Το Κερκυραϊκό Ταχυδρομικό Δελτάριο (Carte-Postale)

Το Ταχυδρομικό Δελτάριο (ΤΔ), σαν μέσο αλληλογραφίας, άρχισε να αναπτύσσεται το 2^ο ήμισυ του 19^ου αιώνα. Κατ’ αρχήν χρησίμευε για την εμπορική αλληλογραφία και για την ανταλλαγή μηνυμάτων. Οι εμπορικές καρτ ποστάλ γενικά κρίνεται ότι έχουν αναπτυχθεί από τον John P. Charlton στη Φιλαδέλφεια το 1861. Η μόδα αυτή εξαπλώθηκε και στην Ευρώπη. Το 1870 ήταν το κρεσέντο της διάδοσης του. Η πρώτη τυπωμένη κάρτα εμφανίστηκε το 1870 και ήταν μια ιστορική κάρτα, που παράχθηκε σε συνδυασμό με τον Γαλλο-Γερμανικό Πόλεμο. Η πρώτη διαφημιστική κάρτα εμφανίστηκε το 1872 στην Αγγλία. Η πρώτη γερμανική κάρτα εμφανίστηκε το 1874. Η κάρτα Heligoland του 1889 θεωρείται η πρώτη πολύχρωμη κάρτα που τυπώθηκε ποτέ. Κάρτες με εικόνες του Πύργου του Άιφελ το 1889 και το 1890 έδωσαν στην καρτ ποστάλ μια τεράστια εκκίνηση στο δρόμο της μαζικής δημοτικότητας. Οι πρώτες κάρτες, οι οποίες συνήθως φέρουν διακοσμητικά σχέδια, δεν προορίζονταν αρχικά για σουβενίρ, αλλά  για διαφημιστικούς σκοπούς. Έτσι οι πρώτες που τυπώθηκαν, ειδικά  ως αναμνηστικά, ήταν αυτές που διατέθηκαν προς πώληση το 1893 στην Κολομβιανή Έκθεση στο Σικάγο. Αρχικά, η γραφή επιτρέπεται μόνο στο μπροστινό μέρος , αλλά περίπου στις αρχές του αιώνα, ορισμένες χώρες άρχισαν να επιτρέπουν τη χρήση μιας «διαιρεμένης πλάτης», επιτρέποντας στο μέτωπο να είναι πρωτίστως για την εικόνα ή το έργο τέχνης και πίσω αριστερά για τη διεύθυνση και το μήνυμα.

Η Αγγλία ήταν η πρώτη που επέτρεψε να διαιρεθεί η πίσω όψη.Ακολούθησε η Γαλλία το 1904, η Γερμανία το 1905 και τελικά οι Ηνωμένες Πολιτείες το 1907. Οι αλλαγές αυτές έφεραν τη «Χρυσή Εποχή» στο καρτ-ποστάλ με εκατομμύρια πωλήσεις. Το με το χέρι ζωγραφικό τύπωμα παρήχθη στη Γαλλία και το Βέλγιο. Πολλά ήταν αληθινά έργα τέχνης, αλλά η παραγωγή εγκαταλείφθηκε γρήγορα όταν ανακαλύφθηκε ότι οι εργαζόμενοι - κυρίως γυναίκες - αρρώσταιναν λόγω της κατάποσης ποσοτήτων βαφής. Οι καλλιτέχνες καθόταν σε σειρές, ενώ οι καρτ-ποστάλ μεταβιβαζόταν  σε στυλ  γραμμικής  συναρμολόγησης, με κάθε γυναίκα να είναι υπεύθυνη για ένα συγκεκριμένο χρώμα. Οι κάρτες ήταν μικρές και τα έργα είχαν ιδιαίτερη λεπτομέρεια, αναγκάζοντας τις γυναίκες να βρέξουν το άκρο της μολυσμένης από μόλυβδο βούρτσας με τα χείλη τους καθώς δούλευαν.[i]Το τύπωμα φωτογραφίας στο Καρτ ποστάλ έδινε  μια ρεαλιστική εμφάνιση. Οι πρώτες κάρτες με πραγματικές φωτογραφίες εμφανίστηκαν γύρω στο 1900.

Με την ανάπτυξη του ΤΔ, στην πάροδο των ετών, αγοράζεται αυτό σαν απλό ενθύμιο ή στέλνετε ευχητήριο ή αναμνηστικό. Με τις παραστάσεις ή φωτογραφίες, που υπήρχαν τοπογραφημένες σ’ αυτό, το δελτάριο έδινε την δυνατότητα να γνωρίζει καθένας, γωνιές του πλανήτη που δεν ήταν εύκολο να τις επισκεφθεί, να συλλέξει πληροφορίες λαογραφικού και κοινωνικού περιεχομένου.

Η Κέρκυρα, λόγω της γεωγραφικής της θέσης αλλά και της ομορφιάς της, είχε πάντα πολλούς ξένους επισκέπτες. Την εποχή που βρίσκονταν υπό την Αγγλική Προστασία αλλά και μετέπειτα μέχρι τα μέσα του 20^ου αιώνα είχε μεγάλη αίγλη και ξένοι επίσημοι,όπως στρατιωτικοί, κυνηγοί που δρούσαν στις Ηπειρωτικές ακτές, άνθρωποι των τεχνών αλλά και απλοί περιηγητές την επισκέπτονταν συχνά.

  Την εποχή των Άγγλων λειτουργούσαν τρία μεγάλα ξενοδοχεία στη βόρεια πλευρά του «Λιστόν» που γειτνίαζε με το Βασιλικό Παλάτι. Στη γωνία με την Νικ. Θεοτόκη ήταν το «HOTEL DE CLUBS»στη μέση το «BELLA VENEZIA….» και στη μεριά της πλατείας προς την «κοφινέτα» το «GRAND HOTEL St. GEORGES».

Πολλά  σημαντικά γεγονότα συμβαίνουν στο νησί. Η Αυτοκράτειρα της Αυστρίας Ελισάβετ, στο τέλος του 19ου αιώνα, αγοράζει στο Γαστούρι την Βίλα του ευγενή Πέτρου Βράιλα Αρμένη και κτίζει τη Βασιλική έπαυλή της  το «Αχίλλειον».

Το ξενοδοχείο «BELLA VENEZIA…» μεταφέρεται στον λόφο του Αγίου Αθανασίου και δημιουργείται ένα νέο περίφημο ξενοδοχείο. Εκεί φιλοξενούνται μεγάλες προσωπικότητες από όλο τον κόσμο.

Η είσοδος του Ξενοδοχείου

Το  1902 δημιουργείται το καζίνο της «Ρολίνας» που συγκεντρώνει στις αίθουσες του, κόσμο από όλη την Ευρώπη.

Διαφημιστικό δελτάριο από το νέο Καζίνο.

Εγκαινιάζεται επίσης το 1902, το νέο Δημοτικό Θέατρο Κερκύρας. Μεγαλοπρεπέστατο οικοδόμημα, χτίστηκε με τα σχέδια του Ιταλού αρχιτέκτονα Conrado Pergolesi

Ο Κάιζερ Γουλιέλμος αγοράζει από τους απογόνους της Ελισάβετ το «Αχίλλειον» και το χρησιμοποιεί για την θερινή του κατοικία.

Το λιμάνι δέχεται την επίσκεψη του Αγγλικού στόλου, ενώ ο Γαλλικός στόλος έμεινε από το 1916 έως το 1918. Παράλληλα πολυάριθμα καράβια αράζουν στο λιμάνι.

Το ανάκτορο του «Μον-Ρεπό» μετατρέπεται σε θερινή κατοικία των Ελλήνων Βασιλέων, κ.λ.π.

Όλα αυτά τα γεγονότα, οι προσωπικότητες και οι δραστηριότητες , δημοσιεύονται σε όλα τα περιοδικά και εφημερίδες των σαλονιών της Ευρώπης και συμπαρασύρουν περιηγητές να  επισκεφτούν την Κέρκυρα.

Το νησί λόγω του ιδιαίτερου κάλλους του, καθώς και της μεγάλης  επισκεψιμότητας,συμπεριλαμβάνεται στα διαφημιστικά δελτάρια του εσωτερικού και του εξωτερικού.

  Παράλληλα στρατιωτικά συμβάντα όπως ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος ,έφεραν στο νησί πολυάριθμες δυνάμεις των Σέρβων, οι οποίες έμειναν  μέχρι να γίνει η περίθαλψή τους από της δυνάμεις της ΑΝΤΑΝΤ. Εδώ ήρθε και η Σερβική Κυβέρνηση η οποία συνεδρίαζε στο Δημοτικό Θέατρο. Με όλες αυτές τις στρατιωτικές δυνάμεις υπήρξε ανάγκη επικοινωνίας των στρατιωτών με τις οικογένειες τους. Αποτέλεσμα να εκδοθεί μεγάλη ποσότητα ΤΔ υποδεεστέρας ποιότητος.

Ο κάθε εκδότης θέλοντας να πουλήσει τις κάρτες του διακοσμούσε το κύριο θέμα με στοιχεία που τις έκαναν πιο ελκυστικές.

 Για την έκδοση ενός ΤΔ συνεργάζονταν τρία τουλάχιστον άτομα, ο εκδότης, ο εκτυπωτής και ο φωτογράφος ή ο σχεδιαστής. Στο σημείο αυτό πρέπει να διευκρινισθεί ότι άλλος ο εκδότης του ΤΔ κι άλλος ο φωτογράφος. Το επισημαίνω αυτό διότι υπάρχει σύγχυση. Ο φωτογράφος φωτογράφιζε και ο εκδότης ή αγόραζε τις φωτογραφίες, οπότε ήταν κατατεθειμένες σ’ αυτόν, ή χρησιμοποιούσε για ορισμένη χρήση την φωτογραφία και πλήρωνε ανάλογα τον φωτογράφο.

Δύο ήταν οι κυριότεροι εκδότες του Κερκυραϊκού Carte Postale. Το χρωμοτυπολιθογραφείο Αφοί Γ. Ασπιώτη  και ο Farrugia. Το εργοστάσιο Ασπιώτη εξέδωσε πανέμορφα δελτάρια με τυπωμένους πίνακες μεγάλων Κερκυραίων ζωγράφων. Μεταξύ αυτών παρουσιάζουμε  ΤΔ με πίνακες του Βικέντιου Μποκατσιάμπη κι του Άγγελου Γιαλλινά

Βικέντιου Μποκατσιάμπη

Βικέντιου Μποκατσιάμπη

Άγγελου Γιαλλινά

Άγγελου Γιαλλινά

Σημειωτικά αναφέρουμε ότι η  φωτογραφία στην Κέρκυρα έχει την αρχή της την εποχή των Άγγλων, από ξένους φωτογράφους.

Σαν πατριάρχης όμως της Κερκυραϊκής φωτογραφίας θεωρείται ο   ζωγράφος Αύγουστος Κόλλας.

[i]  The Corfiot Magazine άρθρο της Hilary Paipeti