(Φωτογραφίες από το αρχείο του Κου Φεόφιλου Φίλη Τζίκα)

Η Κοντράλτο Έλενα Άνγκρι γεννήθηκε στην Κέρκυρα στις 14 Μαΐου 1824 σύμφωνα με την Εγκυκλοπαίδεια της Μουσικής του εκδοτικού οίκου Ricordi. Υπάρχει μια διχογνωμία ως προς το έτος 1824 ή 1822  Κόρη του Saverio Angri (καταγωγής από τη Νάπολη) και της Κερκυραίας Maria Vitturi di Giovanni, το πραγματικό της όνομα ήταν Nazarena Mattia Elena Catterina . Βαπτίστηκε  στον Ρωμαιοκαθολικό Καθεδρικό Ναό των Αγίων Ιακώβου και Αγίου Χριστοφόρου στην Κέρκυρα από τον πατέρα ΚΑΡΛΟ ΡΙΒΕΛΙ. . Έφυγε για την Ιταλία και σπούδασε τραγούδι στις νότες του bel canto με τους Salvatore Taglioni και Giuseppe Doglia. Ως πολύ νέα, έκανε το ντεμπούτο της στο Nobile Teatro di San Giacomo, που όλα είχαν επαρχιακό χαρακτήρα, εκείνη την εποχή ήταν ήδη σημείο αναφοράς για τους Ευρωπαίους ρομαντικούς ταξιδιώτες που πέρασαν από αυτό το νησί. (1)Μια συμπαθητική φιγούρα με ζωηρό χαρακτήρα με έντονη αίσθηση λογικής και κινούμενης δράσης και προικισμένη από τη φύση με μια από τις πιο γλυκές και εύπλαστες φωνές mezzo-soprano και contralto (Κοντράλτο (contralto) ονομάζεται η ερμηνεύτρια του λυρικού θεάτρου, της οποίας η φωνή καλύπτει τις χαμηλότερες νότες.).

In 19^th century the astonishing Corfiot Elena Angri (1824-1886), mezzo-soprano coloratura, became very soon world-widely famous because of her exceptional voice and triumphed in Vienna, St. Petersburg, U.S.A. and in 'Theatro la Scala' Milan. In May 1848 the Eparchos (Mayor) of Corfu invited her in Corfu where the artist, already 'the official singer of the Imperial Court of Vienna', was honoured by the Eparchos and the rest of the local authorities. The artist was deeply moved and was offered for a single performance in San Giacomo Theatre where the proceeds were distributed to the poor. The adoration of the music-loving Corfiot audience was so deep that she stated: "…… I unhesitatingly confess that in no-way I had felt the unspoken sentiment when I was applauded in the place that I first saw the sunlight".

Η πρώτη της σκηνική παράσταση ήταν στην Όπερα της Λούκα της Τοσκάνης. Όταν ήταν 20 ετών, το 1844, τραγουδούσε ήδη στην Όπερα της Σκάλας

στο Μιλάνο, όπου έμεινε μέχρι το 1847. Στο Μιλάνο στη Σκάλα  έδωσε 131 παραστάσεις σε 12 διαφορετικές όπερες.

Σε αυτές περιελάμβαναν:

Il Giuramento Mercadante

Saffo Pacini

Semiramide Rossini

Linda di Chamounix Donizetti

La Prova d'un Opera Seria Gnecco

Elena D'Angri as Maffeo Orsini Lucrezia Borgia

 Στην τελευταία αυτή όπερα, έπαιξε το ρόλο της Κορίλα,  και εγκωμιάστηκε ιδιαίτερα για τον «ζωηρό χαρακτηρισμό της ως πριμαντόνας».(2)

Η Ιταλία, η Ρωσία, η Γερμανία και η Ισπανία την έκαναν αντικείμενο θαυμασμού. Τραγούδησε τις όπερες του Ροσίνι του Μπελίνι του Ντονιτσέτι του Βέρντι, ήταν πάντα ανώτερη από κάθε έπαινο και δημόσιο χαιρετισμό και την επικροτεί με ενθουσιασμό το Μιλάνο στο μέγιστο Θέατρο της Σκάλας . Ο συνθέτης Donizetti την αναφέρει σε επιστολές που έγραψε τη δεκαετία του 1840, και οι κριτικές της περιόδου επαινούν «την ευκινησία και την ακρίβειά της σε περάσματα φωνητικής δεξιοτεχνίας» και «η γοητεία της επί σκηνής».

 Ενώ ήταν ακόμα στο Μιλάνο, η D'Angri έκανε ένα πολύ επιτυχημένο ταξίδι στη Βιέννη, όπου ο αυτοκράτορας Φερδινάνδος της απένειμε τον τίτλο της «cantante di camera».

 Μεταξύ 1847 και 1849 τραγούδησε στην Αγία Πετρούπολη και μετά μετακόμισε στο Παρίσι.

Το 1849 και το 1850 ήταν πριμαντόνα στο Παρισινό Théâtre-Italien.

 Το 1851 τραγούδησε στο Covent Garden, το οποίο εκείνη την εποχή ήταν γνωστό ως Η

Βασιλική Ιταλική Όπερα. (Στην Αγγλία ήταν η περισσότερες όπερες της περιόδου

είτε ιταλικά είτε ιταλικό στυλ.)(3)

Την ίδια χρονιά ο γνωστός Βέλγος καλλιτέχνης, Charles Baugniet, ο οποίος

βρισκόταν επίσης στο Λονδίνο, απαθανάτισε το πορτρέτο της σε λιθογραφία.

Το 1858 και το 1859 τραγούδησε στη Νέα Υόρκη, παίρνοντας τους ρόλους της

Arsace, Maddalena, Azucena, Orsini και Italiana, μεταξύ άλλων.

Υπάρχει μια φωτογραφία της ως Orsini σε μια συλλογή στο Πανεπιστήμιο

του Τέξας, αλλά η εικόνα είναι αχρονολόγητη.

Οι πρώτες της εμφανίσεις στη Νέα Υόρκη ήταν με τον πιανίστα Sigismund

Thalberg.

Κατά τη διάρκεια της παραμονής της εκεί έκανε παρέα με τον φωτογράφο πορτρέτων

Φρέντρικς. στο Castle Garden της Νέας Υόρκης.

1857. 2 Νοεμβρίου. Ντεμπούτο της Madame d'Angri ως _Arsace_ στο "Semiramide"

Έκανε περιοδεία στη Βόρεια Αμερική και επίσης στην Ισπανία.

«Ο κύριος Abella,  συνθέτης και μουσικός διευθυντής με έδρα τη Βαρκελώνη για πολλά χρόνια,  παντρεύτηκε την πολύ διάσημη Ιταλίδα τραγουδίστρια, την καλή μας φίλη Elena D'Angri. Σήμερα (Φεβρουάριος 1868) πιστεύουμε ότι ο κύριος Abella, συγγραφέας πολλών μουσικών έργων, βρίσκεται σε μια επαρχία της Ισπανίας με την προαναφερθείσα σύζυγό του». (4)

Η Άνγκρι, εκτός από την Ιταλία, την Αυστρία και την Κέρκυρα, εμφανίστηκε στην Πράγα, τη Δρέσδη, τη Λειψία, την Πετρούπολη, το Λονδίνο, το Παρίσι, στη Μαδρίτη, τη Νέα Υόρκη, τη Φιλαδέλφεια, την Ουάσινγκτον, τη Βοστόνη, στο Σικάγο και σε άλλες πόλεις τωνΗΠΑ. 

 Διέκοψε τη θεατρική της καριέρα το 1860 και εγκαταστάθηκε στη Βαρκελώννη».

Από την «Εφημερίδα του Ηνωμένου Κράτους των Ιονίων Νήσων» αντλούμε ακόμα μερικές πληροφορίες για την καλλιτεχνική προσωπικότητα και τη σταδιοδρομία της Άνγκρι. Τον Φεβρουάριο του 1847 αναδημοσιεύει το άρθρο μιας ιταλικής εφημερίδας: «…Η φωνή της είναι αβίαστη, έχει διαύγεια και ακρίβεια ως και στους πιο δύσκολους λαρυγγισμούς. Η ΄Ελενα Άνγκρι έχει ένα ωραίο φωτεινό πρόσωπο και εμφανίζεται στη σκηνή με πλήρη άνεση κι επιβλητικότητα. Στο μικρό διάστημα της καριέρας της, παίζει για πέμπτη φορά με επιτυχία πρωταγωνιστικούς ρόλους στη Σκάλα και την περασμένη άνοιξη τραγούδησε τρεις φορές στην Όπερα της Βιέννης. Όλες οι εφημερίδες έγραψαν τότε εγκωμιαστικές κριτικές γι’ αυτήν, τονίζοντας ιδιαίτερα την τιμή που της έκανε ο Αυτοκράτορας της Αυστρίας Φερδινάνδος Ι, ο οποίος της απένειμε τον τίτλο της επίσημης «τραγουδίστριας της Αυτοκρατορικής Αυλής».(5)

Το Μάιο του 1848 οι κερκυραϊκές αρχές προσκαλούν την Άνγκρι να επισκεφτεί τη γενέτειρά της. Ήταν μόλις 24 χρονών. Προς τιμή της έγιναν τρεις λαμπρές εκδηλώσεις. Η πρώτη στο τότε Εμπορικό Επιμελητήριο, που διέθετε ένα ωραιότατο μέγαρο στη Νουντσιάδα. Η ατμόσφαιρα ήταν θερμότατη και κάτι περισσότερο από συγκινητική.

Η δεύτερη εκδήλωση έγινε στη «Φιλαρμονική Εταιρία» και ήταν μεγαλοπρεπέστατη. Η αίθουσα μ’ άπλετο φως και πλημμυρισμένη από άνθη. Όλη η αριστοκρατία της Κέρκυρας και οι αξιωματούχοι της αγγλικής διοίκησης βρέθηκαν εκεί.

Για την πρώτη εκδήλωση της ACADEMIA MUSICALE το σχόλιο γράφει:

Ω μαθημένη και ευγενική Κέρκυρα, άσε έναν ξένο να αντηχεί το συγκινητικό καλωσόρισμα που ξέρεις να κάνεις Πριν από δέκα χρόνια, σαν το έντομο μέσα στο τριαντάφυλλο, η Έλενα θυμωμένη ζούσε άγνωστη, σιωπηλή, μπερδεμένη στην αγκαλιά σου.. Η Έλενα με το καιρό, είδε τον παράδεισο των αρμονιών, και κάλεσε τη δύναμή της σε στη φωνή της, σχημάτισε από μόνη της τη γλυκιά ερωμένη του τραγουδιού που θαυμάζει και χαιρετίζει ο ευγενικός κόσμος σήμερα. Αλλά αυτό δεν συγκρίνεται και πολύ με την επιλογή και την επιδεικτική ερμηνεία των Κυριών που συμμετείχαν για να τιμήσουν τη διάσημη τραγουδίστρια, η οποία, αν και προσκεκλημένη με ευρωπαϊκή φήμη, έστω και σε προσδοκία ξεπέρασε την ίδια τη φήμη. Γιατί δεν υπάρχει τίποτα πιο γλυκό από αυτή την καθαρή φωνή σαν δροσιά. ! Το χειροκρότημα ακολούθησε το χειροκρότημα, τα συναισθήματα ακολούθησαν τον ενθουσιασμό, και όλα τα λουλούδια, τα φώτα και η γυναίκα ήταν μαγευτικά. Και γι' αυτό ο Flacinis Lol έγραψε αυτό το ΣΟΝΕΤΟ.

Για την δεύτερη εκδήλωση της SOCETA FILARMONICA ΤΟ  ΣΧΌΛΙΟ ΓΡΑΦΕΙ:

Ξεκινά με το χειροκρότημα που δεν ήταν η ευγενική ψυχή που χειροκρότησε το γλυκό κορίτσι,  στις υπέροχες αίθουσες της Φιλαρμονικής, αλλά η αναφορά στην αγαπημένη της γη. Ήταν ένα πραγματικό χειροκρότημα! Με μεγάλη λαμπρότητα η αίθουσα στολισμένη με τον φωτισμό και γεμάτη λουλούδια, αλλά κυρίως με το συναίσθημα που επικρατούσε έκανε τον κόσμο να μην ασχολείται με τους εκλεκτούς προσκεκλημένους. Η Επτανησιακή και η Αγγλική Εταιρεία έκαναν ένα λαμπρό πάρτι το οποίο τίμησε με την παρουσία της η LADY STON με την οικογένεια της. Οι ερασιτέχνες τραγουδιστές της εταιρείας περιόρισαν την ψυχαγωγία εκτελώντας πολλά πολύ ευπρόσδεκτα κομμάτια Το βάρος όμως και όλη η προσοχή ήταν στη συμπολίτισσα  που επέστρεψε σε μας, αφού προηγήθηκε μια φήμη που θα μπορούσαν να ζηλέψουν οι πιο διάσημοι τραγουδιστές. Αλλά η φήμη της φαινόταν μικρότερη από την αξία της όταν αποκάλυψε τον θησαυρό εκείνης της φωνής που ήθελε να της δώσει ο Θεός. Ούτε η Μούσα, που παρουσία της ομορφιάς έμεινε σιωπηλή, ότι όντως ένας εκλεκτός νέος από το μυαλό και από καρδιά υπαγόρευσε το Σονέτο που μοιράστηκε στις Κυρίες .

Η βασίλισσα του πάρτι καλεί τους πάντες να πηγαίνουν γύρω από τον εαυτό της.

 Η τρίτη εκδήλωση ήταν μια θριαμβευτική παράσταση, που δόθηκε στο ιστορικό θέατρο «Σαν Τζάκομο», υπέρ των απόρων του νησιού. Οι ατέλειωτες επευφημίες του κοινού, εκφράζανε το θαυμασμό και την αγάπη του για τα διάσημη συμπατριώτισσα...nella gloria e nel valor sorella, καθώς την αποκάλεσε ο ποιητής Flaminio Lolli

Πριν αναχωρήσει η Άνγκρι από την Κέρκυρα, έστειλε στο διευθυντή της Gazzeta Jonica ένα γράμμα, χαρακτηριστικό του συναισθηματικού και πνευματικού ήθους της. Ανάμεσα στ’ άλλα λέει: «…Θέλω να ελπίζω πως δεν θα μου αρνηθείτε την εύνοια να γίνετε στους συμπατριώτες μου ο διερμηνέας των συναισθημάτων της ευγνωμοσύνης μου για την εγκάρδια υποδοχή με την οποία με τίμησαν…Ποτέ δεν αισθάνθηκα στην ψυχή μου την γλυκύτητα της συγκίνησης, όσο σ΄ εκείνη τη μεγάλη στιγμή, που με επιείκεια με χειροκρότησαν στην πατρίδα μου, όπου είδα το φως και που προς αυτήν απευθύνω την αγάπη μου».(6)

Συνταξιοδοτήθηκε το 1860 και έζησε Βαρκελώνη με τον σύζυγό της.

Ωστόσο, υπάρχει μια ιστοσελίδα από το Πανεπιστήμιο της Βενεζουέλας που

λέει ότι το 1862 τραγούδησε σε μια συναυλία στο Irving Hall στο New

York. Αυτή η συναυλία ήταν η παρουσίαση για μια οκτάχρονη πιανίστρια, Τερέζα Καρένιο.

Πέθανε στη Βαρκελώνη στις 5 Νοεμβρίου το 1886.-

Ο τάφος της Έλενας στην Βαρκελώνη (7)

-Στο άρθρο αυτό μας δίνεται η ευκαιρία να μιλήσουμε για τον αδελφό της Έλενας και Κερκυραίο Natale d’Angri:

Ο Νatale d’ Angri με την σύζυγό του Eliza Watts(8)

Φτάνοντας στη Μελβούρνη το 1852, ο Natale D’Angri (Natale Spiridion Giorgio Angri), κατευθύνθηκε προς τα χρυσωρυχεία του Ballarat στην Αυστραλία και σύντομα  χτύπησε πλούσια σκάβοντας μια περιοχή με μια ομάδα Ιταλών και Ελλήνων που ονομάζονταν Italiana Hole. Αν και ο πατέρας του ήταν από τη Νάπολη, ο D’Angri είχε γεννηθεί από Ελληνίδα μητέρα στο νησί του Ιονίου Κέρκυρα και η νεκρολογία του αναφέρει ξεκάθαρα ότι «δεν ήταν Ιταλός, αλλά Έλληνας». Με τη μικρή του περιουσία, ο D’Angri επέστρεψε στην Κέρκυρα και περιόδευσε εκτενώς στην Ευρώπη πριν επιστρέψει στο Ballarat. Το 1856, παντρεύτηκε την Eliza Watts στη Μελβούρνη. Πολιτογραφήθηκε το 1861, το 1869 μαζί με τον Peter Lalor (του φήμης Eureka Stockade) έγιναν συνεργάτες σε δύο ορυχεία στο Creswick, ακριβώς βόρεια του Ballarat. Την ίδια χρονιά, ο D’Angri ίδρυσε (προς όφελος του ίδιου και των άλλων Ελλήνων του Ballarat —πιθανόν 20 συνολικά εκείνη την εποχή) το Lebentia Rowing Club — τον πρώτο ελληνικό αθλητικό σύλλογο στην Αυστραλία. Αργότερα στη ζωή του, έγινε νηπιαγωγός καθώς και πρωτοπόρο μέλος της Εταιρείας Οπωροκηπευτικών Ballarat, και μάλιστα επιλέχθηκε μια κολοκύθα βάρους 136 λιβρών (λίβρες) για να εκτεθεί στην Αποικιακή και Ινδική Έκθεση του 1886 στο Λονδίνο. Ο D'Angri πέθανε στο Ballarat το 1897, σε ηλικία 70 ετών.

 ----------------------------------------

1)http://exploradorsurbans.blogspot.com/2013/03/elena-dangri-el-misteri-de-la.html

2)http://answers.google.com/ans

• 3)π.2

• 4)π.2
• 5)http://arxmusical-massague.com/abella-pere
• 6)https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%88%CE%BB%CE%B5%CE%BD%CE%B1_%CE%86%CE%BD%CE%B3%CE%BA%CF%81%CE%B9
• 7)https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%88%CE%BB%CE%B5%CE%BD%CE%B1_%CE%86%CE%BD%CE%B3%CE%BA%CF%81%CE%B9
• 8)https://www.facebook.com/natalelena/photos/pb.100067604763809.-2207520000/144412162633690/?type=3
• 9)https://greekcitytimes.com/2022/02/09/greek-australians-in-their-own-image-the-descendants-of-19th-century-arrivals-part-3/