην είναι περισσότερον από μίαν ογγιάν παράδες …ε! (5)

Δια κάθε όμοιον όπου να είναι περισσότερον από μίαν ογγιά, και να μην υπερβαίνη τας δύω……στ!(6)

Από τας δύω έως εις τας τρείς……ζ!(7)

Κι ούτω βαθμηδόν θέλει αυξάνει η πληρωμή από ένα παράν την κάθε ογγιάν.

ζ! μον

Αι Γραφαί όπου αποβλέπουσιν εις την δούλευσιν της Α.Β.Μ. ή εις εκείνην της Διοικήσεως των Ιωνικών Νήσων , προερχόμεναι γενικώς από κάθε μέρος έξω από τας Ιωνικάς Νήσους, θέλει πληροσωσι ε!(5) παράδες δια κάθε μίαν, ξεκαθαρίζοντας, ότι αύται αι ίδιαι Γραφαί προερχόμεναι από τον Μωρέαν και Ρούμελην ή σταλμέναι δια Μωρέαν και Ρούμελην, κατά το πέμπτον κεφάλαιον , θέλει είναι ελεύθεραι από το δόσιμον της Πόστας καθώς είναι εκείναι ως άνω Ιωνικών Νήσων.

η! ον

Αι Εφημερίδες όπου έρχονται και στέλλονται γενικώς εις κάθε μέρος θέλει είναι ελεύθεραι από το δόσιμον της Πόστας, όταν είναι αυταί μόνον περικλεισμένας εις τρόπον όπου να μην φαίνονται, ότι περιλαμβάνουσιν άλλα γράμματα, ή κανένα άλλον έγραφον χαρτί. Όταν όμως μαζη με αυτάς είναι και άλλοτι έγραφον χαρτί περικλεισμένον, εκτός της επάνω γραφής, τότε όλον το πλήκον θέλει πληρόνει κατά την άνω ειρημένην ταρίφαν των μερικών γραφών.

θ! τον

Η Κασσέταις ή άλλα πράγματα κάθε είδους δημόσια ή μερικά όπου μεταφέρονται τα Πακέτα της Μάλτας και Σικελίας, θέλει ζυγιάζονται και πληρόνουσι ξεχωριστά το ακόλουθον δόσιμον της Πόστας, ξεκαθαρίζοντας, ότι όταν, αυτά είναι ενός βάρους και όγγου μεγάλου, ημπορούν να μην είναι δεκτά εις τα Πακέτα.

Το δόσιμον της Πόστας επάνω εις ταις κασσέταις και άλλα ως θέλει είναι το ακόλουθον. Το βάρος έως λίτρας πέντε θέλει πληρόνει …..κ!(20)

Το βάρος λυτρών γρόσια ε! θέλει πληρόνει ---- παρ: α!  --

Ομοίον λυτρών γρόσια κ!(20) θέλει πληρόνει ---- παρ: α!...κ!(20)

Όμοιον λυτρών γρόσια λ!(30) θέλει πληρόνει --- παρ: -β!...----

Όμοιον λυτρών γρόσια ν!(50) θέλει πληρόνει ---- παρ: β!...κ!(20)

Όμοιον λυτρών γρόσια οε!(75) θέλει πληρόνει --- παρ: δ!...-----

Όμοιον λυτρών γρόσια ρ! (100) θέλει πληρόνει --- παρ:  ε! ------κ!(20)

Όμοιον λυτρών γρόσια  ρν!(150) θέλει πληρόνει ----- παρ: η!------

Όμοιον λυτρών γρόσια  σ!(200) θέλει πληρόνει ----- παρ: ι!------

Όμοιον λυτρών γρόσια  σν!(250) θέλει πληρόνει ---- παρ: ια!----κ!(20)

Όμοιον λυτρών γρόσια   τ!(300) θέλει πληρόνει ----- παρ: ιγ!----

Όμοιον λυτρών γρόσια   τν!(350) θέλει πληρόνει ---- παρ: ιδ!----

Όμοιον λυτρών γρόσια   υ!(400) θέλει πληρόνει ----- παρ: ιε!----

Όμοιον λυτρώ γρόσια ν  φ!(500) θέλει πληρόνει ----- παρ: ιστ!----κ!(20)

ι! τον

Η Κασσέταις, ή άλλα πράγματα των μερικών όπου φέρουσιν αι Βάρκαι Κανονιέραις όπου είναι διωρισμέναι δια τας Νήσους και δια Πάτραν, κατά το κεφάλαιον δεύτερον, θέλει ζυγιάζονται και πληρόνουσι ξεχωριστά το ακόλουθον δ’οσιμον της Πόστας.

Ακολουθεί το δόσιμον της Πόστας δια τας κασσέτας και άλλα πράγματα.

Το βάρος ε! λυτρών θέλει πληρόνει γρόσια --- παρ: ι!(10)

Όμοιον λυτρών ι! θέλει πληρόνει γρόσια ---- παρ ιε!!(15)

Όμοιον λυτρών κ!(20) θέλει πληρόνει γρόσια--- παρ:  κε!(25)

Όμοιον λυτρών λ!(30) θέλει πληρόνει γρόσια--- παρ: λε!(35)

Όμοιον λυτρών μ!(40) θέλει πληρόνει γρόσια α!(1)--- παρ: ε!(5)

Όμοιον λυτρών ν!(50) θέλει πληρόνει γρόσια α!(1)--- παρ: ι!(10)

Όμοιον λυτρών ξ!(60) θέλει πληρόνει γρόσια α!(1)--- παρ: ιε!(15)

Και ούτω βαθμηδόν θέλει αυξάνει η πληρωμή από παρ:  ε!(5) εις κάθε ι!(10) λύτρας

ια! τον

Είναι κατά πάντα εμποδισμένον εις κάθε Καπετάνιον καραβιού και εις κάθε καραβοκύρην γενικώς, καθώς ακόμι εις κάθε ταξιδιώτην αδιαφόρως, να φέρει γραφάς από την μίαν εις την άλλην Νήσον, ή από Νήσους εις τον Μωρέαν και Ρούμελην, χωρίς αύται να είναι σημειωμέναι προτήτερα με την σφραγίδα της Πόστας ακόμι προστάζεται ρητώς κάθε υποκείμενον όπου ήθελεν έλθη από Μωρέαν ή Ρούμελην να εγχειρίζη αμέσως μετά το φθάσιμον του εις το κάθε οφφίκιον της Πόστας κάθε Γραφήν όπου ήθελε φέρη μαζή του.

ιβ! ρον

Κάθε υποκείμενον, χωρίς καμμίαν εξαίρεσιν, όπου ήθελε παρέβη το ενδέκατον κεφάλαιον, θέλει πληρώνει τάλλαρα τέσσαρα δια κάθε μίαν γραφήν όπου ήθελεν έχη κρυμένην, το ήμισυ των οποίων θέλει δίδεται εις εκείνον όπου ήθελεν εύρη τον παραβάτην, και το άλλο ήμισυ εις ωφέλειαν της Πόστας.

 Το παρό θέλει βάνεται εις πράξιν από τη πρώτην του ερχομένου Ιανουαρίου αωιδ.(1814)

Κατ’ επιταγήν της Α.Ε..

Δ.Ζερβός

Έφορος της Γενικής Πόστας.

                                                    Τα εγκαίνια των Ανακτόρων των Αγίων Μιχαήλ και Γεωργίου[i]

Πριν πολλά χρόνια εκδόθηκε στην Αγγλία το βιβλίο «Οι επιστολές του Στρατιώτου Wheeler». Την άνοιξη του 1823 το τάγμα του από την Μάλτα στάλθηκε να υπηρετήσει στα Επτάνησα. Στο δεύτερο γράμμα του από την Κέρκυρα, με ημερομηνία 2 Μαΐου 1823, διηγείται τα ακόλουθα: 

Στις 23 Απριλίου, ημέρα του Αγ. Γεωργίου, γιορτάστηκαν τα γενέθλια της Αυτού Μεγαλειότητας και εγκαινιάστηκαν τα Ανάκτορα των Αγίων Μιχαήλ και Γεωργίου. Η ημέρα άρχισε με Βασιλικό χαιρετισμό και την ύψωση της σημαίας των Ανεξαρτήτων Ιονίων. Πρόκειται για μια όμορφη σημαία, στο κέντρο έχει την Βασιλική σημαία της Αγγλίας περιστοιχισμένη από τα χρώματα των Ιονίων Νήσων, ήταν μια μέρα μεγάλης γιορτής. Η Σπιανάδα ήταν το κέντρο της μεγάλης σύναξης όπου επρόκειτο να διεξαχθούν όλων των ειδών οι αγώνες.

Μπροστά στο Παλάτι είχε στηθεί ένας ψηλός ιστός, καλά λαδωμένος και γρασαρισμένος, που ορθωνόταν 14 πόδια πάνω από το έδαφος. Κοντά στην κορφή υπήρχε μια κεραία σαν τις αντένες των καραβιών, από την οποίαν κρέμονταν μια δερμάτινη τσότρα γεμάτη κρασί, ένα αρνί, ένα κατσίκι και πολλά άλλα γαργαλιστικά πράγματα, στην κορφή του ιστού υπήρχε ένα ντουμπλόνι[i].Όλα αυτά τα βραβεία προορίζονταν γι’ αυτόν που θα κατάφερνε να φτάσει στην κορυφή. Δια την πρόληψη ατυχημάτων μεγάλη ποσότητα άχυρων ήταν στρωμένη γύρω από τη βάση του ιστού. Εκατοντάδες μάταια δοκίμασαν την τύχη τους. Μερικοί ανέβαιναν στις πλάτες άλλων και αγκάλιαζαν τον ιστό, μόλις όμως αφήνονταν μόνοι τους γλιστρούσαν κάτω ανάμεσα στα χάχανα και τις φωνές χιλιάδων θεατών. Όταν είχαμε πια μπαϊλντίσει στα γέλια πρόβαλε ένας νεαρός Μαλτέζος, ωραίος και αθλητικός τύπος , ενθαρρυμένος από τις φωνές των συμπατριωτών του. Είχε μαζί του πολλά μεταξωτά μαντήλια και έδεσε το ένα γύρω από τον ιστό. Έφτιαξε μια θηλιά , σαν αναβατήρα, για να πατάει το πόδι του, μετά έδεσε άλλο ένα στο σώμα του και στον ιστό, με την βοήθεια και άλλων μαντηλιών κατάφερε να ξεπεράσει το σημείο του γρασαρίσματος. Τότε έβγαλε το σακάκι και το πανταλόνι του και μένοντας μόνο με το πουκάμισο και το σώβρακο του αναρριχήθηκε μέχρι την αντένα εν μέσω των πιο εκκωφαντικών επευφημιών και φωνασκιών που άκουσα ποτέ μου. Αφού ανάσανε για λίγο συμπλήρωσε την αναρρίχηση του μέχρι την κορφή.

Η ημέρα κύλησε όμορφα με διάφορα αγωνίσματα όπως πάλη, πυγμαχία, αγώνες δρόμων, αλμάτων και πολλά άλλα. Ο συγκεντρωμένος κόσμος ήταν από τα περιεργότερα θεάματα που έχω απαντήσει. Έλληνες με τις φορεσιές των διαφόρων νησιών τους ,Αλβανοί στρατιώτες και ναύτες κ.τ.λ. όλοι ανακατωμένοι αναμεταξύ τους κι ο καθένας να συμμετέχει και να προσπαθεί να είναι νικητής στα διάφορα αγωνίσματα. Πολλά καταπληκτικά κατορθώματα κάνανε οι Έλληνες που είναι μια όμορφη και δυναμική φυλή. Διαπρέπουν στο παλαιό ιππευτικό αγώνισμα όπου καβάλα στο άλογο, κρατώντας μακρύ κοντάρι και τρέχοντας με πλήρη καλπασμό αρπάζουν ένα κρίκο που κρέμεται από ένα τεντωμένο σχοινί σε ύψος μόλις πάνω από το κεφάλι τους. Απέναντι τους οι συμπατριώτες μας δεν είχανε καμίαν ελπίδα επιτυχίας.

Αυτό το διασκεδαστικό άθλημα δεν διεξάγεται ποτέ χωρίς μεγάλη τελετουργία. Με επίσημη προκήρυξη του Στρατηγού ανακοινώνεται η διεξαγωγή του και καλούνται οι ιππότες να εγγραφούν στους καταλόγους των αγωνιζομένων. Διορίζεται Γενικός Αρχηγός του αγώνα και απονέμονται βαρύτιμα έπαθλα. Ο λοχαγός Γου’ι’νγκέ’ι’τ του 32^ου, που ο πατέρας του ζει στο Πόρτλαντ Σκουέρ [i] ήταν ο Αρχηγός. Κατασκευάζεται μια φανταχτερή κεντρική εξέδρα για τον Λόρδο Μεγάλο Αρμοστή και το επιτελείο του και άλλες, από τα δύο πλάγια της, πλούσια στολισμένες.

Από την κεντρική εξέδρα εκτείνεται ένα τεντωμένο σχοινί διαμήκους της διαδρομής του αγώνα. Οι ιππότες συγκεντρώνονται στην αφετηρία, άλλοι ντυμένοι με παλαιές στολές, μερικοί με στολές ναυτών και άλλοι με στολές ιπποτών διαφόρων εποχών. Όταν όλα είναι έτοιμα ηχεί μια σάλπιγγα και ξεκινάει ένας ιππότης με ταχύ καλπασμό και το κοντάρι του όρθιο, καθώς πλησιάζει στο κρίκο κατεβάζει το κοντάρι του και ορθώνεται στους αναβατήρες. Αν καταφέρει να πιάσει και να πάρει τον κρίκο, τον συνοδεύει ο Αρχηγός στην μεγάλη εξέδρα όπου γράφεται σ’ ένα βιβλίο το όνομα και το έπαθλό του.

Θα έπρεπε να σου είχα εξηγήσει πως ο κρίκος είναι φτιαγμένος από χοντρό σύρμα πάχους τριών ιντσών. Κάθε κρίκος αποτελείται από τρεις τέτοιους ομόκεντρους κύκλους. Ο κάθε ιππότης δοκιμάζει την ικανότητα του τρεις φορές. Όσοι πετυχαίνουν το 1 τις περισσότερες φορές δικαιούνται των καλλιτέρων επάθλων, το καλλίτερο έπαθλο ήταν ένα πανέμορφο ξίφος εξαίρετα διακοσμημένο που το κέρδισε ένας Έλληνας που είχε πετύχει και τις τρεις φορές το 1. Τα υπόλοιπα έπαθλα περιελάμβαναν στόχαστρα, ακόντια, ξίφη, χρυσά σπιρούνια, κ.λ.π.  Πρέπει να ομολογήσω πως οι Έλληνες κέρδισαν τα περισσότερα έπαθλα. Αυτά απονέμονται στο τέλος του αγώνα και οι ιππότες συνοδεύουν τον στρατηγό και την σύζυγό του στην οικία τους ακλουθώντας την άμαξα που σύρεται από έξη άλογα και που επίσης ακολουθούν οι Έλληνες τιτλούχοι και ευγενείς καθώς και αξιωματικοί του στρατού.

George Whitmore (British Army officer) (1775–1862), Major General,   ο άνθρωπος που έχτισε το Παλάτι.

Μετά γίνονταν όλων των άλλων ειδών τ’ αγωνίσματα ώσπου να νυχτώσει. Το κρασί και όλων των ειδών τ’ αναψυκτικά έρρεαν άφθονα. Η μέρα κύλησε χωρίς το παραμικρό ατύχημα η επεισόδιο.

Το βράδυ ακολούθησε φωταψία. Το Ανάκτορο λουζόταν στα φώτα και δόθηκε εκεί μεγάλη χοροεσπερίδα από τον ασκούντα προσωρινώς τα καθήκοντα του Λόρδου Μεγάλου Αρμοστή.[i] Εγώ ήμουν στην τιμητική φρουρά και άρα στο κέντρο διασκέδασης όλη τη νύκτα. Ο Μάνλε’ι’, του 32^ου , ήταν ένας από τους σερβιτόρους και έτσι απόλαυσα μερικές από τις λιχουδιές της δεξίωσης. Ο χορός κράτησε μέχρι τις πέντε το πρωί οπότε συνοδεύσαμε τον Βαρώνο Θεοτόκη στο σπίτι του μαζί με τις στρατιωτικές μουσικές και τις σημαίες των διαφόρων Συνταγμάτων της Φρουράς ξεσηκώσαμε έτσι τους καλούς κατοίκους από τον πρωινό τους ύπνο και πορευτήκαμε μετά στους Στρατώνες…

[i] Πρόκειται για τον Σερ Φρειδερίκο Άνταμ

[i] Κεντρική πλατεία , αριστοκρατικής περιοχής του Λονδίνου

[i] Χρυσό ισπανικό νόμισμα μεγαλύτερης αξίας από το κολλονάτο. Γνωστό και ως δουβλόνιον

[i] Αναδημοσίευση από το περιοδικό Φιλοτελική Κέρκυρα άρθρο του Δημ.Ζαφειρίου

                                                                                    O Hλεκτροφωτισμός της Κέρκυρας

Του Κων, Σγούρου

Το εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος της Κέρκυρας, γνωστό στους παλαιότερους ανεγέρθηκε και λειτούργησε στην Κόντρα-Φόσσα του Παλαιού Φρουρίου ήδη από το 1925, από τις τότε Λιμενικές Εγκαταστάσεις Κερκύρας (Λ.Ε.Κ.), τον προκάτοχο του μετέπειτα ονομασθέντος Λιμενικού Ταμείου Κερκύρας.

Σκοπός των Λ.Ε.Κ. ήταν ο ηλεκτροφωτισμός της ζώνης ευθύνης τους, δηλ. της παραλιακής ζώνης της πόλης : το παλαιό Λιμάνι, τα Μουράγια,την προκυμαία του Αγίου Νικολάου

(μπάνια τ’ Αλέκου), την Κόντρα-Φόσσα, τον παραλιακό δρόμο της Γαρίτσας (Λεωφόρος Αυτοκρατείρας Ελισάβετ), μέχρι την «πόντα» του Ανεμόμυλου και το τελωνοφυλάκειο (σημερινό κέντρο Ναυτίλος).

Η υπόλοιπη πόλη καθώς και οι άλλες ζώνες δικαιοδοσίας του Δήμου Κερκυραίων, εφωτίζοντο με λάμπες πετρελαίου, αφού το εργοστάσιο αεριόφωτος του Μαντουκιού (το γνωστό σαν «γας») είχε κλείσει ήδη από τις αρχές της δεκαετίας, λόγω πτωχεύσεως της αγγλικής εταιρίας που το εκμεταλεύετο.

Με το φωταέριο, ήδη από τα τέλη του 19^ου αιώνα εφωτίζετο σημαντικό τμήμα της πόλης, όπως οι ζώνες τουριστικής προβολής της (Σπιανάδες-Λιστόν-κηπάριο Καποδίστρια) καθώς και ορισμένοι κεντρικοί δρόμοι και η περιοχή του κέντρου της  παλιάς πόλης και τα παρακείμενα σπίτια (Πίνια-οδος Καποδιστρίου-Αγ.Αντώνης-Ευγ.Βουλγάρεως-παλαιό δημοτικό θέατρο του San Giacomo).

Έτσι η Κέρκυρα, από άποψη φωτισμού οπισθοδρόμησε στην πραγματικότητα, αφ’ ότου διεκόπη η παραγωγή λόγω πτωχεύσεως της επιχείρησης και οι κερκυραίοι αναγκάστηκαν να καταφύγουν και πάλι στον « δια πετρελαίου φωτισμόν», ενώ μόνο ακατοίκητα τμήματα  της πόλης εφωτίζοντο «δι’ ηλεκτρισμού» από την Λ.Ε.Κ.

Το Δημοτικό Συμβούλιο Κερκυραίων, άρχισε να προβληματίζεται για τον ηλεκτροφωτισμό της πόλης από αρκετά ενωρίς. Το 1887 άρχισε ο σχετικός διάλογος και στις 22 Μαρτίου 1891, ελήφθη η σχετική απόφαση. Δημαρχος Κερκυραίων ήταν τότε ο Μιχαήλ Θεοτόκης, αδελφός του παλαιότερου δημάρχου και μετέπειτα πρωθυπουργού Γεωργίου Θεοτόκη.

Επί τέσσερα χρόνια, ο Δήμος συγκέντρωνε τις σχετικές με το έργο τεχνικές πληροφορίες, από την Ιταλία κυρίως αλλά και από την Γαλλία, για την «ηλεκτροφωταψίαν της πόλεως». Την εποχή εκείνη το κύριο ενδιαφέρον των δήμων, δεν ήταν το αν θα δοθεί ηλεκτρική ενέργεια προς οικιακή χρήση, αλλά για το πώς θα φωτιστούν οι δρόμοι των πόλεων, που οι συνθήκες λειτουργίας των ως συνόλου, άρχιζαν να γίνονται όλο και πιο σύνθετες, με προβλήματα, ιδιαίτερα, στον τομέα της δημόσιας ασφάλειας.

Ο Δήμος Κερκυραίων στην προσπάθεια υλοποίησης  της απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου της 22/3/1891, μετεκάλεσε και 3 ειδικούς μηχανικούς, οι οποίοι αποφάνθηκαν «υπέρ της γενικής ηλεκτροφωταψίας του Δήμου». Τούτο επειδή ήδη λειτουργούσε στην Κέρκυρα το εργοστάσιο του φωταερίου στο Μαντούκι και υπήρχε ο προβληματισμός  για την αμιγώς ηλεκτρική  ή τη μικτή φωταψία της πόλεως (φωταέριο + ηλεκτρισμός).

Μετά τη γνωστοποίηση του πορίσματος των ειδικών μηχανικών, ο Δήμος προκήρυξε διεθνή δια γωνισμό, στον οποίον πήραν μέρος δύο εταιρείες: η αμερικανική Thomson-Houston και η αγγλική η οποία ήδη εκμεταλεύετο το αεριόφως. Οι προτάσεις της αμερικάνικης ήταν υπέρ της γενικής ηλεκτροφωταψίας, ενώ της αγγλικής, ως ήταν φυσικό, υπέρ της μικτής, δι’ ηλεκτρόφωτος και δι’ αεριόφωτος.

Φαίνεται όμως, ότι η τότε δημοτική αρχή του δημάρχου Μιχαήλ Θεοτόκη (Μίκιος)[i], έκλινε προς την αμερικάνικη εταιρεία και δικαιολογημένα, αφού οι όροι ήσαν συμφερτικότεροι. Εξ άλλου, το προνόμιο της αγγλικής εταιρείας αεριόφωτος, έληγε μετά λίγους μήνες. Όμως ο Δήμος Κερκυραίων, λογάριαζε χωρίς τον ξενοδόχο, που δεν ήταν άλλος από τον τότε Νομάρχη Κερκύρας Γ.Μπουκλάκο. Η απόφαση του Δήμου Κερκυραίων, εχρειάζετο και την έγκριση της διοικητικής αρχής, για να γίνει εκτελεστή. Όμως η τότε Δημοτική αρχή , ανήκε στο κόμμα του Τρικούπη, ενώ στην κυβέρνηση βρίσκονταν το δεληγιανικό κόμμα. Συνεπώς ο προσκείμενος στον Δεληγιάννη νομάρχης, δεν μπορούσε να εγκρίνει , τι ζητούσαν οι τρικουπικοί δημοτικοί σύμβουλοι. Έτσι η απόφαση του δημοτικού συμβουλίου της 23/3/1891, απορρίφθηκε με το αιτιολογικό της δυσανάλογης οικονομικής επιβάρυνσης του Δήμου. Έτσι η Κέρκυρα θα παραμείνει φωτιζόμενη, μερικώς, με φωταέριο, μέχρι τις μέρες λίγο μετά τη λήξη του Α! Παγκ.Πολέμου, οπότε η εταιρεία αεριόφωτος θα πτωχεύσει και το εργοστάσιο θα κλείσει.

Τα υπόλοιπα αναφέρθηκαν στην αρχή του άρθρου μας. Η Κέρκυρα, τελικά, θα ηλεκτροφωτισθεί πλήρως, μετά το 1931, όταν θα συναιτερισθεί η υπηρεσία ηλεκτρικού της Λ.Ε.Κ. με το Δήμο Κερκυραίων.

[i] Δήμαρχος Κερκυραίων από 1/10/1887-30/9/1895

Πίνακας ελέγχου και διανομής

Ηλεκρομηχανές

Στα τέλη της δεκαετίας του 1950, οι εγκαταστάσεις ηλεκτοπαραγωγής και μεταφοράς της Κέρκυρας, θα εξαγοραστούν από τη ΔΕΗ. Το εργοστάσιο παραγωγής, θα εξακολουθήσει να εργάζεται, μέχρι το 1969, όταν η μεταφορά πλέον ρεύματος της ΔΕΗ, θα γίνεται με το υποθαλάσσιο καλώδιο και η Κέρκυρα θα συνδεθεί με το Εθνικό Δίκτυο.