Οι Κερκυραίοι έποικοι στην Αυτραλία
«Έχω πάνω από είκοσι ξαδέλφια στην Αυστραλία. Εχω και θείους και θείες απ΄τον πατέρα μου και τη μάνα μου και πολλά ανίψια. Κάποιους έχω να τους δω πάρα πολλά χρόνια και κάποιους δεν τους έχω γνωρίσει ποτέ. Το κακό είναι ότι και τώρα μεταναστεύουν. Την προηγούμενη εβδομάδα έφυγαν δύο για Αυστραλία» λέει στο ο 52χρονος Κώστας Σκολαρίκης Χωριό Κάτω Γαρούνας(1)
Τον 19ο αιώνα η Αυστραλία έγινε ελκυστική με την ανακάλυψη χρυσού στα εδάφη της. Τα αρχικά ευρήματα χρυσού ήταν πλούσια σε προσχωματικά πεδία όπου ο χρυσός μπορούσε εύκολα να εξαχθεί χρησιμοποιώντας ένα φτυάρι & ένα μεταλλικό πιάτο. Δεν ήταν ασυνήθιστο για τους σκληρά εργαζόμενους σκαπανείς χρυσοθήρες να αποσπούν εκατοντάδες λίρες σε μια μόλις μέρα εξάγοντας το λαμπερό μέταλλοΤα νέα της ανακάλυψης του χρυσού δεν άργησαν να εξαπλωθούν σε ολόκληρο τον κόσμο. Με οδηγό το ακαταμάχητο δέλεαρ του χρυσού, εκατοντάδες ιστιοφόρα πλοία με χιλιάδες επιβάτες και πλήρωμα κατέπλεαν στη μακρινή αποικία μεταξύ αυτών και πολλοί Έλληνες. Το μεταναστευτικό κύμα ακλούθησαν και οι Κερκυραίοι. Το χωριό Κάτω Γαρούνα της Κέρκυρας μετανάστευσε στην Αυστραλία.Σήμερα οι καταγόμενοι από το εν λόγω χωριό Αυστραλοί υπολογίζονται γύρω στους 400.
Βλέποντας την έντονα αστικοποιημένη περιοχή του Δυτικού Σίδνεϊ , είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι δεν ήταν παρά διάσπαρτα χωριουδάκια. Ωστόσο, εδώ έζησε κάποτε ένας τυχοδιώκτης Έλληνας αγρότης μέχρι τα 101 του.Το πρόβλημα ήταν ότι πολλοί Έλληνες ήταν ναυτικοί και ψαράδες που εξυπηρετούσαν βρετανικά πλοία και πήδούσαν από το πλοίο μόλις έφταναν στα αυστραλιανά λιμάνια για να φτάσουν στα χρυσά χωράφια. Πολλοί από αυτούς γράφουν τα ονόματά τους στα Αγγλικά, πιθανόν να αποφύγουν τον εντοπισμό.
Το σπίτι του Τζορτζ Εμανουέλ στεκόταν ακόμα μέχρι τη δεκαετία του 1970
Ο George Emanuel (επίσης γνωστός ως George Manuel) έφτασε στην Αυστραλία το 1811. Η κυβερνητική τεκμηρίωση παρέχει ένα αξιόπιστο επιχείρημα ότι στην πραγματικότητα ο George Manuel ήταν πιθανότατα ο πρώτος ελεύθερος Έλληνας έποικος που έφτασε στην Αυστραλία το 1811, φτάνοντας πριν από οποιονδήποτε άλλο τεκμηριωμένο πρώιμο Έλληνα έποικο στην Αυστραλία. Με καταγωγή από την Κέρκυρα, ήταν ναυτικός σε βάρκες που κυνηγούσε φώκιες στα ανοιχτά της Δυτικής Αυστραλίας και στη συνέχεια απέκτησε γη στο σημερινό Castle Hill. Η ιστορία του Εμανουήλ ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά από τον Κώστα Μάρκο, Ελληναυστραλό, με έδρα τη Βικτώρια. «Σύμφωνα με τα έγγραφα γης που έχω στην κατοχή μου... καλλιεργούσε φρούτα και τα πουλούσε στις αγορές του Σίδνεϊ».(2)
Ο Βρασίδας Καραλής, πρόεδρος του Τμήματος Νεοελληνικών στο Πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ, έγραψε ότι ο κ. Εμανουέλ «ήταν ένας από τους λίγους μη Άγγλους ιδιοκτήτες ακινήτων που βρήκαμε εκείνη την περίοδο στην αποικία». Τον χαρακτήρισε «αναζητητή της τύχης».Τα αρχεία δείχνουν ότι ο George παρέμεινε άγαμος μέχρι το 1876, όταν ήταν 99 ετών.(3)
«Ήξερε ότι πλησίαζε προς το τέλος της ζωής του», γράφει ο κ. Μάρκος. «Ήξερε ότι χρειαζόταν έναν φροντιστή και ανεξάρτητα από το αν αυτός ο φροντιστής τον εκμεταλλευόταν, δεν ήταν το πρωταρχικό του μέλημα». Παντρεύτηκε σε ηλικία 99 ετών.
Ως επάγγελμά του αναφέρεται αγρότης και η ιδιότητά του ελεύθερος έποικος. Αυτά του παρέχουν ένα αξιόπιστο επιχείρημα για τον προσδιορισμό του «Γέρου Γεωργίου, του Έλληνα» ως του πρώτου γνωστού Έλληνα έποικου στην Αυστραλία. Ο κ. Μάρκος φέρνει στο φως και λεπτομέρειες από το λιγότερο «ένδοξο» παρελθόν του.
«Φυλακίστηκε δύο φορές, το 1832 και το 1860. Την πρώτη φορά έκλεψε μια ποσότητα καπνού, τρία – τέσσερα κιλά, και τη δεύτερη λόγω μιας συμπλοκής. Έμεινε για 12 και 36 μήνες αντίστοιχα στη φυλακή».(4)
&
Ένας ξένος έφτασε στην Κέρκυρα το 1817 από τη Νάπολη - Ιταλία, με το όνομα SAVERIO di Giovanni ANGRI γεννηθείς 1782/1783 Ο Saverio Angri δεν έχασε χρόνο, μόλις έφτασε στην Κέρκυρα παντρέυτηκε την MARIA VITTURI κόρη του Giovanni, έτσι εξασφάλισε τον εαυτό του να μείνει μόνιμα στην Κέρκυρα, που την εποχή εκείνη βρισκόνταν υπό Βρετανικό Προτεκτοράτο, και για να βεβαιωθεί πριν εγγραφεί ως αλλοδαπός παντρεύτηκε τη Maria Vitturi Εργάστηκε ως σερβιτόρος. Απέκτησαν 10 παιδιά.
Το έβδομο παιδί το ονόμασαν Νατάλε, Σπυρίδων, Γεώργιος Άνγκρι.
O καθηγητής Dr. RaymondJ.SCHEICHER PhD/HDipJ δημοσιεύει το Σεπτέμβριο του 2011 ένα άρθρο με τον χαρακτηριστικό τίτλο «ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΛΙΕΣ ΣΤΟ ΧΡΥΣΟ» «ΙΔΙΟΦΥΗΣ ΑΠΟ ΤΑ ΙΟΝΙΑ ΝΗΣΙΑ ΣΤΟ ΜΠΑΛΛΑΡΑΤ-ΒΙΚΤΩΡΙΑ – ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ».(5)
Ο NATALE SPIRIDION GIORGIO 'ANGRI', έφτασε στην Αυστραλία με το πλοίο 'DINAPORE' το 1852. ως πρώτος Έλληνας πρωτοπόρος , αμέσως μετά την άφιξή του οδηγήθηκε στη περιοχή Ballarat όπου χτύπησε πλούσια φλέβα στις ανασκαφές, έτσι έγινε το όνειρό του πραγματικότητα με περιουσία και οι ανθρακωρύχοι τον σημείωσαν ως:
«ΧΡΥΣΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ»
Αμέσως μετά την άφιξη του με μια ομάδα ανθρακωρύχων έγιναν πλούσιοι. Λίγο μετά από εκείνη την τυχερή μέρα, ο Natale και οι Έλληνες πατριώτες του, επέστρεψαν πίσω στην πατρίδα τους με μια περιουσία που θα τους βοηθούσε στο μέλλον και μάλιστα μοιράστηκαν μερικά από αυτά τα πλούτη με τη στενή τους οικογένεια και ακόμη και με τους φίλους τους, και αυτοί ήταν όλο. ευγνωμοσύνη .
Όσο ιδιοφυής κι αν ήταν ο Natale, ήταν αποφασισμένος να κάνει άλλη μια προσπάθεια. Επιβιβάστηκε ξανά στο Λίβερπουλ για δεύτερη φορά, με το πλοίο «SCHOMBERG» το 1855 με κατεύθυνση την Αυστραλία, και αυτή τη φορά με ελαφρώς διαφορετικό επώνυμο ως D’ ANGRI '." Ως εκ τούτου, ο Natale έγινε άποικος στο Ballarat και παντρεύτηκε μια νεαρή Αγγλίδα από το 'Exeter' με το όνομα 'Eliza', την οποία γνώρισε στο ταξίδι στην Αυστραλία καθώς ήταν επίσης επιβάτης με τη μητέρα και τον πατέρα της στο πλοίο 'Schomberg'. Σήμερα το όνομά του βρίσκεται στις καρδιές των ζωντανών απογόνων του στη «Χρυσή Πόλη του Μπαλαράτ» στην Αυστραλία.
Ο σοφός άνθρωπος «Natale Spiridion Giorgio D'Angri έγραψε τις πιο κάτω τις λέξεις βαθιά στην καρδιά του, μεταβιβάζοντας την περηφάνια του ως Έλληνας, υπενθυμίζοντας σε όλους ότι δεν πρέπει να ξεχνάμε πού σκέπτονταν και ονειρευόντουσαν οι καλύτεροι φιλόσοφοι του κόσμου. Με τα δικά του λόγια άφησε πίσω του για να τον θυμόμαστε, ένα μικρό στίχο, που διαβάζεται και φαίνεται ακόμα και σήμερα στον πλαισιωμένο τάφο του, μετά από τόσα χρόνια που έφυγε από αυτόν τον κόσμο.
Ο στίχος του Natale, η φιλοσοφία του είναι:
«ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΑΒΑΛΛΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΥΡΙΟ ΑΛΛΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΣΟΦΟΣ
Ο ΑΥΡΙΑΝΟΣ ΗΛΙΟΣ ΠΑΝΩ ΣΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΑΣΤΕΙ ΠΟΤΕ».
Αυτός ο άνθρωπος Natale, έχει αφήσει πίσω του πολλά μυστικά, άγνωστα στους απογόνους του εδώ στην Αυστραλία, ειδικά στο Ballarat και ίσως ακόμη και στην Κέρκυρα, Ελλάδα, και σε πολλά μέρη της Ευρώπης.
Η έρευνα αυτής της οικογένειας ξεκίνησε το 1990 από τον απόγονο του Natale κ. William Thomas D'Angri, ο οποίος στη συνέχεια παρέδωσε όλα τα ιδιωτικά αρχεία στον αδελφό του κ. Norman David D'Angri. Πολλές περισσότερες έρευνες βρίσκονται σε εξέλιξη ειδικά στην Κέρκυρα Ελλάδα, στο Μπαλαράτ και σε άλλα μέρη της Αυστραλίας.
Ένα από τα μεγαλύτερα ερωτήματα σχετικά με αυτήν την οικογένεια είναι, εάν ανήκουν σε κάποιο «Royalty» ή κατέχουν ή έχουν δικαιώματα σε έναν τίτλο «ευγενείας»... ;
Σύμφωνα με την «Italian Historical Society» της Μελβούρνης στην επιστολή τους προς τον κ. William Thomas D'Angri, αναφέρουν από την πηγή πληροφοριών τους στην Ιταλία ο D'Angri είναι ευγενές όνομα και είναι ο ναπολιτάνικος κλάδος της οικογένειας Doria, και εκφράζουν γραπτώς τα λόγια τους στην επιστολή: «Συγχαρητήρια, είσαι Ευγενής». Εάν αυτό είναι θετικός προσδιορισμός από την «Ιταλική Ιστορική Εταιρεία», το όνομα D'Angri συνδέεται με το Marcantonio Doria, Principe, «Prince D'Angri» γ. 1625.
Ο D'Angri έγινε φυτοκόμος καθώς και πρωτοπόρο μέλος της Εταιρείας Οπωροκηπευτικών Ballarat, και μάλιστα επιλέχτηκε μια κολοκύθα βάρους 136 λιβρών για να εκτεθεί στην Έκθεση Αποικιοκρατίας και Ινδίας του 1886 στο Λονδίνο, σχημάτισε το Κωπηλατικό Όμιλο Λεμπεντίας και ήταν πρώιμο μέλος της Λέσχης
Αποίκων του Ballarat και της Μασονικής Στοάς.
Αυτός και η Eliza είχαν δύο γιους - τον William Natalie και τον Thomas Ernest.
&
O Jeremiah Perry (Yerasimos Apozogy), γεννήθηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1830 στο νησί των Παξών του Ιονίου και μετανάστευσε στην Αυστραλία γύρω στο 1855. Εργάστηκε ως ανθρακωρύχος στο Victoria's Ballarat and Bendigo goldfields, το 1860, ο Jeremiah παντρεύτηκε την Eliza(beth ).
Είχαν επτά παιδιά. Μέχρι το 1862 ο Jeremiah και η Eliza είχαν μετακομίσει στη Νέα Νότια Ουαλία, αρχικά στο Forbes και αμέσως μετά στο Parkes. Αποκτώντας ακίνητο στο Billabong Creek, λίγο έξω από το Parkes, ο Jeremiah λειτουργούσε ένα εργοστάσιο σιδηρουργίας και ασχολήθηκε επίσης με την καλλιέργεια σταφυλιών. Το 1874 φαίνεται να εργαζόταν ως σιδηρουργός. Πολιτογραφήθηκε το 1876, στα μέσα της δεκαετίας του 1890, η οικογένεια του Perry συνήψε συνεργασία με το εργοστάσιο άλεσης αλεύρου Edward McGee ο μύλος χρησιμοποιήθηκε επίσης για πριόνισμα ξυλείας και είχε κι ένα σχετικό χοιροτροφείο. Το 1898 ο Jeremiah έγινε διευθυντής του μύλου. Πέθανε στο Parkes το 1901.
Μια ανακοίνωση που δημοσιεύτηκε τον Ιανουάριο του 1855 στην Εφημερίδα της Βικτωριανής Αστυνομίας σχετικά με τον “John Duffy” τον περιέγραψε ως “πολίτη της Κέρκυρας” με σκούρα χροιά, σκούρα μαλλιά, και σκούρα γκρίζα μάτια “που έπεσε από το πλοίο Spray of the Ocean Η αστυνομία προσέφερε ανταμοιβή £ 5 για τη σύλληψή του.
Το 1853, ένας Έλληνας ονόματι Τζον Κόλινς (επίσης γνωστός ως Ιωάννης Κολάλος) Κερκυραίος βρήκε χρυσό στον Κολυμπάρα στον Ύφαλο στο Flat Mosquito στο Μάριμπορο, 66 χιλιόμετρα βόρεια του Μπαλαράτ.. Η περιοχή πήρε το όνομα Grecian Gully καθώς περισσότεροι Έλληνες έβγαιναν στην περιοχή. Συνολικά, περίπου 40 Έλληνες έπρεπε να εργαστούν στην περιοχή.
Ο Σπύρος Κέρκυρας, χτύπησε φλέβα χρυσού και την όνομασε Κέρκυρα. Ήταν ένας ύφαλος; που δούλεψαν επίσης οι Γιώργος Κυριατζής, Στάθης Καρμούτζης/Σκαρμούτζης, Νίκολας Μπράουν
------------------
1) https://www.sbs.com.au/language/greek/el/podcast-episode/a-whole-village-from-corfu-migrated-to-australia/202jfjbif
3) Οι Χρυσοί Έλληνες του Μπαλαράτ άνοιξαν το δρόμο για τις μελλοντικές γενιές https://prevezaposto.gr/%CE%BF%CE%B9-%CF%87%CF%81%CF%85%CF%83%CE%BF%CE%AF-%CE%AD%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B5%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BC%CF%80%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CF%81%CE%AC%CF%84-%CE%AC%CE%BD%CE%BF%CE%B9%CE%BE%CE%B1/#google_vignette
5) ‘Ελενα D’Angri η Κερκυραία παγκόσμια mezzo soprano e contralto. https://www.corfu-museum.gr/index.php/el/ct-menu-item-1/ct-menu-item-11/245-san-giacomo-22-1817-lr
5) https://www.genealogy.com/ftm/d/r/s/Raymond-J-Drscheicher/index.html
(6) In Their Own Image: Greek Australians’ https://greekcitytimes.com/2022/01/31/greek-australians-in-their-own-image-the-descendants-of-19th-century-arrivals-part-2/