Αναλυτικές πληροφορίες για τον Nicollo Rugina : http://corfu-museum.gr/Nicolo_Rugina.pdf
Από το βιβλίο του Albert Jacquemart.
Μια ιστορία του επίπλου
…………….
Αυτές οι ενδείξεις είναι ανεκτίμητης αξίας και θα μας επιτρέψουν να κάνουμε διακρίσεις μεταξύ των
τα διάφορα ιταλικών σχολών. Αν ο Benvenuto Cellini δεν αναφέρονταν ότι ήταν από τη
Βενετία, θα αμφιβάλαμε γιατί το στυλ του ήταν απολύτως όμοιο με εκείνο των Αράβων.
Βρίσκουμε τα ίδια περίπλοκα αραβουργήματα, το ίδιο το άπειρο του πεπλεγμένου και
κυκλικής-εργασίας, που επαναλαμβάνονται ξανά και ξανά χωρίς σύγχυση, και
παράγουν αναρίθμητες παραλλαγές του ίδιου σχεδίου. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο
θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι είναι Ανατολίτικο ένα υπέροχο πιάτο χαραγμένο σε ορείχαλκο, και
σε ασήμι, πού βρίσκονταν στη συλλογή Dutuit, αν δεν μπορούσαμε να διαβάσουμε από κάτω
σε μια ταινία: Nicolo Rugina greco de Corfu fece, 1550.
Είναι στον ίδιο το Nicolo Rugina πού θα πρέπει να αποδώσουμε ένα άλλο πιάτο,
επί του οποίου, μεταξύ αραμπέσκ διακοσμήσεις, ………..είναι μια άποψη από μια πόλη με αυτό το
το επίγραμμα, "La CITA de Corfu," και στο κέντρο είναι μια ιταλική
Albert Jacquemart
A history of furniture
These hints are of inestimable value in enabling us to discriminate between
the different Italian schools. If Benvenuto Cellini does not mention that of
Venice, it is because its style was absolutely identical with that of the Arabs.
We find the same intricate arabesques, the same infinity of interlacing and
scroll-work, which are repeated again and again without confusion, and
produce innumerable variations of the same design. This is the reason why
we might regard as Oriental a superb dish in brass, engraved and damascened
in silver, in the Dutuit collection, were it not that we can read underneath
on a banderole: Nicolo Rugina greco de Corfu fece, 1550.
Is it to the same Nicolo Rugina that we should ascribe another dish,
whereon, among arabesque ornamentations, figure subject medallions, some
antiques, others of oriental designs, and others in the costumes of the end of
the sixteenth century ? Upon the border is a view of a city with this
legend, " La cita de Corfu," and in the centre is an Italian escutcheon
Από το βιβλίο:
J.M. Rogers and R. Ward, Suleyman the Magnificent (London, The British Museum Press, 1988)
Απ Από την Βενετσιάνικη Αυτοκρατορία, ενδεχομένως Κέρκυρα, περίπου μ.Χ. 1540-70
Ένα αετίσιο μάτι βλέπει ένα τμήμα της Κέρκυρας κατά τη διάρκεια της πολιορκίας του 1537
Το νησί της Κέρκυρας ήταν μεγάλης σημασίας για τη Δημοκρατία της Βενετίας τόσο για τη στρατηγική της θέση στη Μεσόγειο όσο και ένα σημαντικό εμπορικό κέντρο. Συχνά απειλείται από την Οθωμανική Αυτοκρατορία σε όλη τη διάρκεια του δέκατου έκτου αιώνα, η άμυνα του νησιού συνεχώς ενισχύεται. Το 1537 ο Μπαρμπαρόσα (πέθανε 1546) ο ναύαρχος του οθωμανικού στόλου, εισέβαλε στο νησί με μεγάλη δύναμη. Ενετικά και Κερκυραϊκά στρατεύματα υπερασπίστηκαν γενναία το φρούριο της Κέρκυρας, και οι Τούρκοι εγκατέλειψαν την πολιορκία μετά από δεκατρείς ημέρες. Ένας απολογισμός της πολιορκίας περιγράφεται από το μάτι ενός Κερκυραίου-μάρτυρα,του Νίκανδρου Νούκιου .Δύο από τις σκηνές στο χείλος του σκεύους αντιστοιχούν σε επεισόδια που περιέγραψε.
Στο κέντρο του πιάτου είναι μια πανοραμική θέα του τμήματος του νησιού κατά τη διάρκεια της πολιορκίας. Το φρούριο μπορεί να δει κανείς, ότι φέρει τη βενετσιάνικη σημαία, όπως και την πόλη της Κέρκυρας με τουρκικές γαλέρες που εισέρχονται στο λιμάνι. Η σκηνή συνεχίζεται μέχρι τις σχεδιασμένες πλευρές. Το χείλος έχει επίσης εμβόλιμες παραστάσεις που δείχνουν περιστατικά που μπορεί να είχαν πραγματοποιηθεί κατά τη διάρκεια της πολιορκίας. Ένα πιο περίτεχνο πιάτο με παρόμοιες σκηνές από την πολιορκία της Κέρκυρας, επίσης, στη συλλογή του Βρετανικού Μουσείου, υπογράφεται από Niccolo Rugina της Κέρκυρας και χρονολογείται περίπου στο 1540-60.
From the Venetian Empire, possibly Corfu, about AD 1540-70
A bird's-eye view of part of Corfu during the siege of 1537
The island of Corfu was of great importance to the Venetian Republic both for its strategic position in the Mediterranean and as a significant commercial centre. Frequently threatened by the Ottoman Empire throughout the sixteenth century, the island's defences were continually being strengthened. In 1537 Barbarossa (died 1546) the admiral of the Ottoman fleet, invaded the island with a large force. Venetian and Corfiote troops valiantly defended the fortress of Corfu, and the Turks abandoned the siege after thirteen days. An account of the siege is described by a Corfiote eye-witness, Noukios Nikander; two of the scenes on the rim of the dish correspond to episodes he described.
In the centre of the dish is an aerial view of part of the island during the siege. The fortress can be seen, flying the Venetian flag, as can the town of Corfu with Turkish galleys entering the harbour. The scene continues among the interlace pattern on the sides. The rim also has interlaced pattern with panels showing incidents that may have taken place during the siege. A more elaborate dish with similar scenes of the siege of Corfu, also in The British Museum's collection, is signed by Niccolo Rugina of Corfu and is dated to about 1540-60.
Σε αυτή την λεπτομέρια διακρίνονται η εκκλησία του Αγ.Ιάσωνα και Σωσίπατρου καθώς και ο Άνεμόμυλος.
Επίσης στη Βιέννη, στο Österreichisches für Kunst Museum Angewandte(ΜΑΚ) και με αριθμό 96 αναφέρεταένα άλλος δίσκος με την υπογραφή του χαράκτη και χαραγμένο Corfu.Το πιο πάνω μουσείο,με την ευγενή του καλοσύνη, μας έστειλε την φωτογραφία του δίσκου συτού.
British Museum
Φωτογραφίες του πιάτου του Βρετανικού Μουσείο από τον φίλο
Φίλη Τζίκα