Η συμμετοχή και γενναιότητα των Κερκυραίων στην πολιορκία του 1716

Εμφανίσεις: 10469

Βροκίνης, Λαυρέντιος (Κέρκυρα, 1850 - 1911). Λόγιος, ιστοριοδίφης, ένας από τους πιο τυπικούς εκπροσώπους της κερκυραϊκής ιστοριογραφίας. Από νεαρή ηλικία επιδόθηκε με ζήλο στη μελέτη της ιστορίας και στη σπουδή ξένων γλωσσών και στράφηκε στην ιστορική έρευνα .Μας έδωσε πλήθος ιστορικών μελετών που αφορούν το νησί. Οι νεώτεροι Κερκυραίοι χρωστούν πολλά στον άνθρωπο αυτόν που μέσα στο Ιστορικό Αρχείο Κερκύρας ξόδεψε ατελείωτες ώρες για να έχουμε σήμερα ένα υλικό που βρήκε και ανέδειξε.

Ο Λαυρέντιος Βροκίνης παρουσίασε την μελέτη που ακολουθεί. Την παραθέτουμε όπως είναι δημοσιευμένη προσθέτοντας συμπερασματικούς σχολιασμούς ανά σελίδα δημοσίευσης.

ΑΛΦΑΒΗΤΙΚΟΣ ΠΙ ΝΑΞ

ΤΩΝ ΕΝ ΤΗ ΠΟΛΙΟΡΚΙΑ ΤΗΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ

ΔΙΑΚΡΙΘΕΝΤΩΝ ΚΕΡΚΥΡΑΙΩΝ

Σ υ ντ α χ θ ε ι ς

τη βάσει των εις αυτούς τούτους αναφερθέντων πιστοποιητικών και άλλων εγγράφων, υπό του Στρατάρχου Σχούλεμβουργ και των κατά την πολιορκία Αρχηγών και άλλων αξιωματικών του Ενετικού στρατού και στόλου, Πιζάνη, Λορεδάνου, Κορνέρ, Δά-Μόστου Δα-Ρίβα, Έρίτζου, "Αλδερμαν, Κομπάτη, Σάλα, Σόρα κλπ.[1]

Συλλεγόντων

εκ τε του Δημ. Αρχείου και των ιδιωτικών αρχείων διαφόρων Κερκυραϊκών οικογενειών.

1 (α) Άργαλιάς Ματθαίος Εκατόνταρχος Γαστουρίου.
Ούτος, κατά τας πιστοποιήσεις των Στολάρχου Πιζάνη από 21
Δικιμ. 1716, Δα-Μόστου 11 Μαΐου 1717 και Δαρίβα 11 Μαΐου
1717, σωζόμενα εις το Δ. Αρχείο (εν τη Συλλογή Βενεδ. Τρι-
βώλη) διαρκούσης της πολιορκίας εκουσίως προσδραμών εις
τα οχυρώματα του Νέου φρουρίου, έδωκε δείγματα μεγάλης
καρτερίας, μάλιστα δε κατά την γενική επίθεση.

Άνόπουλος Παναγιώτης ον δι ορθού εις Μανόπουλον και είδε εις το όνομα Γαΐτάνης.

2 Άρκούδιος Βικέντιος π. Ιωάννου. Τελευταίος έπίβιος της
ευγενούς οικογενείας Άρκούδη, ούτος συμμετέσχε της εν τω
πορθμό Κερκύρας ναυμαχίας της 8 Ιουλίου 1716 ευρισκόμενος
εις τον στόλο, ένθα υπηρετών ως Ίατροχειρουργός μικρόν με
τα την πολιορκία απέθανε. (Έκ σημ. ληφθείσης εκ του Vol..
56 Arg..Diversiαπό 1757-53 Filz.20).

3 Άρμένης Φραγκίσκος π. Στάμου προνομιούχος Ποταμού,
διεκρίθει πολέμων νυχθημερόν εν τω Ν. Φρουρίω (Πιστοποίηση
Δα - Ρίβα 29 Αυγούστου 1716).

4 Άρμένης Ιερώνυμος προεστός Ποταμού, προσέδραμε με
ακολουθία εξ αρκετών ανδρών εκ Ποταμού και των πλησίον

-------------------------------------------------------------------------------------------

(α) Προσθετέοι εις γενικό άθροισμα, κατ' αύξουσα τάξη, πάντες οι, περιγραφόμενοι μετά των ανδρών της ακολουθίας ενός έκαστου, αν τυχόν έχει τοιαύτην ό περιγραφόμενος.

[1] Η συλλογή αυτή του Λαυρ.Βροκίνη δημοσιεύτηκε στα Κερκυραϊκά Χρονικά Τόμος 17^ος 1973 σελ.338. Αποτελεί ένα μοναδικό ντοκουμέντο καθότι, ο βαθύς αυτός ερευνητής, συνέλεξε τα στοιχεία που παραθέτει μέσα από πιστοποιήσεις των αξιωματούχων της εποχής, που δεν μπορούν να αμφισβητηθούν. Ακάματος ο Βροκίνης δεν στάθηκε μόνο στην έρευνα του Ιστορικού Αρχείου αλλά βρήκε τους απογόνους και συγκέντρωσε τον μεγαλύτερο αριθμό, για την εποχή του, πιστοποιήσεων που έλαβαν οι ντόπιοι για τη συμμετοχή τους στην Πολιορκία του 1716.

χωρίων, εις διάφορα μέρη και διεκρίθει επί του προμαχώνα και τοΰ μεσότοιχου (Cortina) της Πύλης Ραϊμόνδου γενναίως πολέμων. (Πιστοπ. Λορεδάνου 6 Όκτωβ. 1716) (Ίδέ Μουρμουράκην).

5 'Αρμένης Ιάκωβος εκ Ποταμού, επί κεφαλής άλλων ανδρών, ήτο διοικητής θέσεως επί των εσωτερικών τειχών του Ν. Φρουρίου και των τειχών της πόλεως «Μουράγια». (Ίδέ Καρτάνον Νικόλαον).

Ένα από τα μετάλλια που εκδόθηκαν προς τιμή του Στρατάρχη που δείχνει με λεπτομέρεια τη πολιορκία του 1716.

7 Βούλγαρις Κόμ. Νικόλαος και Κόμ. Βίκτωρ Ιερεύς και
εφημέριος του ναού του Άγιου Σπυρίδωνος. Κατά 13 - 15 πιστο
ποιήσεις όλων των Προβλεπτών και αξιωματικών μη εξαιρου
μένων και τών Σχουλεμβουργ και Πιζάνη, σωζομένας παρά τη
οίκογεν. Ίερ. Κ. Βουλγάρεως και εκδοθείσας εις το βιβλίο,
Per la familgia Bulgari κ.τ.λ Al Tagio ό μεν πρώτος με ακολουθία
εξ αρκετών εγχωρίων ηρωικότατα πολέμων, διεκρίθει εις Γου-
βίον και "Υψον[1] κατά την απόβαση των εχθρών, και πάλιν εις
τα οχυρώματα Τριών πηγαδιών, Σαραντάρη, Σκάρπωνος και
Νέου Φρουρίου, ό δε δεύτερος εις τα τείχη της πόλεως, έμψυχων
τους πολεμιστές. Ούτος σπουδαίας παρέσχε συνδρομή εις
την μετακόμιση του αναγκαίου διά τα οχυρωτικά έργα υλικού
και προ της πολιορκίας και διαρκούσης ταύτης, εις προφανείς
κινδύνους εκτιθέμενος.[2]

8 Βούλγαρης Κόμ. Πέτρος Σύνδικος. Εκτιθέμενος εις τα
έπικινδυνωδέστερα μέρη εμψύχωνε τους πολεμιστές εγχώρι
ους. (Ίδέ άνω έγγραφα).

11 'Βλατάς Νικόλαος Αντισυνταγματάρχης, οπλίσας Ιδίοις αναλώμασι και συντηρήσας καθ^’όλον το διάστημα της πολιορκίας δύο άνδρας, υπηρέτησε μετ' αυτών εις το εξ Ελλήνων λεβεντών και Ιταλών τάγμα του Ζακυνθίου Συνταγμ. Κό. Φραγγίσκου Ρωμα, όπερ έπεβη της νηός «Θρίαμβος» κυβερνώμενης υπό του Μαρκαντωνίου Διέδου και υπέρ πάσα άλλην διακριθείσης εις την ναυμαχίαν της 8 Ιουλίου. (Πιστοπ. Διέδου 20 Αυγούστου 1716 — Πιζάνη 12 Ίανουαρ. 1716, Κορνέρ 20 9βρίου 1716, Λορεδάνου 27 Αύγ. 1717) (παρά οίκογ. Βλατά).

14 Βασιλας Ιερεύς 'Ανδροΰτζος μετά των υιών του Ιερέως Βεραμόντε και Αρσενίου. Ούτοι εκτιθέμενοι διαρκούσης της πολιορκίας εις τας έπικινδυνωδεστέρας θέσεις, διακρίθηκαν πολεμούνταςκαι άλλας σπουδαίας εκδουλεύσεις παρέχοντες. 'Ένεκα τούτων ή Ενετική Γερουσία παρεχώρησε εις αυτούς δικαιώματα επί τίνων γαιών εις Πέλεκα (Δίπλωμα Δουκικόν και Πιστοποίηση Σχουλεμβουργ πρωτότυπος 20 Αυγούστου 1718, σωζόμενα παρά Σπ. Βασιλά).

17 Βαρούχα αυτάδελφοι Ιωάννης Αντώνιος, και Φραγκίσκος και Γεώργιος ανεψιός των (νεότατος) μετ' ακολουθίας εξ

[1] Η προσπάθεια απόκρουσης των Οθωμανών ξεκίνησε από το σημείο της απόβασης στην περιοχή του Ύψου, ίσως για δολιοφθορές και οπισθοδρομώντας οι πολεμιστές εισήλθαν μέσα στο Φρούριο.

[2] Παρατηρούμε την οικογενειακή συμμετοχή για την άμυνα της Πόλης. 3 άτομα της οικογένειας Βούλγαρη, Ο Βασιλάς με του 2 γιους του, 4 άτομα της οικογένειας Βαρούχα. Την συμμετοχή οικογενειών θα τη συναντήσουμε σε όλη την περιπλάνηση των Κερκυραϊκών ονομάτων που ακολουθεί.

ουκ ολίγων ανδρών παρ' αυτών οπλισθέντων και καθ^’‘όλη την διάρκειαν της πολιορκίας συντηρηθέντων, διακρίθηκαν γενναίως πολεμώντας απ' αρχής έως τέλους αυτής επί των εξωτερικών τειχών των φρουρίων. (Πιστοποίηση Σχούλεμβ. 10 7βρίου 1716 και Λορεδάνου 20 8βρίου Τ 716 εν Τόμ. 57 Arg. DiversiΔέσμ. 21).

20 Γενηματάς Ιάκωβος, Σπυρίδων και Αναστάσιος διακρίθηκανπολεμώντας επί των πλοίων. (Ίδέ Επιστολή Nαυάρχουκαι Γεν. Καπετ. Πιζάνη 7 Μαΐου 1717 προς τον Μοίραρχο(ΑΙmirante) Λουδ. Φλαγγίνην και πιστοποίηση Πέτρου Βουλγάρεως εις Βιβλίο «Per la familgia Bulgariκ.τ.λ Al Tagiο»

30 Γαϊτάνης Γεωργάκης διεκρίθη ομού με τους έξης (έκα
στος των όποιων ακολουθείτο υπό πολλών ανδρών) Μικόλαον
Καρτάνον πτ. Γεωργίου, Άνδρέαν Γιαννιώτην, Φραγκΐσκον Τζι-
γάλαν, Σπυρ. Κονδόν, Βενέδ. Γηόκαν, Παναγιώτην Μανόπουλον
και Δημήτριον Στάμον και Ίωάννην Καίσαρη, οίτινες πρώτοι
έδραμον, πριν ή εισπλεύσει ό εχθρικός στόλος εντός του λιμέ-
νος, όπως προσφέρωσι την συνδρομή των εις την πόλη. Ούτοι
μετά της ακολουθίας των, συντηρηθείσης και οπλισθείσης άνευ
δημοσίας δαπάνης, αναδειχθέντες να φυλάξωσι την Πόρταν Ραϋ-
μόνδου, υπερασπίσθηκαν αυτήν γενναιότατα, φονευθέντος εκ
σφαίρας εχθρικού τηλεβόλου του Γιαννιώτου. (Πιστοποίησις
Λορεδάν 20 7βρίου 1716, παρά οίκογ. Μάρκ. Θεοτόκη).[1]

31 Γιουστινιάνης Κό. Παναγιώτης. Ούτος με ακολουθία εκ
πολλών χωρικών έτρεξε πρώτον εις Μπενίτζαις διά την φρού-
ρησιν των δεξαμενών και Υδρόμυλων, τα όποια οι Τούρκοι μά
την προσπαθούν να καταλάβουν. Κατόπιν προδραμών εις τας
ένετικάς προφυλακάς ήγωνίσθη εις απόκρουση των τριών εχ
θρικών εφόδων και τέλος εις τα άμυντήρια (Rivellini) και την
Περπέτουαν ένθα έπληγώθει επικινδύνως υπό βολής εχθρικού
τηλεβόλου. (Πιστοποίησις Σχούλεμβουργ 1 Όκτωβ. 1716 — Λο-
ρεδάν 1 Μάρτ. 1717 παρά οίκογ. Μαντζάρου).

32 Γονέμης Ιωάννης Αντώνιος Άντισυντ. υπό τον Συνταγμ.
Ρεγγίνην έπεβιβάσθη μετά του εξ Ελλήνων (εν ους και Κερκυ
ραίοι) τάγματος του εις το πλοίο «Λέων Θριαμβεύων» και ά-
κολουθήσας όλα τα κινήματα του στόλου, μετείχε της ναυμα
χίας της 8ης Ιουλίου, διακριθείς έτι και ότε το πλήρωμα της
νηός ης επέβαινε, διετάχθη να ενίσχυση το Μ. Φρούριον. (Πι-
στοπ. Πιζάνη 13 Αύγ. 1716 και 22 Μαΐου 1718 εν τε τω Άρχ. και
τοις έγγρ. οίκογ. Γονέμή).[2]

3 Γονέμης Δημήτριος αδελφός του άνω, ήγωνίσθη εκτιθέμενος εις τα έπικινδυνωδέστερα μέρη του Ν. Φρουρίου. (Οικογενειακά έγγραφα. Εις αίτησιν Ίερ. Ιακώβου Γονέμη τη Γερουσία, όπως διευκολυνθεί εις την ανέγερση του εις Κονδυλονήσι

[1] Αναφέρεται η ομαδική προσέλευση πολεμιστών, οι οποίοι με δικά τους έξοδα, μίσθωναν και συντηρούσαν ομάδα στρατιωτών τους. Πολλοί από αυτούς ζούσαν έξω από τη πόλη και την επικίνδυνη ώρα όδευαν προς τα Φρούρια για να ενισχύσουν την άμυνα.

[2] Τα καράβια είχαν ανάγκη πληρωμάτων και σ’ αυτό συμμετείχαν και οι Κερκυραίοι ναυτικοί.

νησί ναού).

34 Γουλελιός Χριστόδουλος πτ. Νικολάου[1] Έπιλοχ. ήνωσεν αριθμόν εγχωρίων και μετά τούτων άναλώμασιν αυτού συντηρηθέντων, έπιβάς της υπό τον Βάλβην διοικούμενης γαλέρας, έλαβε μέρος εις την ναυμαχίαν' κατόπιν διετάχθη μετά των ύπ' αυτόν, νά μεταβή προς φύλαξιν των εν Βενίτζαις δεξαμενών και υδρόμυλων, και εκεί πολλάκις συγκρουσθείς μετά των την κατάληψιν αυτών πειρωμένων εχθρών, διεκρίθη αποκρούων τούτους. (Πιστοποιήσεις Πιζάνη 26 Αυγούστου 1716 και 21 Ιουλίου 1717 Άρχεΐον Συλλογή Τριβώλη).

35 Δετζόρτζης Λεονάρδος[2] κατά πιστοποίησιν Βίκτορος Δα -Μόστου 20 8βρίου 1717 παρά τή κληρον. τοΰ άρτίως αποβιώσαντος ομωνύμου απογόνου του ευρισκομένην, εκτεθείς εις απαντάς τους διαρκούσης της πολιορκίας κινδύνους διεκρίθη. Ώς ύπογραμματεύς εν τω γραφείω τοΰ Γενικού Προβλεπτού αν και διαρκώς κατεγίνετο εις επείγουσας ένεκα των περιστάσεων εκτάκτους υπηρεσίας, έξεπλήρου ταύτας άμίσθως. Κατεγίνετο δε εις τήν περιποίησιν τών πληγωμένων και την ταχεΐαν άντικατάστασιν νέων ανδρών εις τάς τάξεις του στρατού και εις τά πλοΐα.

36 Θεοτόκης Αντώνιος πτ. Όκταβιανοΰ εις πάντας τους διαρκούσης της πολιορκίας κινδύνους ύποβαλών εαυτόν προσήνεγκε τήν ύπηρεσίαν του. ('Έγγρ. Φρ. Κορνέρ Γεν. Προβλ. 31 8βρίου 1726 δι' ου επετράπη τούτω ή διά τήν θέσιν Φρουράρχου Άγγελοκάστρου ύποψηφιότης. Τόμ. 37. Δέσμ. 1 σελ. 53 Arg. Diversi).

39 Θεοτόκαι (Σκλαμτιούνη) Αλέξανδρος, Αυγουστίνος

και Ιωάννης αύτάδελφοι. Ούτοι απ’ αρχής της πολιορκίας έν ημέρα και νυκτί, πανταχοΰ στους μεγαλύτερουςκινδύνους εκτιθέμενοι και εις τάς προ της κυρίως πολιορκία κινδύνους εκτιθέμενοι και εις τάς προ της κυρίως πολιορκία των φρουρίων εφορμήσεις, και κατόπιν εις τά τείχη Τένεδου διεκρίθησαν. Ενταύθα δ' έπληγώθη εξ εχθρικής βολής ό Ίωαννης εις τον δεξιόν πόδα. (Πιστοποίησις Λορεδάν 6 8βρίου1/16 πάρα Θεοτόκη Μ.).

270 Θεοτόκης Κό. Γεώργιος[3]. Ούτος με το έξ 100 και έπι κείνα ανδρών πλήρωμα του Κερκυραϊκού κάτεργου, ούτινος ην Κυβερνήτης, με το έξ Ισαρίθμων ανδρών πλήρες πλήρωμα του ιδιαις δαπαναις όπλισθέντος και συντηρηθέντος κάτεργο του, προς δε τούτοις με άκολουθίαν έτερων 30 ανδρών ύπ' αυτού οπλισθέντων και συντηρηθέντων, άφ' οδ διεκρίθη λαβών μέρος εις την ναυμαχιαν, διαταρχείς εδραμεν, έπί κεφαλής ών

[1] Η μάχη της εξοχής. Εκτός των άλλων, έπρεπε να προφυλάξουν τις εισροές νερού προς την πολιορκούμενη πόλη.

[2] Οι Διοικητικές υπηρεσίες έπρεπε να λειτουργούν και υπήρχε, όπως περιγράφεται, πλήρη ετοιμότητα και σύμπραξη με τους στρατιώτες.

[3] Οι άρχοντες και πλούσιοι του τόπου συμμετείχαν με δικά τους κάτεργα, ναύτες και στρατιώτες.

των ανδρών τούτων, εις τό Νέον Φρούριον ένθα ένησχολήθη μετ' αυτών εις τον χειρισμόν τών τηλεβόλων. Μαχόμενος δέ και ένθαρρύνων λόγω και έργω τους συμπολεμοΰντας, ήμοιβε δια χρηματικών δώρων τάς άποτελεσματικάς πυροβολάς. [1]Σφόδρα διεκρίθη κατά την στιγμήν της εκ του Σκάρπωνος άποδιώξεως τών εχθρών, ότε μαχόμενος και έπληγώθη εις τήν κεφαλήν. Πλην του ιδιωτικού κάτεργου του, συνετήρησεν άνευ δημοσίας δαπάνης και έμισθοδότησε και τό πλήρωμα της Κερκυραϊκής τριήρεως, προμηθεύσας έτι ε'ις τά πληρώματα όλου τοΰ Ενετικού στόλου 500 βαρέλας οϊνου, 15.000 ενετικός λίτρας έλαιών, 15.000 λίτρας τυροΰ, 80 βώδια, 48.000 σκόροδα, 40 δέσμας άλιστών (Μπακαλάου), 30 βαρέλια σαρδινών έν αλάτι, ζυμαρικά, διάφορα άλλα κρέατα, £λαιον, αυγά άπειρα, 1 βυτίον οινοπνεύματος (ρακής), 7 βαρέλια χαρίγγων (ρέγκαις), όξους βυτίον έν. (Περί τούτων Πιστοπ. 2 Δά-Ρίβα 8 Ιουλίου και 24 Αύγ. 1716). Μετά τήν λύσιν τής πολιορκίας ήκολούθησε μετά τών δύο πλοίων του, ώς εθελοντής, τους Πιζάνην και Σχούλεμβουργ πορευθέντας προς άνάκτησιν τής Λευκάδος. Έτιμήθη μόνος ούτος ύπό τής Ενετικής Γερουσίας με άριστεΐον. (Έκ 10 — 12 πιστοποιήσεων όλων τών αρχηγών και του Στρατάρχου και επιστολών και άλλων διαφόρων εγγράφων παρά Μάρκω Θεοτόκη σωζ. ίδέ και Α'. Τόμ. ήμετέρ. Βιογρ. Σχεδ. σελ. 106 και έφέξ.).

271 Θεοτόκης Κόμ. Μάρκος αδελφός του Γεωργίου. Ούτος
Κυβερνήτης ων τοΰ κάτεργου του αδελφού του, διεκρίθη ένα-
σχοληθεις εις τήν έκ Βενίτζης εις τό Ν. Φρούριον μεταφοράν
του ελλείποντος ύδατος, έκ τοΰ μέσου τών πυρών τοΰ έχθρικοΰ
στόλου διερχόμενος. Τοΰτο δέ πράττων ενίοτε και διά ξηράς
και εις τά συνεχή πυρά τοΰ εχθρικού στρατοΰ εκτιθέμενος, κα
τόρθωνε νά μεταφέρη 50 βαρέλας ύδατος ανά έκάστην ήμέραν.
(Πιστοπ. Δα-Ρίβα 26 Αυγούστου 1716).

272 Θεοτόκης Γεώργιος τοΰ Κωνσταντίνου (Τζαμάρκος)
διεκρίθη πολέμων εις τάς κινδυνωδεστέρας θέσεις τοΰ Νέου
Φρουρίου και εις τόν Σκάρπωνα κατά τήν έκ τούτου άποδίωξιν
τών έχθρων. (Πιστοπ. Λορεδάν 4 δβρίου 1716 παρά Μ. Θεοτόκη).

273 Θεοτόκης Κόμ. Νικόλαος Άνδρουτζέλης ό γενναίος μα
χητής τής Κρήτης και τής Ναυπάκτου, εις α μέρη εθελοντής
προσέδραμε με άκολουθίαν έκ 200 Κερκυραίων δαπάνη αύτοΰ
όπλισθέντων και συντηρηθέντων. Ούτος άν και προβεβηκώς κα
τά τήν ήλικίαν, τω 1716 ήγωνίσθη έπιβάς του πλοίου τοΰ Κόμ.
Γ. Θεοτόκη. (Απόσπασμα επιστολής Πιζάνη, 13 Δεκεμβρίου
1716, προς τήν Γερουσίαν. Ίδέ Α'. Τόμ. ήμετέρ. Βιογραφ. Σνεδ.
σελ. 135).

Ίσραηλιτική Κοινότης.[2] Δύο πιστοποιήσεις, ή μεν τοΰ Στρα-

[1] Ενώπιον της απόκρουσης της ενδεχόμενης σκλαβιάς του Νησιού στους Οθωμανούς,οι άρχοντες και ο λαός γίνονταν ένα σώμα. Ο Γεώργιος Θεοτόκης πρόσθεσε στο στόλο το κάτεργό του αναλαμβάνοντας επίσης την μισθοδοσία της Κερκυραϊκής τριήρους ,τα απαραίτητα τρόφιμα του στρατεύματος και επί πλέον έφθασε στο σημείο να προσφέρει χρήματα στους πυροβολητές για κάθε πετυχημένη βολή .

[2] Ισραηλίτες και Χριστιανοί ενωμένοι.

τάρχου Σχουλεμβούργου 15 7βρίου 1716, ή δέ του τότε Λατινεπισκόπου Αυγούστου Ζάκκου 8 7βρίου 1717, μαρτυροΰσι τάς από κοινού μετά των Χριστιανών συνδρομάς πολλών της Κοινότητος ταύτης μελών, άτινα διεκρίθησαν ου μόνον εις την μετακόμισιν του υλικού προς όχύρωσιν των φρουρίων πρό της πολιορκίας και διαρκούσης ταύτης, αλλά και επί των όχυρωμάτων θαρραλέως πολεμοΰντα καθ' ήμέραν και νύκτα και υποβαλλόμενα εις πάντα κίνδυνον προς κοινήν σωτηρίαν. (Ισραηλιτικά Χρονικά Ιανουαρίου 1862 σελ. 87 και Άρχ. της Κοινότητος).

Κερκυραϊκή Κοινότης.[1] Αυτή, άμα τω κηρύγματι τοΰ κατά της Ένετίας πολέμου, προσήνεγκε (Φεβρουάρ. 1716) εις το ταμεΐον της Ενετικής Κυβερνήσεως, όπως άνακουφιζομένη πως αυτή εκ τών πολλών δαπανών, έτοιμασθή προς άμυναν της νήσου εκ τυχούσης επιδρομής, δουκάτα 15.000 προς Λίτρ. 6 εκαστον (1). Ετέρας δέ 15.000 προσέφερεν αύτη κατά τήν πολιορκίαν. Δια Δουκικοϋ γράμματος της 7 Μαρτίου 1716 ή Γερουσία εξέφραζε τάς προς τήν Έγχώριον Διοίκησιν Κερκύρας ευχαριστίας αυτής διά τήν α! προσφορά. Δι' ετέρου δέ ομοίου τής 7 Μαρτίου 1717 γράμματος και πάλιν διά τήν β'. προσφοραν τάς εύγνωμοσύνας αυτής εκφράζουσα προς τήν Κέρκυραν, εδιδεν έντολήν εις τον Πιζάνην, ίνα άναγινώσκων ούτος εν έπισήμω συνεδριάσει τής Κερκυραϊκής Βουλής τό Δουκικόν γράμμα, έκφραση έτι και διά ζώσης φωνής τήν πλήρη εύαρέσκειαν και ευγνωμοσύνην τής Δημοκρατίας διά τήν προς αυτήν πιστοτάτην τών κατοίκων τής νήσου άφοσίωσιν. (Stampa della Fedelissima Citta di Corfu σελ. 233 και 34).

274 Κασφίκης Σπυρίδων εκ Γαστουρίου. Οΰτος διαταγή του Πιζάνη αντικατέστησε τον παυθέντα άξιωματικόν τής πολιτοφυλακής Γαστουρίου Θεόδωρον Κονδόν, διότι μεθ' έτοιμότητος συνέδραμε τήν πολιορκουμενην πόλιν εκτεθείς εις διαφόρους κινδύνους. (Επιταγή Γεν. Καπιτ. Πιζάνη 21 8βρίου 1716 έν τω Άρχείω).

Κονδός Σπυρίδων πτ. Καπ. Μίχου εκ τής πόλεως (Ίδέ Γαϊτάνην).

Καίσαρης Στάμος, Ιωάννης και Δημήτριος. (Ίδέ Γαϊτά-

--------------------------------------------------------------------------------------------------

(1) Ανεξαρτήτως τών προσφορών τούτων ή Κοινότης δι εράνων τών Κερκυραίων προσήνεγκε και έν άλλαις περιστάσεσιν έτερα ποσά χρηματικά εις τό κράτος. Ό "Αγγελος "Εμος έν τω Ίστορικω Χρονικώ αύτοΰ τών έν τη 'Ανατολη πολέμων, αναφέρει τρεις άλλους Κερκυραίους τους Άντώνιον Πετρετΐνον, Άρσένιον Παλατιανόν και Γεώργιον Μιδέην προσεγκόντας κατά τίνα δι' εράνου προσφοραν τής Κοινότητος 10.000 δουκάτα.(Ίδέ Χιώτου Ίστορίαν. Τομ. Γ. σελ. 116).

[1] Ο λαός του νησιού, βοήθησε με όλες του τις δυνάμεις και με προσωπική εργασία πριν την πολιορκία και συλλέγοντας χρηματικά ποσά με εράνους,αλλά και με οποιοδήποτε άλλο μέσο μπορούσε για τη μη υποδούλωση του. Βενετοί και άλλοι μισθοφόροι συνεπικουρούμενοι από τους ντόπιους στρατιώτες κράτησαν απόρθητα τα κάστρα.

νην Γεώργιον).

275 Καλογεράς Λαυρέντιος. Ούτος, κατά τάς μαρτυρίας
του από 12 Αυγούστου 1716 -πιστοποιητικού Δα-Ρίβα (σωζ. πα
ρά Μάρ. Θεοτόκη), διεκρίθη πολέμων εν τω Ν. Φρουρίω και
επί του Σκάρπωνος κατά την υπό των Τούρκων κυρίευσιν αύ-
του.

276 Καμαράτος Παναγιώτης Αρχηγός συντεχνίας μετά
τών ύπ' αυτόν, παρέσχε τάς άρεστοτέρας υπηρεσίας διορι
σθείς εις τον χειρισμόν τών πυροβόλων και επιβλέπων άγρύ-
πνως τους εις τά διάφορα μέρη συντρόφους του. (Πιστοπ. Λο-
ρεδάνου 14 9βρίου 1716 παρά Μ. Θεοτόκη).

277 Καρύδης Αναστάσιος πτ. Αλεξίου εκ Ψωραρών (επιλεγόμενος Καπετάνος) υποδηματοποιός και κάτοικος εν τη πόλει. Ούτος μετ' ακολουθίας εκ 10 ατόμων ιδίοις άναλώμασιν όπλισθέντων και συντηρηθεντων, έπιβάς του πλοίου «Ενετικός Τρόμος» και συμμετασχών της ναυμαχίας της 8 Ιουλίου 1716 διεκρίθη. Διεκρίθη δ' επίσης παράσχων και άλλας ωφελίμους υπηρεσίας διαρκούσης της πολιορκίας και επί της ξηράς πολεμήσας. Απεβίωσε τη 1 Ιουλίου 1735 και ετάφη εντός του Ναοϋ του Αγίου Βασιλείου και Στεφάνου. (Πιστοποίησις Φρ. Κορνέρ αρχηγού μοίρας 8 Δεκεμβρ. 1716 παρά Μ. Θεοτόκη και Δέσμην 31. σελ. Ί του Τόμ. 57 τών «Διαφόρων αντικειμένων της Κοινότητος» εν τω Άρχείω).

Βενετσιάνικη Γαλέρα

338 Καποδίστριας Κόμ. Βίκτωρ πτ. Αντωνίου (εκ τών προ
γόνων τοϋ Κυβερνήτου) με άκολουθίαν έκ 50 ανδρών άναλώμα
σιν αύτου όπλισθέντων καί συντηρηθέντων, προδραμών εις τά
όχυρώματα πρό τών εχθρικών επιθέσεων καί διαμείνας έκεΐ
καθ' όλας τάς έχθρικάς εξόδους, παρέσχεν ώφελιμωτάτας υπη
ρεσίας. (Πιστοποίησις Σχούλεμβουργ 15 Δεκεμβρ. 1722 παρά
τω Άρχείω σωζόμενη, εν τη Συλλογή πιστοποιήσεων Τριβώλη).

339 Καποδίστριας Φραγκίσκος (Σούφης) δραμών κατ' αρ
χάς εις τά κινδυνωδέστερα τοϋ Ν. Φρουρίου μέρη, παρέσχεν ω
φελίμους υπηρεσίας. Κατόπιν με άκολουθίαν εξ αρκετών αν
δρών δαπάνη αύτου όπλισθέντων και συντηρηθεντων πορευθείς
εις Μπενίτζάις, έφρούρει τάς δεξαμενάς και τους μύλους. (Πι-
στοποίησις Λορεδάν 4 Φεβρουαρίου 1717. Έν τω Άρχείω Συλλ.
Τριβώλη).

340 Κοτζιλιάνος (ή Βοηλάς λεγόμ. Κοτζιλιάνος) Νικόλαος
πτ. Ιακώβου Καπιτάνου τών ψιλών Κάτεργων. Προσέδραμεν άπ'
αρχής τής άποβιβάσεως τών Τούρκων είς 'Ύψον, ένθα υποχω
ρούντων τών εγχωρίων εις τάς διαφόρους αψιμαχίας και έγκα-
ταλειψάντων 2 φορτηγά ζώα πλήρη σφαιρών καί πυρίτιδος, δια-
σώσας ταύτα έκόμισεν είς την πόλιν. Είτα εδραμεν εις το βου-
νόν Άβράμη, είς τάς Άλυκάς και είς άλλους προμαχώνας καί
άμυντήρια, ένθα πολέμων διαρκώς, έπληγώθη είς τον βραχίονα.
Έν τέλει δε καί είς τον Σκάρπωνα παραστάς καί πανταχού ώ-
φελιμώτατος άποβάς, διεκρίθη. (Πιστοποίησις Δα-Μόστου 31

-------------------------------------------------------------------------------

[1] Στις επάλξεις και οι πρόγονοι του Πρώτου Κυβερνήτη της Ελλάδος . Βίκτωρ Καποδίστριας, παππούς του Ιωάννη.

10βριού 1716 και Μωάν. Γαλεάτζα Προβλεπτού των αρμάτων της πόλεως 31 Αυγούστου 1716 (Παρά τω Άρχ. εν βιβλίω Συλλογής Τριβώλη).

342 Καλικιόπουλος Βίκτωρ και Δήμος υιός του προσέδραμον εις τα πλέον εκτεθειμένα εις τάς έχθρικάς προσβολάς μέρη και ένασχοληθέντες εις τον χειρισμόν των τηλεβόλων, έφάνησαν χρησιμώτατοι καθ' όλον το διάστημα τής πολιορκίας, ιδίως δέ πολεμήσαντες γενναίως υπό τον Δα-Ρίβαν επί τοϋ Σκάρπωνος, ένθα έπληγώθη ό Δήμος υπό σφαίρας εχθρικού πυροβόλου. (Πιστοποίησις Δα-Ρίβα 20 7βρίου 1716. Άρχεΐον. Συλλογή Τριβώλη).

746 Καλικιόπουλος Στυλιανός κάτοχος του Τιμαρίου Γρίττας μετά των υιών του Ανδρέου, Αρσενίου καΐ Αυγουστίνου. Οΰτοι σταλέντες παρά των Ενετών Αρχηγών εις Λευκίμμην όπως διά τής επιρροής των καταπείσωσι τους Λευκιμμαίους, αρνούμενους ένεκα τής ελλείψεως τών μέσων και τής γενικής απελπισίας νά λάβωσι κατ' αρχάς τα όπλα και να προσέλθωσιν εις αμυναν τής πόλεως, κατωρθωσαν νά φέρωσι μεθ' εαυτών εις την πόλιν πλείονας τών 400 ανδρείων Λευκιμμαίων. Ερχόμενοι δέ ούτοι εις την πόλιν επί κεφαλής τών 4 εκείνων, συνεκρούσθησαν εν Γαρίτζη με Τουρκικον σώμα ίππικοΰ περικύκλωσαν αυτούς καΐ γενναίως άντικρούσαντες τοΰτο, έφόνευσαν 7 καΐ αιχμαλώτισαν ενα μετ' αίματηράν συμπλοκήν. Κατόπιν άνεδέχθησαν την διαρκούσης τής πολιορκίας φύλαξιν, άνευ δημοσίας δαπάνης, του προμαχώνος τής Πόρτας Ραϊμόνδου όπου μετ' άλλων πολιτών, προαστειωτών και Στρατιωτών πολεμουντες, διεκρίθησαν. (Πιστοποίησις Άντ. Λορεδάν 12 Νοεμβρ. 1716. Βιβλ. Τριβώλη).

749 Κουρΐνος Δομένικος πτ. Μινότου. Ούτος μετά τών συγ
γενών του Αντωνίου και Ιωάννου Κουρινων, διεκρίθη εκτεθείς
εις τους μεγαλητέρους διαρκούσης τής πολιορκίας κινδύνους.
(Πρωτότυπος Πιστοπ. Σχούλεμβουργ 8 7βρίου 1716 ήμΐν δωρη-
θεΐσα παρά Άναστ. Λέσση).

750 Κυριακής Στυλιανός του Θεοδώρου. Έκ πιστοποιήσεων
του Αρσενίου Χαλικιοπούλου διοικητού θέσεων εις Πόρταν Ραϋ-
μόνδου και Νικολάου Κορινθίου διοικητού του μεταπυργίου
(Cortina) 'Αγίου Αθανασίου μαρτυρεΐται, ότι ό Κυριακής ούτος
διεκρίθη παρέχων εαυτόν ώφελιμώτατον εις τάς ε'ιρημένας θέ
σεις. (Ιδέ πιστοπ. Δα-Μόστου 1 Σεπτεμβρ. 1716. Συλλ. Τριβώ-
λη).

Λεπτομέρεια Αγιογραφίας :Ο Άγιος Σπυρίδων ευλογεί το νησί για την πολιορκία από τους Οθωμανούς το 1716

754 Καρτάνος Νικόλαος π. Γεωργίου. (Ίδέ Γαϊτάνην Γεωργάκην). Ούτος, επιταγή τών αρμοδίων, τοποθετηθείς μετά τών ύπ' αυτόν καΐ τών ύπό τους συντρόφους του τεταγμένων ανδρών, (ών άγνωστος ό αριθμός) ως διοικητής θέσεως εις τους προμαχώνας του Νέου Φρουρίου και τά τείχη τής πόλεως (Mura) διεκρίθη διά τάς καθ όλον το διάστημα τής πολιορκίας έκδουλεύσεις του. (Έξ Αποφάσεως του Διοικητηρίου Κερκύρας)

[1] Η Λευκίμμη έδειξε την φοβία της να συμμετάσχει μέσα στην πόλη-κάστρο. Για το λόγο αυτόν εστάλει ο Καλικιόπουλος να μεταφέρει την δύναμη των τετρακοσίων ανδρών.

28 Ιουλίου 1716, δι' ης εις τους πολεμουντας εν ταΐς θέσεσι ταύταις, παραχωρεί ή Κοινότης Κερκύρας 190 μόδια σίτου, σπανίζοντος του άρτου" σώζεται αυτή παρά Μ. Θεοόκη). Παρευρίσκετο δε οΰτος μετά των έξης, έκαστος των όποιων διοικητής ην θέσεως, Ιωάννου Πιέρη πτ. Στεφάνου, Ιερωνύμου Λίμα πτ. Νικολάου, Λαυρεντίου Μαντζίνη, Ιωάννου Λούπινα, 'Αλοϊσίου Μπενεβίτη, Κωνστ. Σαχλίκη, Αρσενίου και Αυγουστίνου Καλικιοπούλων, Δημ. Καίσαρη, Ανδρέου Γιανιότη. (Πιστοποίησις Λορεδάν 20 7βρίου 1716. Προστίθεμεν 4 μόνον εκ τούτων, των άλλων προστεθέντων εν ταΐς οίκείαις θέσεσι).

756 Καρτάνοι Γεώργιος και Αντώνιος αύτάδελφοι, τοΰ Λου
κά. Ούτοι, ως εξάγεται εκ τίνος πράξεως ύπαρχούσης εις τον
47 Τόμ. των Διαφ. άντικειμ. της Κοινότητος (Δέσμ. 9) διεκριθη-
σαν προσενεγκόντες καθ' όλον το διάστημα της πολιορκίας
σπουδαίας έκδουλεύσεις.

757 Κουβαράς Νικόλαος Συμβολαιογράφος της πόλεως,
διεκρίθη πολέμων άπ' αρχής εως τέλους τής πολιορκίας εις τά
όχυρώματα του Ν. Φρουρίου ένθα έχασε τον βραχίονα του
προσβληθέντα έκ βολής τουρκικού πυροβόλου. (Πιστοποίησις
Δα-Ριβα 31 Αυγούστου 1716 'Αρχειοφυλ.) Εις τά εγγρ. Θεοτό
κη ούτος αναγράφεται Γουναράς.

Λίμας Ιερώνυμος πτ. Νικολάου. Τούτου μνημονεύουσι και αϊ εις τον Νικόλαον Κόμ. Βούλγαριν άφορώσαι πιστοποιήσεις Λορεδάν και Σχούλεμβουργ. (Ιδέ Καρτάνον Νικόλαον).

758 Λουκάνης Χριστόδουλος με άκολουθίαν έξ αρκετών αν
δρών δι' εξόδων του όπλισθέντων και συντηρηθέντων, λαβών έ-
νεργότατον μέρος εις τήν πολιορκίαν, διεκρίθη διά τήν γενναι
ότητα μεθ' ής έφώρμα κατά των εχθρών εις τάς εφόδους πριν
ή ήθελον προχωρεί ούτοι. Καρτερικώτατος επίσης έδείχθη πο
λέμων εις τον προμαχώνα 'Αγίου Αθανασίου και εις τον
Σκάρπωνα έ'νθα έπληγώθη εις τήν κεφαλήν. (Πιστοποιήσεις
'Αντ. Σόρα ανωτέρου Αξιωματικού από 11 7βρίου 1716. "Αλ-
δερμαν από 20 δβρίου 1716, Δα-Μόστου από 2 7βρίου 1716.
Φρ. Κορνέρ άπό 16 9βρίου 1726 και Σχούλεμβουργ άπό 12 7βρίου
1716 σωζόμεναι εις το 'Αρχεΐον εν τη Συλ. Τριβώλη).

Μανόπουλος Π. (Ίδέ Γαϊτάνης).

Μπάκος Νικόλαος επιβιβασθείς του πλοίου «Ενετικός Τρόμος» μετά τής ακολουθίας του Αναστασίου Καρύδη και λαβών μέρος εις τήν ναυμαχίαν τη 8 Ιουλίου έφονεύθη. (Ίδέ ττιστοποίησιν άφορώσαν 'Αν. Καρύδην).

959 Μπενεβίτης 'Αλο'ίσιος ό γνωστός γενικός Προβλεπτής[1]

[1] Συμβολαιογράφοι, ιερωμένοι, άρχοντες, συντεχνίες φέρνοντας μαζί τους και πολεμιστές χωρικούς και μη, τους οποίους πλήρωναν με δικά τους χρήματα, αποτελούσαν το σύνολο του Κερκυραϊκού στρατεύματος για την προστασία του Νησιού.

καΐ Καπετάνος Πάργας όστις όλιγίστην έχων φρουράν και έλλειπή τών μέσων προς πόλεμον, κατόρθωσε δια τε της ανδρείας και της οξυδέρκειας του ν' απόκρουση τους Τούρκους καρτερικότατα, διασώζων το Φρούριον της Πάργας (1657). Έν τη πολιορκία της πατρίδος του, ακολουθούμενος ύπό 200 εγχωρίων άναλώμασιν αύτοΰ όπλισθέντων και συντηρηθέντων, και εις πάντα κίνδυνον εκτιθέμενος έν νυκτί και ημέρα παρέσχε πολυτίμητους συνδρομάς. Διεκρίθη ιδίως ότε σταλείς ύπό του Στρατάρχου μετά τών ύπ' αυτόν ανδρών εις τε τον προμαχώνα και το μεταπύργιον Αγίου Αθανασίου, ένησχολήθη ε'ις τον χειρι-σμόν τών πυροβόλων, καθ' ά μαρτυροΰσι 2 πιστοποιήσεις ή μεν τού Σχούλεμβουργ της 11 7βρίου 1716, ή δε του Γεν. Προβλεπτού Λορεδάν της 8 8βρίου 1716 σωζόμεναι ε'ις το Άρχ. και ε'ις τά εγγρ. Μ. Θεοτόκη. [1]

960 Μόρδος Μορδοχαΐος τοϋ Αβραάμ λεγόμενος Μπαρμπα-
νέγρας. Πιστοποίησις 'Αντ. Λορεδάν της 1 Όκτωβρ. 1716, μαρ
τυρεί ότι ό Ισραηλίτης ούτος, όχι μόνον έδραμε πρώτος μετα
ξύ άλλων Ισραηλιτών επί τών όχυρωμάτων, άλλα νύκτα και
ήμέραν εις τάς άγγαρίας ένασχοληθείς και εις απαντάς τους
κινδύνους υποβληθείς, προσήνεγκεν ωφελίμους έκδουλεύσεις
καΐ διεκρίθη.

961 Μαμουνάς Κόμ. Γάσπαρος πλείστας υπηρεσίας κατά
την πολιορκίαν παράσχων διεκρίθη, ως μαρτυρεΐται εις διά
ταγμα άφορων τον προβιβασμόν τινός τών απογόνων του εις
τον βαθμόν Συνταγματάρχου έν τω στρατώ της Επτανήσου Πο
λιτείας. (Άντίγρ. σχετ. διατάγματος παρ' ήμΐν).

988 Μιχαήλ Πέτρος (Συνήγορος) εκ της πόλεως μετά του υίου του και του εξαδέλφου του, ήτο αρχηγός σώματος πολλών εγχωρίων, 24 εκ τών οποίων ώπλισε και συνετήρησε δι' εξόδων του καθ' όλον το διάστημα της πολιορκίας. "Αμα οι Τούρκοι άποβιβασθέντες εις "Υψον και Γουβίον προεχώρουν ζημιούντες τά ενδότερα της νήσου, ούτος μετά της ακολουθίας του εδραμεν εις το πλησίον της Παλαιοκαστρίτζης 'Αγγελόκαστρον (ένθα πολλαί της έξοχης οίκογένειαι είχον καταφύγει) προς ύπεράσπισιν αυτού. Έκεΐ δε που οΐ ύπ' αυτόν, συγκρουσθέντες μετά τουρκικού σώματος έφόνευσαν 7 Τούρκους. Εις άλλην δε πλησίον τών 'Αλυκών (Ποταμού) σύγκρουσιν, ήχμαλώτευσαν ένα Σπαχίδην. Και εις νέαν παρά τό Κεφαλομάνδουκον σύγκρουσιν εχασεν ό Πέτρος τον έξάδελφόν του. 'Ότε δε οι Τούρκοι άναβάντες τον Σκάρπωνα προσεπάθουν νά κυριεύσωσι τό Ν. Φρούριον, πάντες οΰτοι έκεΐ δραμόντες, καρτερικώς έπολέμουν. Συνεισέφερε δε ό Πέτρος εις μεν τό Δημόσιον Ταμεΐον τζεκίνια 20, εις δε τους αγωνιζόμενους (ώς έπί τό πλείστον όντας νήστεις) άρκετάς ποσότητας έλαιών, τυρού και οίνου. (Πιστοποίησις Λορεδάν Γεν. Προβλεπτού τών νήσων 15 7βρίου 1716 Συλλογή Τριβώλη).[2]

Μαντζίνης Λαυρέντος (Ίδέ Καρτάνον Νικόλαον).

[1] Οι Παργινοί παρόντες στη διάσωση των Φρουρίων.

[2] Το Αγγελόκαστρο έπαιξε το ρόλο του. Συγκέντρωσε όλες τις οικογένειες, της γύρω περιοχής.

Μαζαράκης Νικόλαος, Κερκυραίος. Διεκρίθη κατά τηνπολιορκιαν παράσχων πολλάς έκδουλεΰσεις άναφερομένας εν τινι από 7 Ιουνίου 1726 εγγράφω του Γενικού Προβλ. Φρ. Κορνέρ, ών ένεκα έχορηγήθη κατ' αϊτησίν του υπό της Κυβερνήσεως το δικαίωμα ύποψηφιότητος δια την άρχηγίαν του Άγγε-
λοκάστρου (νολ. 37 Arg. Diversi 1725-26 δέσμ. 1 σελ. 34).

Τάμα Βενετσιάνικου πλοίου.

990 Μάστρακας Αναστάσιος, Δικαστής. Έκ πιστοποιήσε
ων Δα Μόστου άπό 10 Νοεμβρίου 1716 καί Λορεδάν άπό 8 8βρίου
1716 (παρά Μ. Θεοτόκη) έξακριβοΰται, ότι ούτος προσήνεγκεν
υπηρεσίας εις την κατασκευήν διορυγμάτων και δρυφάκτων,
προθύμως τρέχων οπουδήποτε ήτο ανάγκη. Έξ ετέρας δε πι
στοποιήσεως 28 Αυγούστου 1716 του Σχούλεμβουργ (Vol.. 32
Arg. Diversi dal 1715-16 Filz.4 σελ. 4) μανθάνομεν, ότι πρώτος έκ
των προσφερθέντων νά ύπηρετήσωσι κατά την πολιορκιαν ήτο
ό Μάστρακας ούτος, ακολουθούμενος παρ' αρκετών ανδρών.
΄Οτι σταλείς μετά τούτων εις τήν φύλαξιν τών όχυρωμάτων εις
Τρία πηγάδια, διεκρίθη, και ότι εκουσίως εδραμεν εις τον Σκάρ-
πωνα οτε οί έπ' αυτού άναβάντες Τούρκοι άπεδιώκοντο.[1]

992 Μουρμουράκης Αντώνιος πτ. Ραλλή καί Μουχλιανίτης Αναστάσιος, αμφότεροι προεστώτες Ποταμού (ομού με Ίερώνυμον Άρμένην). Οί δύο ούτοι ακολουθούμενοι ύπό πολλών ανδρών έκ Ποταμού καί τών πέριξ χωρίων, συντηρουμένων καί οπλισθέντων άνευ δημοσίας δαπάνης, άντέστησαν πρώτοι εις τους Τούρκους, γενναίως πολεμήσαντες αυτούς ότε ούτοι κατάλαβόντες τά πέριξ τοΰ Ποταμού μέρη, ήνάγκαζον τους κατοικούντας αυτά νά παραδοθώσιν. 'Ότε δε οί Τούρκοι περιεκύκλωσαν τά όχυρώματα της πόλεως, ούτοι δραμόντες εις τον προμαχώνα Ραϋμόνδου καί εις το μεσότοιχον αυτού καί υποβληθέντες εις πολλούς κόπους καί αγρυπνίας, έπολέμησαν καρτερικώτατα. (Πιστοποίησις Λορεδάν 6 δβρίου 1716 παρά Μ. Θεοτόκη).[2]

994 Μπούας Συμεών καί Σπυρίδων υιός του καθ' όλην τήν διάρκειαν της αίματηράς πολιορκίας εις τά κινδυνωδέστερα μέρη προθύμως δραμόντες, διεκρίθησαν ιδίως δε διεκρίθησαν κατά τήν άποφασιστικήν έπίθεσιν τών Ενετών κατά τών εχθρών. (Πιστοποίησις Σχούλεμβουργ 6 Φεβρ. 1717 εν τω Άρχείω).

1069 Ναύται.[3] — Μικρόν προ της πολιορκίας καί της εμφανίσεως τού τουρκικού στόλου εν τω πορθμω, επιταγή τού Γενικού Καπετάνου 'Ανδρέου Πιζάνη, καταναγκαστικής ναυτολογίας γενομένης ύπό τού 3ου Προβλεπτού Δα-Μόστου προς συμπλήρωσιν τών πληρωμάτων τού Ενετικού στόλου, προσελήφθησαν 24 έκ Γαρίτζης, 21 έκ Μανδουκίου καί 30 έκ Ποταμού καί τών πέριξ, ήτοι εν όλω 75 πλην τών προϋπηρετούντων εις τον ένετικόν στόλος Κερκυραίων ναυτών. Τούτους- ως πολεμήσαντας εις

[1] Χαρακώματα και παραπήγματα σχηματίζονταν για τους αμυντικούς σκοπούς.

[2] Τα προάστια, όπως ο Ποταμός και το Μαντούκι, αποτελούσαν σημεία δολιοφθοράς μετά την απόβαση των Οθωμανών στον Ύψο. Οι οπισθοχωρούντες, ως επί το πλείστον, συγκεντρώνονταν στον προμαχώνα Ραϋμόνδου.

[3] Στο Ναυτικό έγινε καταναγκαστική ναυτολόγηση. Ναυτολογήθηκαν 75 άτομα από τις κερκυραϊκές εφεδρείες.

την ναυμαχίαν καΐ άλλαχοΰ, προσαριθμουμεν τοις λοιποΐς (Ίδέ εγγραφον έπιταγήν και όνομαστικον κατάλογον των περί ού ό λόγος ναυτών εις το οίκογενειακόν Άρχεΐον Θεοτόκη). Νόκας Βενέδικτος (Ίδέ Γαϊτάνην).

Πιέρης Ιωάννης πτ. Στεφάνου. Έκ της ανεκδότου διηγήσεως τών κατά την πολιορκίαν συμβάντων τοΰ ανωνύμου αλλοδαπού περιηγητοΰ, λαμβάνομεν άφορμήν να ύποθέσωμεν, ότι ό Πιέρης ούτος σπουδαίως συνειργάσθη μετά του Στυλιανού Καλικιοπούλου, εις το νά καταπείσωσι τους Λευκιμμαίους να ελ-θωσιν ε'ις ύπεράσπισιν της πόλεως. (Ίδέ Καρτάνον Νικόλαον).

1471 Πανδής Νικόλαος πτ. Πολυμέρου εξ Άργυράδων.[1] 'Ότε ό Γενικός Καπετάνος της νήσου Πιζάνης, δι' έγγραφου του από 8 Ιουλίου 1716 προσεκάλει τους εγχώριους νά προσέλθωσιν εις ύπεράσπισιν της πόλεως, ό Νικόλαος Πανδής, έχων την συνδρομήν του υίού του Γεωργίου, συνάξας 400 ανδρείους έκ Λευκίμμης και άλλων χωρίων δι^’ εξόδων του όπλισθέντας και καθ' όλην την διάρκειαν της πολιορκίας συντηρηθέντας, άνεδέχθη μετά τούτων την φύλαξιν και ύπεράσπισιν του εις Πόρταν Ραϋμόνδου προμαχώνος «Κονταρίνου» όστις ζωηρότατα προσεβάλλετο υπό του εχθρικού πυρός. Κατόπιν ενωθείς με άλλο σώμα Λευκιμμαίων, άνεδέχθη την φρούρησιν της κώμης Σταυρού καΐ τών πέριξ τών δεξαμενών και μύλων της Μπενίτζης μερών, ατινας παντι σθένει προσεπάθουν οι Τούρκοι νά καταλάβωσι. Κατά δε την από 19 ΙΟβρίου 1716 πιστοποίησιν Βίκτορος Δα-Μόστου Γ'. Προβλεπτού (σωζομένην παρά Μ. Θεοτόκη) ό Πανδής ύπό τών ανδρών του ακολουθούμενος, πολλάς έπο'ιησεν έκδρομάς εις χωρία άτινα ειχον καταλάβει οι Τούρκοι όπου και συγκρουσθείς μετ' αυτών έφόνευσεν ούκ ολίγους" και ταύτα εως τέλους της πολιορκίας (Άρχεΐον. Έν τη Συλλογή Τριβώλη).

1573 Πετρεττίνης Αλέξανδρος και Νικόλαος υιός του. Ό μεν Αλέξανδρος ακολουθούμενος ύπό 40, ό δε Νικόλαος ύπό 60 Κερκυραίων ους οι δύο ούτοι δι' εξόδων των ώπλισαν και συνετήρησαν καθ' όλον το διάστημα της πολιορκίας, ένωθέντες με τους επίλεκτους (Τζέρνιδες)[2] έπορεύθησαν εις "Υψον και Γουβίον κατά την Τουρκικήν άπόβασιν και παρενοχλούντες τους εχθρούς προχωρούντας εις τά ενδότερα της νήσου, έπεμψαν πρώτοι εις την πόλιν την πρώτην έχθρικήν κεφαλήν. (Πιστοποίησις Λορεδάν εις νοΙ. Arg. Diversi 52. Filz. 26).

1578 Προσαλέντης Σπυρίδων μετά τών υιών του Ιππολύτου, Βασιλείου, Ιακώβου και Όλιβιέρου. Πιστοπρίησις του Σχούλεμβουργ της 15 7βρίου 1716 σωζόμενη εις τον 52 Τόμον τών Διαφόρων της Κοινότητος Αντικειμένων από 1749 - 50. Δέσμ. 18) ομολογεί αύτολεξει, δτι «οι 5 ούτοι καθ' όλον το διάστημα της αίματηράς και δύσκολου πολιορκίας, εις όλας τάς

[1] Οι της Λευκίμμης αγωνιστές προστέθηκαν στους μαχητές υπεράσπισης των πηγών και των υδρόμυλων της Μπενίτσας, όπου γύρω από τα σημεία αυτά, όπως συμπεραίνεται, έγιναν σκληρές μάχες. Επίσης έγιναν και επιδρομές σε χωριά που είχαν καταλάβει ήδη οι Τούρκοι.

[2] Τζέρνιδες= Αρματολοί

κινδυνωδεστέρας περιστάσεις και ε'ις αυτήν ακόμη την τελευταίαν αποφασιστική ν κατά των εχθρών έπίθεσιν, κρατερώς πολεμήσαντες διέπρεψαν».

1579 Προσαλέντης Ίππ. Κόμ. Θεόδωρος (Σύνδικος).[1] Πι
στοποιήσεις του Στρατάρχου Σχούλεμβουργ της 24 9βρίου
1716, ης ή πρωτότυπος σώζεται παρά τω Ίατρω κ. Ποϊάγω,
του Γεν. Καπ. Πιζάνη 25 ΙΟβρίου 1716 (σωζ. εν αντιγράφω έν
τω Άρχείω) και τοϋ Γεν. Προβλ. Λορεδάν (σωζ. παρά Μ. Θε
οτόκη) όμολογουσιν, ότι ό ζήλος και το θάρρος μεθ' ών υπο
βαλλόμενος οΰτος έν παντί κινδύνω προσέφερε παντοιοτρόπως
τήν ύπηρεσίαν του άπ' αρχής τής πολιορκίας και προ αυτής α
κόμη, έχρησίμευσαν εις πάντας ώς παράδειγμα. Ευρεθέντος
του στόλου έλλειποΰς οίνου, κατώρθωσε δι' εράνου νά συνένω
ση 200 βαρέλας ας, ώς Σύνδικος, έδωκε τω στόλω άνευ δημο
σίας δαπάνης. Συνέδραμεν εις τήν μετακόμισιν πασσάλων, ξύ
λων, πυροβολικών μηχανών, πολεμοφοδίων και άλλων, χρησί
μων εις τήν κατασκευήν διορυγμάτων και δρυφάκτων εκτιθέ
μενος εις προφανείς κινδύνους. Επελθούσης μεγίστης ανάγ
κης βυτίων (βουτζιών), κατώρθωσε διά τής δραστηριότητος
του νά προμηθεύση ταΰτα εις τους πολεμοΰντας άνευ ου
δεμιάς επιβαρύνσεως του Δημοσίου. Όσάκις δ' ελειπον εις αυ
τούς αϊ τροφαί, ούτος έπιμελούμενος έπρομήθευεν εγκαίρως
ταύτας. Τή προτάσει αύτοΰ, Συνδίκου όντος, έπρομηθεύθησαν
ποτέ οί έν τω Ν. Φρουρίω πολεμουντες εγχώριοι, κατόπιν αι
τήσεως των, 190 μόδια σίτου εκ των δημοσίων σιταποθηκών.
Διέθηκε τρεις εκ των οικιών του, προς στρατωνισμόν στρατιω
τών και αξιωματικών. Δεν έλειψε δέ του νά παρίσταται, εις τε
τα τείχη και τους προμαχώνας κατά τάς α'ιματηράς συγκρού
σεις καΐ επιθέσεις. Έξ άλλων εγγράφων. (Ίδέ « Αρχειοφ. Κερ
κύρας» υπό Βουλγάρεως σελ. 14-15) εξάγεται, ότι πρόνοια αύ
του διεσώθη το Άρχειοφυλακεΐον έκ τής υπό τών Γερμανών[2]
στρατιωτών λεηλασίας, οΐτινες, καθ^’ α άλλαχοΰ ιστορείται, έ-
πολέμουν ρίπτοντες άσφαιρους βολάς και όσάκις εβλεπον
σφαίρας πιπτούσας εις τάς έλαιαποθήκας τής πόλεως, έ'δρα-
μον υπό τό πρόσχημα τής συνδρομής και βιάζοντες τάς θύρας
τών αποθηκών, έκλεπτον τό έλαιόλαδον όπερ έπώλουν αντί
ευτελέστατων τιμών είς τήν άγοράν. Τή προτάσει και πρόνοια
τούτου, ή πόλις τής Κερκύρας έξ ιδιαιτέρων εράνων προσήνεγ-
κε τω ταμείω τής Κυβερνήσεως, διαρκούσης τής πολιορκίας,
15.000 δουκάτα.

1580 Ρεγγίνης Φραγκίσκος, Συνταγματάρχης. Ούτος προσ
φερθείς συνεκρότησε τάγμα έξ εγχωρίων Ελλήνων μέ τό όποΐ-
ν πληρώσας, διαταγή του Πιζάνη τάς ένετικάς νήας (νάβε)

«Valon Incoronato», «Pietro Apostolo» ών ή κυβέρνησις έπετρά-

[1] Η Διοικητική μέριμνα κατά τις μάχες εμφανίζεται να επαινείται στο πρόσωπο του Ιππότη Προσαλένδη.

[2] Στο σημείο αυτό μαρτυρείται η αλητεία των Γερμανών μισθοφόρων που έφερε μαζί του ο Στρατάρχης.

πη εις αυτόν, έλαβε μέρος καΐ διεκρίθη δια τάς άποτελεσματικάς ενεργείας του εις την ναυμαχίαν της 8 Ιουλίου 1716. Ήγωνΐσθη δέ ε'ις τα παρά τοις υδασι της νήσου "Ιμβρου, παρά τω Άγίω Ορει και τη Παγανια δοθείσαις ναυμαχίαις τή 23 και 27 Ιουνίου και 19 Ιουλίου 1717, και εις την μετά την πολιορκίας Κερκύρας άνάκτησιν της Λευκάδος υπό των Πιζάνη και Σχούλεμβουργ από Κερκύρας καταδιωξάντων τον Τουρκικόν στόλον. (Πιστοποίησις Πιζάνη άπό 30 ΙΟβρίου 1717. Έν τω 'Αρχείφ)·[1]

1581 Ρεφελέτης Ιωάννης τοΰ Νικολάου. Δύο πιστοποιήσεις

ή μεν του Γενικού Προβλεπτού Λορεδάν άπό 7 8βρίου 1716 (παρά Μ. Θεοτόκη σωζόμενη), ή δέ του Β'. Γενικού κατά θάλασσαν Προβλεπτού Έρίτζου άπό 8 Απριλίου 1733 (εις τόν έν τω Δ. 'Αρχειοφυλακείω τηρούμενον Τόμ. 41 Arg. Diversi. Δεσμ. 25 σελ. 862 σωζόμενη), μαρτυρουσιν, ότι ούτος καίπερ βεβαρυμένος εκ των δεινών περιπετειών τοΰ έν τω Μωρέα πολέμου ένθα εΐχεν αίχμαλωτευθή, συμμετέσχεν απάντων τών κινδύνων της πολιορκίας Κερκύρας.

1583 Ροδίτης Γεώργιος πτ. Θεοφίλου. Ούτος, ως άριδήλως
εξάγεται έκ πιστοποιητικού έγγραφου 3 Απριλίου 1720 τοΰ
Γεν. Προβλ. Μαρκαντ. Διέδου (VoΙ. 47Argomenti Diversi Filz 20) σπου
δαίας παρέσχεν έκδουλεύσεις κατά την πολιορκίαν. Ούχι δέ
όλιγωτέρας έκδουλεύσεις τούτου παρέσχεν ετι τότε και τις τών
πατρικών του θείων, όστις αιχμαλωτισθείς έγένετο θύμα της
βαρβάρου ώμότητος τών εχθρών.

1584 Ροδόσταμος Κωνσταντίνος (Σύνδικος). Συνέδραμε πο-
λυτρόπως και ώς ιδιώτης και ως Σύνδικος τους αγωνιζόμενους
φροντίζων περί της τροφοδοσίας των. Συνέλεξε, μετά του Προ-
σαλένδου ενεργών, διά τόν στόλον έλλειπή όντα οίνου, 200 βα
ρέλας, άνευ δημοσίας δαπάνης, πρώτος συμμετασχών και αυ
τός τοΰ εράνου. Εις δέ τάς προς όχύρωσιν τών φρουρίων εργα
σίας τών Ενετών αρχηγών και προ της πολιορκίας και διαρ
κούσης ταύτης, παρέσχε την συνδρομήν του ιδίως εις την μετα-
κόμισιν τοΰ αναγκαίου ύλικοΰ, εργασία εις ην ένησχολήθησαν
πλείστοι Κερκυραίοι εις προφανείς κινδύνους εκτιθέμενοι. (Πι-
στοποίησις Άντ. Λορεδάνου άπό 24 8βρίου 1717. Συλλογή Τρι-
βώλη και εις VοΙ. 32 Argomenti Diversi Δέσμ. 14. Πιστοποίησις Ίακ.
Μάνη Γεν. Προβλεπτού 18 Μαΐου 1739).

1586 Σαγρέδος Εμμανουήλ τοΰ Βικέντιου. Κατά πιστοποίησιν Άντ. Λορεδάνου άπό 4 Νοεμβρ. 1716 (παρά Μ. Θεοτόκη σωζομ.) ούτος μετά θάρρους εις τά εξωτερικά της πόλεως τείχη και ε'ις άλλα επικίνδυνα μέρη δραμών προσήνεγκε τήν ύπηρεσίαν του.

1836 Σαχλίκης Κωνσταντίνος πτ. Φωτίου μετά 250 εγχωρίων

[1] Ο Συνταγματάρχης Ρεγγίνης όπως φαίνεται ήταν στρατευμένος στο Βενετικό Ναυτικό καθότι συμμετείχε σε πολλές δράσεις των Βενετσιάνων. Ο Ρεφελέτης Ιωάννης είχε και αυτός συμμετοχή στο πόλεμο στον Μωριά. Παρόμοια δράση είχε και ο προαναφερόμενος Σαγρέδος Εμμανουήλ. Παρουσιάζονται λοιπόν Κερκυραίοι στρατευμένοι στο πλευρό της Βενετίας οι οποίοι συμμετείχαν ενεργά και διακρίθηκαν στην πολιορκία του 1716.

άναλώμασιν αυτού* όπλισθέντων και διαρκούσης όλης της πολιορκίας συντηρηθέντων, διορισθείς εις το έκτεθειμένον εις τάς έχθρικάς προσβολάς μεταπύργιον (Cortina) Τενέδου, άγρυπνους έφρούρησε και γενναίως ύπερήσπισε τούτο. Το δε ζωηρότατον καΐ διαρκέστατον πυρ τών υπ^’ αυτόν ανδρών, κατά την όμολογίαν του πιστοποιοΰντος, σπουδαίως συνετέλεσεν εις την άποδίωξιν των Τούρκων εκ τοϋ Σκάρπωνος. Εις την δραστηριότητα αυτού τε καΐ τών ανδρών του οφείλεται ή κατ^’ αυτήν έκείνην την περίπτωσιν εις το νέον φρούριον ταχεία προμήθεια βομβίδων ων έλλειπες ετύγχανε τοΰτο. (Πιστοποίησις 26 7βρίου 1716 Λορεδάν παρά Μ. Θεοτόκη).

1837 Σκορδίλης Γεώργιος αξιωματικός τοΰ Ενετικού στρατού, εξασκηθείς επί έπταετίαν ως υπασπιστής του ύποταγματάρχου Κομπάτη και ώς υπαξιωματικός λαβών μέρος εις τάς πολιορκίας Κερκύρας, Πρεβέζης, Βονίτζης και Δουλτζίνου διέπρεψε πολέμων, διό και έτυχε προβιβασμοϋ. ('Έγγραφον προ-βιβασμου πρωτότυπον Σχούλεμβουργ 24 Ιουλίου 1732 παρά κληρονομιά James W. Taylor).

1839 Σκορδίλης (Παλατζόλ) Γεώργιος και Ιωάννης αύτά-
δελφοι υίοΐ Πέτρου μετ* ακολουθίας εξ εγχωρίων (τών όποιων
ό αριθμός άγνωστος). Ούτοι, κατά τά διαλαμβανόμενα εις τήν
από 25 Αυγούστου 1716 σωζόμενην εν τω Άρχείω πιστοποίησιν
του Σχούλεμβουργ, συμμετάσχοντες πασών τών κινδύνων της
πολιορκίας καΐ πριν ή οι Τούρκοι περικυκλώσωσι τά τείχη καΐ
ότε άνέβησαν τον Σκάρπωνα,[1] και ωφελίμους έκδουλεύσεις πα
ράσχοντες, διεκρίθησαν.

1840 Στρατηγός Δημήτριος, Συνταγματάρχης εις τον στρα-
τόν της Ενετικής Δημοκρατίας. Υπήρξε διαρκούσης της πολιορκί
ας Κερκύρας Γενικός Υπασπιστής του Στρατάρχου Σχούλεμ
βουργ και δεξιά τούτου χείρ. Μετά παρέλευσιν 12 ετών άπό της
πολιορκίας, δηλαδή τω 1728, εγραψεν ίταλιστι διήγησιν περί
τών κατ* αυτήν συμβάντων εν είδει επιστολής, σταλείσης δήθεν
προς τον "Ιστορικόν και Γερουσιαστήν τής Ένετίας Πέτρον
Γαργάνην. Ή επιστολή αυτή έδημοσιεύθη τω 1846 εις σπουδαΐ-
ον έπιστημονικόν περιοδικόν Ίταλιστι εν Κέρκυρα έκδιδόμενον.
Πλην οι του περιοδικού τούτου διευθυνταί, μακράν τής διανοί
ας του γράψαντος στάντες, και μή έννοήσαντες ότι ό Γαργάνης
είναι ψευδώνυμον, διότι ό διάσημος Ενετός Ιστορικός και Γε
ρουσιαστής Γαρτζώνης Πέτρος εΐχεν αποβιώσει περί το 1719 —
1720), μετέτρεψαν το Garganis είς Γαρτζώνη. Εις τήν εν λόγω
διήγησιν του ό Στρατηγός, ούδένα εκ τών λαβόντων ένεργόν μέ
ρος είς τήν πολιορκίαν ταύτην Κερκυραίων αναφέρει. Εις πολ-
λάς δε περιπίπτει αντιφάσεις και ώς προς εκείνους τους οποίους
έπαινών έννοεΐ να έκθειάση.

1841 Σπίνουλας Σπυρίδων έκ Γαστουρίου. Μαρτυροϋσι δύο
πιστοποιήσεις ή μία τοΰ Στρατάρχου Σχούλεμβουργ άπό 1 Μαΐ
ου 1717, και ή έτερα τοΰ Γενικού Φρουράρχου τοϋ Νέου Φρουρί-

[1] Η κατάληψη του Σκάρπωνα από τους Τούρκους και η αντεπίθεση και ανακατάληψη του από τους πολιορκημένους, αναφέρεται ως ένα από τα σημαντικότερα επιτεύγματα .

ου Δα - Ρί6α, (Άρχειον. Έν τη Συλλογή Τριβώλη), οτι κατά την πολιορκίαν ό Σπίνουλας ούτος, άφοΰ διωρίσθη αντικαταστάτης του λοχίου της πολιτοφυλακής Γαστουρίου Ιωάννου Καψοκαβάδη, προσδραμών εις την πόλιν και τοποθετηθείς εις τόν προμαχώνα Αγίου Αθανασίου, κατεβασάνισεν εαυτόν (καθ' α αύταλεξεί αναφέρει μία των ρηθεισών πιστοποιήσεων) διαρκώς ενταύθα παραμείνας και πολέμων μέχρι της επί τοΰ Σκάρπωνος αναβάσεως και της εξ αύτού άποδιώξεως τών εχθρών. Διό κατ' επιταγήν του Πιζάνη από 21 1 Οβριού 1717 (Συλλογή πιστοποιήσεων Τριβώλη) διωρίσθη μόνιμος λοχίας της αυτής πολιτοφυλακής εις τήν θέσιν τοΰ είρημένου Καψοκαβάδη παυθέντος.

Βενετσιάνικη Γαλεάτσα

1842 Τριβώλης Βενέδικτος. Πιστοποίησις τών Συνδίκων Θεοδ. Κόμ. Προσαλένδη, Ανδρέου Βενιέρ καΐ Πέτρου Κόμ. Βουλγάρεως 20 7βρίου 1716, διομολογεί οτι, ό είρημένος Τριβώλης δια της δραστηριότητος του συνέλεγε χρήματα μεθ' ων συνεπληρώθησαν έτερα υπό τών συνδίκων συλλεγέντα ποσά καΐ διά τούτων ήγοράσθη διά τόν στόλον οίνος, και οτι με κίνδυνον της ζωής του συνέδραμε τους Συνδίκους καταγινομένους περί τήν διάσωσιν τών έν τω Άρχειοφυλακείω συμβολαιογραφικών βιβλίων, εις ο διαρκώς έπιπτον έχθρικαι βολαί, άνακτήσας διά τών χρημάτων του τά πλείστα εκ τών βιβλίων τούτων περιελθόντων εις χείρας διαφόρων. ('Έγγραφα οικογενειακά Περ. Τριβώλη και Βουλγάρεως Ν. Τ. Περί Άρχειοφ. Κερκύρας).

1845 Τζαγκαρόλος Γάσπαρος μετ' άλλων 2 ανδρών δι ο εξό
δων του όπλισθέντων, διεκρίθη πολέμων ου μόνον εις τάς εναν
τίον των εχθρών εξόδους, άλλα επί του Σκάρπωνος ότε οί Τούρ
κοι έπ' αύτοϋ έφορμήσαντες άπεκρούσθησαν μετά πολλής αυτών
βλάβης. Λυθείσης δε τής πολιορκίας έπέβη τής υπό τόν Πέτρον
'Άγγελον Μανΐον σοπρακόμητον γαλέας, άποτελεσάσης μέρος
τοΰ έν Παγαγια ναυμαχήσαντος στόλου, και ενταύθα πολεμή
σας έπληγώθη εις τήν κεφαλήν. (Πιστοποίησις Σχούλεμβουργου
έν Documenti Onorifici della famiglia C. Zancarol raccolti da Mustoxidi, Venezia 1877).

1846 Τζαγκαρόλος Πέτρος πατήρ τοΰ άνω. Διορισθείς οΰ
τος Καπιτάνος τών επίλεκτων τής τε πόλεως και εξοχής, κατά
τήν πολιορκίαν, διεκρίθη διά τήν ακριβή έκπλήρωσιν τών κα
θηκόντων του καi τήν προθυμίαν με τήν οποίαν εδραμεν είς
πάντας τους κινδύνους. (Μουστοξύδου ενθ' άνωτ.).

1848 Τζεροΰλαι Αντώνιος και Ιωάννης αύτάδελφοι υίοι Γεωργίου διεκρίθησαν άγωνισθέντες έν τη ναυμαχία τής 8 Ιουλίου 1716, ό μεν ώς Κόμητος (ύποκυβερνήτης) τοΰ παρά Μαρίνου Βαρβάρου διοικούμενου κάτεργου, ό δε ώς Κόμητος έν τω υπό τόν Πασχαλΐγον κατέργω. Και άλλας έκδουλεύσεις παράσχοντες ούτοι τη Ενετική Δημοκρατία, και έν πολέμω

και εν ειρήνη διατελούση, μνημονεύονται εις τα έγγραφα αυτής μετά των επιθέτων «ανδρείων και μεγαλοδώρων» Strenui e Magnifici. (Έκ γενεθλιακου δένδρου παρ' ήμιν και εγγράφων παρά τοις τούτων άπογόνοις άντισυνταγματάρχαις Μικ. και Σπυρ. άδελφ. Τζερούλη).

Τζιγάλας Φραγκίσκος {Ίδέ Γαϊτάνην).

1849 Τζικόνιας Ιωάννης διεκρίθη ου μόνον λαβών μέρος εις την ναυμαχίαν ως άρχιφροντιστής της Γαλέας Βικέντιου Καπέλου, άλλα και πολεμήσας εις το νέον Φρούριον ένθα και έπληγώθη εις το στήθος. (Πιστοποίησις Πιζάνη 1 Ιανουαρίου 1716* Έν τη Συλλογή Τριβώλη).

1853 Τζουκιάς Ιερεύς Σταματέλος[1] πτ. Θεοδώρου έκ Μελικίων Λευκίμμης. Ούτος υπό των αδελφών του Στεφάνου, 'Αλοισίου και Γεωργίου και πολυαρίθμων συγχωρικών του ακολουθούμενος, άφου με την έπιρροήν του κατώρθωσε νά στείλη τους Ιερείς τής Λευκίμμης επί κεφαλής άλλων ανδρών εις φύλαξιν των «Αγίων Δέκα» και του «Σταύρου», έμποδίσας ούτω την ύπό τών Τούρκων κατάληψιν αυτών τούτων, εδραμε μετά τής ακολουθίας του εις τον προμαχώνα Πόρτας Ραϋμόνδου ένθα έπολέμησε καρτερικώς ιδίως κατά τίνα έ'ξοδον τών ημετέρων. Έκ Λευκίμμης ερχόμενος μετά τής ακολουθίας του εις την πόλιν συνηντήθη ύπό Τουρκικού σώματος, όπερ άπέκρουσεν αίχμαλωτίσας Τοΰρκον. "Ενεκα δε άλλων προς την Δημοκρατίαν έκδουλεύσεων του Ιερέως Σταματέλου και Ιδίως διά την τω 1690 προς το ταμειον αυτής δωρεάν 500 δουκάτων, επιταγή δουκική 11 Σεπτεμβ. 1717, ή οικογένεια Τζουκιά έκ μελών 11 τότε συγκειμένη, έξηρέθη πασών τών προσωπικών άγγαριών. (Πιστοποίησις Λορεδόν 4 Σεπτεμβ. 1717. Άρχεΐον. Έν τή Συλλογή Τριβώλη).

1854 Φουρογιάνης Λίβιος τοΰ Πέτρου Άλοϊσίου έκ τής πόλεως αξιωματικός τών Ύπερθαλασσίων. Ούτος εξ Ίδιων του όπλισθείς και έπιβάς τής ύπό τόν Μαρκαντώνιον Διέδον γαλέρας «Θρίαμβος», ελαβεν ένεργόν μέρος εις τάς εξής 7 ναυμαχίας, εις την έν Κέρκυρα τής 8 Ιουλίου 1716, και την εις τά ύδατα "Ιμβρου τής 12 Ιουνίου 1717, εις τάς ναυμαχίας τής και τής 16 Ιουνίου 1717 μεταξύ Αγίου "Ορους και Λήμνου και τών είς τόν κόλπον Παγαγιας ναυμαχιών 20, 21 και 22 Ιουλίου 1717. (Πιστοποίησις Μαρκαντ. Διέδου 27 Νοεμβρ. 1713 εν τω 68 Τόμ. Δέσμ. 44 «τών Διαφόρων τής Κοινότητος 'Αντικειμένων άπό του έτους 1783 - 84». Έν τω Άρχειοφυλακείω Κερκύρας).

Ούτοι (κατά τάς μέχρι τούδε έρευνας μας) οι λαβόντες μέρος είς την πολιορκίαν τοΰ 1716 έτους γνωστοί Κερκυραίοι ανερχόμενοι έν συνόλω είς 1854. Είς δε τούτους ύπολογιστέο καΐ προσθετέοι έτεροι 1200, σύνολον τών εξ άγνωστου αριθμοί ακολουθιών 22 ανδρών, έκαστος τών οποίων δεν ήδύνατο νά έ

[1] Οι Ιερείς του Νότου του Νησιού συγκέντρωσαν άνδρες και έλαβαν διαταγές για την φύλαξη των χωριών.

χη ύπ' αυτόν ολιγότερους των 50 (1), κατά μέσον όρον, συνυπολογιζομένων και 100 εκ της Ισραηλιτικής Κοινότητος, οϊτινες οπωσδήποτε θα συνέδραμον τήν κινδυνεύουσαν πατρίδα. 'Όθεν, έκ των κατά τήν πολιορκίαν ταύτην άγωνισθέντων Κερκυραίων, οί εις γνώσιν ημών μέχρι τοΰδε έξ άναμφιλέκτων έγγραφων περιελθόντες, ανέρχονται εν γενικω συνόλω είς 3054.[1]

(1) Των Άρμένη—Μουρμουράκη και Μουχλίανίτη—αδελφών Βαρούχα—αδελφών Σκορδίλη—Κόμ. Νικολ. Βουλγάρεως— Κομ. Γςουστινιάνη— Γουλελιοΰ—Καμαράτου—Γαϊτάνη καΐ των 9 συντρόφων του —Αουκάνη—

Μάστρακα—Τζουκιά----------- πλην του Τάγματος 'Ρεγγίνη.

Έις τους 3054 Κερκυραίους, προσθετέοι. πλην άλλων 541 Ζακύνθιοί. του Φ. 'Ρώμα και Καψοκεφάλου, (κατά τάς εν τω Γ'. Τόμω της Ιστορίας Χιώτου άναφερομένας πιστοποιήσεις) και 50 Πάργιοι εν τη του ανωνύμου περιηγητοΰ επιστολή αναφερόμενοι..

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

[1] 3.054 Κερκυραίοι συμμετείχαν στην αντιμετώπιση του Τουρκικού επεκτατισμού, 1854 οι γνωστοί, όπως αναφέρει ο Βροκίνης καθώς και 66 οι πιστοποιήσεις των αρχηγών, που περιγράφουν, προς τους πολεμιστές, για την γενναιότητα τους. Εάν σταθούμε μόνο στην έρευνα αυτή δεν θα πρέπει να σκεφτούμε πόσοι πρόγονοί μας έπεσαν με αυτοθυσία για να υπερασπίσουν τα χώματα του νησιού και πια τιμή τους αξίζει. Σήμερα με υπερηφάνεια λέμε ότι στην Κέρκυρα δεν πάτησε Τούρκος το πόδι του. Εφέτος, έτος 2016, έχουν περάσει 300 χρόνια από την πολιορκία αυτή και τα θύματα που είχε πολλά. Η νίκη δεν αποτέλεσε μόνο την ανεξαρτησία του νησιού από τον Τουρκικό ζυγό αλλά και το σταμάτημα του προς την άλλη Ευρώπη. Όλοι την γιόρτασαν όταν επετεύχθη. Εμείς πρέπει να την αγνοήσουμε;;;;;;

Corfu Museum

Petsalis: Collection Of Corfu Island,Greece documents

Main Menu

login

OFFER TO THE MUSEUM

Αναζήτηση

Corfu Museum

Μετρητής