Γεννήθηκε το 1862 στην Κέρκυρα και πέθανε στο Μανχάταν στις 13.11.1938.

Στις Η.Π.Α. μετανάστευσε το 1905 και εγκαταστάθηκε στο Σικάγο, όπου 1907

ίδρυσε την «Ελληνική Φιλαρμονική Εταιρεία». Κατά περιόδους, κυρίως για καλ-

λιτεχνικούς λόγους, επισκεπτόταν τη Νέα Υόρκη, όπου μετά το 1930 παρέμεινε

οριστικά. Στο μεσοδιάστημα συνέβη ένα κοσμοϊστορικό γεγονός η Οκτωβριανή επανάσταση στη Ρωσία 1917.

Γυναίκα του ήταν η Ασπασία και τα τέσσερα παιδιά του Η Κούλα, η Μαίρη, ο Ντένις και ο Τζον.

, (πέθανε) 13 Νοεμβρίου 1938. Η νεκρώσιμος ακολουθία έγινε   στον, Ιερό Ναό Αγίου Σπυρίδωνος.

Έγινε γνωστός στο ελληνοαμερικανικό κοινό με τον «Μάρκο Μπότσαρη»

του Παύλου Καρρέρ.Ο Μπεκατώρος είχε διασκευάσει την ελληνική όπερα.. Στην Νέα Υόρκη πρωτοεμφανίστηκε τον Σεπτέμβριο του 1906. Στις 24.09.1906

δόθηκε η πρώτη καλλιτεχνική εσπερίδα από τον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Νέας Υόρκης στο

Carnegie Lyceum Theatre  Πρόεδρος του Πανελληνίου Συνδέσμου ήταν ο Νικόλαος Κονταξόπουλος και

αντιπρόεδρος ο Ε. Ανδρεάδης. Το πρόγραμμα περιελάμβανε πατριωτικά άσματα από χορω-

δία δεσποινίδων, μελών του Συλλόγου που διδάχθηκαν από τον μουσικοδιδάσκαλο Σπ. Μπε-

κατώρο,Την χορωδία συνήθιζε να παρουσιάζει, κυρίως αποσπασματικά, σε θέατρα της Νέας

Υόρκης και του Σικάγο το διάστημα 1906-1936, σε εορταστικές περιόδους

(Χριστούγεννα, επέτειος της Ελληνικής Επανάστασης κ.ά.).

Η κορυφαία στιγμή στην ελληνο-αμερικανική του καριέρα του ήρθε τον

Δεκέμβριο του 1919, όταν εμφανίστηκε στο Carnegie Hall και συστήθηκε ως

σύγχρονος Έλληνας συνθέτης με τα ορχηστρικά έργα “Peasant Romance” και

“Dance of Cymbals”, συνθέσεις με ευρωπαϊκές και αμερικανικές επιδράσεις.

Χωρίς όμως να ανταποκριθεί η αμερικανική κριτική.

Πριν από τη μεγάλη ύφεση συνέθεσε τον Ύμνο της Α.Χ.Ε.Π.Α., της ελλη-

νικο-αμερικανικής εκπαιδευτικής και προοδευτικής οργάνωσης. Μετά το κραχ,

στις αρχές της δεκαετίας του 1930, έγινε ο μαέστρος της μαντολινάτας της Ερ-

γατικής Λέσχης «Σπάρτακος» (σοσιαλιστική ορχήστρα), όπου έδινε συναυλίες

σε συσσωματώσεις των ομογενών. Η απεργία της Πρωτομαγιάς του 1886 στη Αμερική αλλά

και ο κουμμουνισμός που επικράτησε στη Ρωσία του οποίου  διαδόθηκαν οι ιδέες του σε όλο τον κόσμο τον επηρέασαν και έγραψε τις ακόλουθες

συνθέσεις

Με τίτλο «Εργατικά τραγούδια», εξεδόθη ανθολογία στην σειρά «Εργατική Βιβλιοθήκη»,

 από τις εκδόσεις Greek Workers’ Press, Inc., στο… Σικάγο των ΗΠΑ, το 1926…

Περιείχε διασκευές του Σπυρίδωνος Μπεκατώρου[1] (βιολονίστα, καθηγητή μουσικής, διευθυντή ορχήστρας και συνθέτη, από την  Κέρκυρα

) για φωνή ή ανδρική χορωδία μαντολίνο, βιολί ή κλαρινέτο 7 γνωστών εργατικών / κομμουνιστικών ύμνων:

- Ο Ύμνος της Διεθνούς, ή Διεθνής Ύμνος,(Διασκευή)

- Η Κόκκινη Σημαία,

- Το Τραγούδι στη Δουλειά,

- Πένθιμος Ύμνος,

- Η Κόκκινη Παντιέρα, και

- Πρωτομαγιά.

Το 1934, μόλις 4 χρόνια πριν από τον θάνατό του, δημιούργησε και διεύθυνε

την μαντολινάτα των Καστοριανών «Ορεστίς», η δράση της οποίας ήταν κυρίως

εθελοντική και συνήθισε να εμφανίζεται συχνά σε εκδηλώσεις των ελλήνων

York, N.Y.], 10.09.1906, “Η αποψινή υπέρ της Μακεδονίας εσπερίς”. Ατλαντίς, [New York,

N.Y.], 24.09.1906. Οι καθαρές εισπράξεις διατέθηκαν υπέρ των απροστάτευτων οικογενειών

των θυμάτων του Μακεδονικού Αγώνα.

Η μουσική παιδία και  εργογραφία του Σπύρου Μπεκατώρου συνολικά συνοψίζεται:

Εργατικα τραγουδια, εκδοση, Σικαγο, 1926, εργατικο τραγουδι, μουσικη ανθολογια, εργατικη Βιβλιοθηκη, εκδοσεις Greek Workers’ Press, Inc., ΗΠΑ, 1926, διασκευη, Σπυριδων Μπεκατωρος, 1860, 1938, βιολονιστας, καθηγητης μουσικης, διευθυντης ορχηστρας, συνθετης, Κερκυρα, φωνη, ανδρικη χορωδια, μαντολινο, βιολι, κλαρινετο, εργατικος υμνος, κομμουνιστικος υμνος, κομμουνισμος, υμνος της Διεθνους, Διεθνης Υμνος, Κοκκινη Σημαια, Τραγουδι στη Δουλεια, Πενθιμος υμνος, Κοκκινη Παντιερα, Πρωτομαγια, 1920, βιβλιο ΜΑΡΞ ΚΑΡΛ, ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΓΚΟΘΑ, επιστολη, Συνδεσμος Κομμουνιστων, Γερμανια, ΛΟΖΟΦΣΚΥ, ΛΕΝΙΝ, ΤΑΞΗ, μουσουργος, Στοιχειωδης Θεωρια Ευρωπαικης Μουσικης, Αστικο Σχολειο, Γυμνασιο, Αυτοδιδασκαλια, Ιστορια Μουσικης, μουσικοι, τυπογραφειο Διονυσιου Ευστρατιου, 1904, Ευρωπαικη Μουσικη

Στο Αρχείο του Ωδείου Αθηνών ως πηγή κοινωνιολογικής έρευνας της Στέλλας Κουρμπανά

Αναφέρεται

• Ο καθηγητής Παναγιώτης Ακτίπης έκανε πάρα πολλές υπερωρίες για τις οποίες δεν αμειβόταν, ενώ ο Φρειδερίκος Βολονίνης αγόρασε με δικά του έξοδα βιολί στον ταλαντούχο μαθητή του Σπυρίδωνα Μπεκατώρο και ζήτησε οικονομική βοήθεια από τον Σύλλογο έτσι ώστε ο μικρός μαθητής να καταφέρει να εξακολουθήσει τα μαθήματα στο ωδείο και να μη χρειαστεί να εργαστεί. Διαβάζω από την Αναφορά του Επιμελητή (Ιουλίου Έννιγγ), της 16ης Μαρτίου 1873: Ἕνεκα ἐνδείας τοῦ πατρὸς αὐτοῦ ῥάπτου ὁ δωδεκαετὴς μαθητὴς τοῦ ὠδείου Σπυρίδων Μπεκατῶρος ζητᾶ νὰ ἐμβῇ ὡς ὑπηρέτης εἰς ἐμπορικόν τι κατάστημα. Ὁ παῖς οὗτος ἔχει τόσην τάσιν καὶ εὐφυΐαν εἰς τὴν μουσικὴν ὥστε κατὰ τὸ λέγειν τοῦ διδασκάλου αὐτοῦ κ. Bolognini δίδει ἐλπίδα νὰ γίνῃ ἐντὸς βραχυτάτου διαστήματος χρόνου ὁ καλλίτερος τεχνίτης τοῦ τετραχόρδου ἐν Ἑλλάδι. Ὁ κ. Bolognini τὸν ἐφοδίαζεν ἤδη ἐξ ἰδίων του μὲ τ' ἀπαιτουμένου ὀργάνου (τόξον καὶ τετράχορδον) καὶ εἶναι πεπεισμένος ὅτι διὰ μηνιαίας περιθάλψεως 20 δρ. ἤθελεν διατηρεῖσθαι διὰ τὴν μουσικὴν μελέτην πρὸς δόξαν τοῦ ὠδείου καὶ συμφέρον τῆς μουσικῆς τέχνης.5 Ο Σπυρίδων Μπεκατώρος έγινε όντως ένας από τους καλύτερους βιολονίστες στην Ελλάδα, και σύντομα διορίστηκε ως διδάσκαλος βιολιού στο Ωδείο.

Συνθέσεις του Σπ.Μπεκατώρου

Ο Μπεκατώρος, έπειτα από πολύμηνη ασθένεια πέθανε το Νοέμβριο του 1938 στο Μανχάταν,

 στο σπίτι όπου διέμενε με τη σύζυγό του και τα τρία του παιδιά.

 Αναγνωρισμένος για την τέχνη του και ιδιαίτερα αγαπητός στην ελληνική κοινότητα.__

Η Κέρκυρα σχεδόν δεν τον γνωρίζει!!!!