Προηγουμένως την 28η Οκτωβρίου 1941 στην Αθήνα, κάτω από την καθοδήγηση του ΕΔΕΣ και ΕΑΜ, που ιδρύθηκαν τον Σεπτέμβριο του 1941, είχαν δημιουργηθεί συγκεντρώσεις. όπως περιγράφονται πιο κάτω:

1941
Με το σύνθημα «Αέρα» χιλιάδες πατριώτες σπεύδουν στο Σύνταγμα

Ηκυβέρνηση των δωσίλογων παίρνει προληπτικά κατασταλτικά και τρομοκρατικά μέτρα για να εμποδίσει τον πρώτο εορτασμό της 28ης Οκτωβρίου. Απαγορεύει τις εκδηλώσεις, με ποινή επιτόπου εκτέλεσης! Από την παραμονή περίπολοι των Ιταλών καραμπινιέρων βρίσκονται στα κεντρικά σημεία τις πρωτεύουσας.

Ιδιαίτερα μέτρα εξαγγέλλονται για φοιτητές και μαθητές. Η προσέλευσή τους στους χώρους διδασκαλίας είναι υποχρεωτική εκείνη την Τρίτη. Πρόκειται για απαγόρευση που, τελικά, θα διευκολύνει, αφού σε πολλές περιπτώσεις οι αίθουσες μετατρέπονται σε χώρους εθνικών συγκεντρώσεων. Οπως στο πανεπιστήμιο (μέσα στο κτίριο και το προαύλιο), όπου ανάμεσα στις άλλες εκδηλώσεις ο κατοπινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας εκφώνησε πατριωτικό λόγο, που ήταν και η αιτία της απόλυσής του.

Αργότερα πολλοί θα θυμούνται ότι τότε πήραν «το βάπτισμα του αγώνα». Γράψανε στους πίνακες τα πρώτα τους συνθήματα: «28 Οχτώβρη '40 ΑΛΒΑΝΙΑ - 28 Οχτώβρη 1941 ΑΠΟΧΗ»...

Τη νύχτα 27 προς 28 Οκτωβρίου, ψηλά στον Υμηττό άναψαν φωτιές και μέσα στο σκοτάδι έλαμψε η ιστορική ημερομηνία «28 Οκτώβρη 1940» με την υπογραφή του ΕΑΜ. Ο Θ. Χατζής, κατοπινά γραμματέας του Μετώπου, γράφει ότι το ΕΑΜ είχε καλέσει τους Αθηναίους την ημέρα της επετείου το πρωί να μείνουν στα σπίτια τους και το μεσημέρι να ξεχυθούν στους δρόμους και στους τόπους των συγκεντρώσεων που είχαν καθοριστεί, με φανερά τα εθνικά χρώματα στην περιβολή τους.

Οι προσυγκεντρώσεις
Την πιο πλήρη καταγραφή για τις εκδηλώσεις έχει αφήσειο Γ. Τρικαλινός, φοιτητής τότε και στέλεχος της ΟΚΝΕ (Οργάνωση Κομμουνιστικών Νεολαιών Ελλάδας), η οποία και πρωτοστατεί στην προετοιμασία του εορτασμού (χειρόγραφες προκηρύξεις, συνθήματα στους τοίχους, ομιλίες, αλλά και τα χωνιά-τηλεβόες που πρωτακούγονται τότε):

«Τόποι προσυγκέντρωσης είχαν καθοριστεί διάφοροι χώροι γύρω από την πλατεία Συντάγματος, όπου θα γινόταν η κεντρική εκδήλωση. Κι αυτή είχε οριστεί στις 11... Από πολύ νωρίς άρχισαν να καταφθάνουν οι πρώτες ομάδες φοιτητών μαζί με εργάτες, μαθητές και άλλους εργαζόμενους. Με νοήματα γίνονταν οι συνεννοήσεις και έπειτα σκορπούσαν από εδώ και από κει για μη γίνονται αντιληπτοί από τα ελληνόφωνα όργανα των κατακτητών και τα ιταλικά περίπολα. Την καθορισμένη στιγμή ένα σφύριγμα και μια φωνή «πατριώτες» έκανε όλες τις σκόρπιες παρέες να συγκεντρωθούν γύρω από έναν ομιλητή, που σηκωμένος στα χέρια έλεγε δυο λόγια για τις 28 του Οκτώβρη και καλούσε να πάνε ομαδικά στον Αγνωστο Στρατιώτη...

Στις 11 ακριβώς έβλεπες να καταφθάνουν οι φάλαγγες από διάφορους τόπους προσυγκέντρωσης με τις ελληνικές σημαίες μπροστά... Χιλιάδες και χιλιάδες είχαν πλημμυρίσει την πλατεία Συντάγματος... .».

Κατατέθηκαν στεφάνια, λουλούδια από πολίτες οργανωμένους σε διάφορες αντιστασιακές οργανώσεις, ακούστηκαν συνθήματα για τη λευτεριά και την ανεξαρτησία της Ελλάδας κι έγιναν ολιγόλεπτες ομιλίες.

Αρκετές μαρτυρίες συγκλίνουν στο ότι οι συγκεντρωμένοι μπορεί να έφταναν τις 5.000. Οι δυνάμεις κατοχής, που βρέθηκαν εκεί, δεν τόλμησαν να επέμβουν, περιμένοντας ενισχύσεις. Οταν έφτασαν στην πλατεία οι έφιπποι Ιταλοί, οι διαδηλωτές τους υποδέχονταν με το σύνθημα «ΑΕΡΑ», παραπέμποντας στα ελληνικά κατορθώματα του προηγούμενου χρόνου.

Στις οδομαχίες, που ακολούθησαν, πολλοί τραυματίστηκαν και ποδοπατήθηκαν, πριν οι συγκεντρωμένοι διαλυθούν στους γύρω δρόμους. Ετσι, ο αθηναϊκός λαός κέρδισε μια μεγάλη μάχη και άρχισε να γράφει το έπος της Εθνικής Αντίστασης

πηγή: Εφημερίδα "Εθνος" 2/11/2013

 

Προσπάθεια των Ιταλών από την πρώτη στιγμή της κατάληψης της Κέρκυρας, ήταν, να έχουν τον πλήρη έλεγχο στην εκπαίδευση. Μία από τις πρώτες πράξεις της ιταλικής στρατιωτικής διοίκησης ήταν να απαγορεύσει την λειτουργία των σχολείων Μέσης Εκπαίδευσης με το πρόσχημα,  «Δια λόγους τάξεως». Επαναλειτούργησαν την 19^η Ιουνίου του 1941. Ο Στρατηγός Παρίνι, Διοικητής της Κέρκυρας, άλλαξε τα πράγματα στην εκπαίδευση μετά την άφιξη στην Κέρκυρα του Ιταλού  εκπαιδευτή και ελληνιστή Καρόλου Μπριγκέντι.

Ο Μπριγκέντιστον οποίο ανατέθηκε η προοδευτική αφομοίωση της ελληνικής εκπαίδευσης του νησιού, στην ιταλική «κουλτούρα», δεν ήταν τυχαίος. Γιος του Ελισαίου Μπριγκέντι, φιλόλογου, νεοελληνιστή και θερμού φιλέλληνα, ο οποίος είχε στο ενεργητικό του πλήθος εκδόσεις αναφερόμενες στα ελληνικά γράμματα, συνοδευόταν από τη φήμη ότι κι αυτός αγαπούσε την Ελλάδα σαν κοιτίδα του πνεύματος. Άλλωστε στη φήμη του φιλέλληνα στήριζε ο Μπριγκέντι την προσπάθειά του.

Γι΄ αυτό, όταν τα τέλη Ιουνίου του 1941 έφτασε στην Κέρκυρα , συγκάλεσε στην Νομαρχία σύσκεψη των Διευθυντών των σχολείων Μέσης Εκπαίδευσης, κατά την οποία μίλησε με πνεύμα συναδελφικότητας και κατανόησης, προβάλλοντας κυρίως την δική του και την  οικογενειακή του πνευματική παρουσία, στον χώρο των ελληνικών γραμμάτων. Παρέθεσε, σε μια δεύτερη προσπάθεια επαφής με αυτούς, γεύμα   στο ξενοδοχείο  «BellaVenezia».

Όταν άρχισε τις επισκέψεις στα σχολεία, τις προσφωνήσεις στους μαθητές και τις συνεργασίες με τους καθηγητές, η υποδοχή που του έγινε ήταν ιδιαίτερα ψυχρή, γεγονός που του έκανε εντύπωση, διότι νόμιζε, ότι θα έβρισκε πρόσφορο έδαφος για να αναπτύξει την διαβρωτική προπαγάνδα του. Έτσι, εισηγήθηκε στον Παρίνι την αντικατάσταση των διευθυντών των σχολείων  η οποία και πραγματοποιήθηκε με την έναρξη του σχολικού έτους 1941-1942. Την Διεύθυνση τουΓυμνασίου Αρρένων και της Εμπορικής Σχολής, ανέλαβε ο ίδιος, του Πρακτικού Λυκείου ο Βιζάνι και του Γυμνασίου Θηλέων, η ιταλίδα καθηγήτρια  Τζαμπάλντι. Επιπλέον, ο ίδιος ανέλαβε και την διεύθυνση του τμήματος εκπαίδευσης του γραφείου Πολιτικών υποθέσεων των Ιονίων Νήσων.

Παράλληλα, διορίζονταν και γυμναστές ιταλοί και η ιταλική γλώσσα ορίζονταν ισότιμη με την ελληνική και τοποθετούνταν ιταλοί καθηγητές για την διδασκαλία της. Τα κεφάλαια της Νεώτερης Ελληνικής Ιστορίας, διαγράφηκαν από το μάθημα της ιστορίας, ενώ οι εικόνες των ηρώων της ελληνικής επανάστασης αποκαθηλώθηκαν από όλα τα σχολεία.

  Οι ενέργειες αυτές των ιταλών δεν έμειναν βέβαια χωρίς αντίδραση. Και η μαθητική κοινότητα, αλλά και οι καθηγητές, εκδηλώσανε την αντίθεσή τους. Οι εκδηλώσεις της μαθητικής νεολαίας, κατεβλήθη προσπάθεια να εξουδετερωθούν με συλλήψεις, εκτοπισμούς και ξυλοδαρμούς. Η αντίδραση των καθηγητών καταπολεμήθηκε με την απομάκρυνσή τους από την Κέρκυρα. Οι μεμονωμένες απομακρύνσεις κατά την περίοδο του Οκτωβρίου του 1941-Σεπτεμβρίου 1942 πήραν την μορφή ομαδικού διωγμού τον Οκτώβριο του 1942,όταν οι Iταλοί θέλησαν να εισαγάγουν τον φασιστικό χαιρετισμό Salutate Romanamente στα σχολεία. Βρέθηκαν τότε μπροστά στην ομόθυμη αντίδραση των καθηγητών, γεγονός που τους ανάγκασε να λάβουν δραστικά μέτρα. Οι καθηγητές διατάχθηκαν να εγκαταλείψουν μαζί με τις οικογένειές τους την Κέρκυρα εντός 24^ων ωρών. Η βίαιη αυτή απομάκρυνση προκάλεσε πραγματικό σάλο στην Μέση Εκπαίδευση, δεδομένου ότι η εισαγωγή του υποχρεωτικού φασιστικού χαιρετισμού αποτέλεσε την σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της αγανάκτησης των εκπαιδευτικών.

 Το «καθηγητικό» ζήτημα που προέκυψε από την απομάκρυνση του διδακτικού προσωπικού των σχολείων Μέσης Εκπαίδευσης, οι ιταλοί το αντιμετώπισαν αφενός μεν με την χρησιμοποίηση συνταξιούχων, αφετέρου δε με την «προαγωγή» εννέα δημοδιδασκάλων  σε καθηγητές. Παρόλα αυτά, η μαθητική νεολαία  ήταν εκείνη που στάθηκε στην έπαλξη της κερκυραϊκής αντίστασης και προσέφερε τους περισσότερους μαχητές στον αγώνα.

Πηγή: ΚΕΡΚΥΡΑΪΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ- ΤΟΜΟΣ ΔΩΔΕΚΑΤΟΣ -1966 σελ.161

Αρχείο Γιάννη Πετσάλη.

Πρωτοκύριακο Νοέμβρη 1941

(Αφιερωμένο στα κορίτσια και τ’ αγόρια των Γυμνασίων)

Ειρήνη Δεντρινού

Μέσα στη μαύρη ερημιά, που θλιφτά μας πλακώνει,

Στη δειλία, στη ψεφτιά, στην ντροπή που μας ζώνει,

Στο συμφέρον το αισχρό, που τα αισθήματα θάβει,

Θα ζούμε όλοι, ωιμέ!, με ωραιότητα σκλάβοι.

Τα κορμιά σας μικρά, μα υψώθηκαν γιγάντια,

Μπρός στη βία του εχθρού, στη χαμέρπεια ενάντια.

Η γροθιά σας μικρή κι’ η φωνή σας φωνούλα,

Μα η ψυχή σας τρανή, δεν την πιάνει τρεμούλα.

Για χαρά σας, παιδιά! Το γλυκόπνοο τ’ αγέρι

της χρυσής λευτεριάς, στο δικό σας το χέρι…..

Πηγή: ΚΕΡΚΥΡΑΪΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ- ΤΟΜΟΣ ΠΡΩΤΟΣ 1951 Σελ.81

Αρχείο Γιάννη Πετσάλη.

 

Τα γεγονότα

 

Σύμφωνα με το πιο κάτω έγγραφο-αναφορά του Λοχαγού Διοικητή του Λόχου Ραφαέλε Λεπόρι, παρουσιάζεται η Ιταλική άποψη για τα συμβάντα της ημέρας εκείνης.

Πηγή: «ΠΡΟΣΚΩΠΙΚΗ ΖΩΗ» ΕΤΟΣ Δ! ΑΡ.ΦΥΛΛΟΥ 27 ΚΕΡΚΥΡΑ ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2004

Αρχείο Γιάννη Πετσάλη

Μετάφραση:

Έβδομο  Αυτόνομο Τάγμα Βασιλικών Καραμπινιέρων

                                                                               Πρώτος Λόχος

Αριθ. 143/1 κλπ.

 

ΘΕΜΑ:  Επεισόδιο προκληθέν από τους σπουδαστές του ελληνικού Λυκείου και Γυμνασίου.

 

Προς την Διοίκηση του 7^ου Αυτονόμου Τάγματος Βασιλικών Καραμπινιέρων.

                                                                                                                                           Κέρκυρα

 

 

Περί ώρα 12.30 της σήμερον, οι σπουδαστές του ελληνικού Λυκείου και Γυμνασίου, μετά την λιτάνευση του Αγίου Σπυρίδωνος, επέστρεψαν συνοδευόμενοι από τον καθηγητή του Γυμνασίου Καστάνια Νικόλαο.

Από τον Διευθυντή του 1^ου Γυμνασίου, καθηγητή Μάμαλο Γρηγόριο, είχαν την εντολή να διαλυθούν στην οδό Καποδιστρίου, αλλά αυτή η εντολή δεν τηρήθηκε και μετέβησαν όλοι στα  σχολεία τους.

Στην οδό Ζαμπέλη, τραγούδησαν ελληνικά άσματα και το τραγούδι συνεχίστηκε επί περίπου 15 λεπτά, στα σχολεία τους, όπου έψαλλαν τον ελληνικό βασιλικό ύμνο και το τραγούδι των επτά νησιών προσθέτοντας σε αυτό σαν ρεφρέν τα λόγια: «ΑΣΧΗΜΗ ΣΗΜΑΙΑ ΙΤΑΛΙΚΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΛΕΥΘΕΡΩΘΟΥΜΕ».

 Βγαίνοντας από το σχολείο, γύρω στις 1μ.μ ώρα, ενώ οι περισσότεροι απομακρύνονταν κανονικά, μια ομάδα από 20 περίπου σπουδαστές επιστρέφοντας προς την οδό Ζαμπέλη συνέχιζε να τραγουδά. Τα προσβλητικά για τη Σημαία μας λόγια έγιναν αντιληπτά από δύο γυναίκες ιταλικής καταγωγής Λουλ Φουρτουνάτα και Τριτζίνι Έλενα, οι οποίες πληροφόρησαν σχετικά μερικούς φρουρούς της Οικονομικής Αστυνομίας, οι οποίοι  έβγαιναν από το εστιατόριο της υπηρεσίας τους, που βρίσκεται στην περιοχή αυτή.

  Αυτοί τότε προσπάθησαν να απομακρύνουν κάποιους σπουδαστές, πράγμα που συνέβη αμέσως και μάλιστα με την επέμβαση μιας στρατιωτικής περιπόλου.

  Συνελήφθησαν μερικοί μαθητές και μία μαθήτρια, οι οποίοι κατόπιν αφέθησαν ελεύθεροι, όμως αυτή η διαταγή εδόθη μετά την σύλληψη του καθηγητού Καστάνια Νικολάου, ο οποίος παρέμενε αδιάφορος στην προαναφερθείσα εκδήλωση και ο οποίος ήδη και σε άλλη περίπτωση, μιλώντας στις μαθήτριες είχε εκστομίσει λέξεις απρεπείς, καθώς συνιστούσε να έχουν υπομονή και τις διαβεβαίωνε, ότι εν τέλει η νίκη θα ήταν της Ελλάδος.

  Με ξεχωριστή αναφορά θα σταλούν προτάσεις προληπτικές της Αστυνομίας εις βάρος αυτού.

Ο Λοχαγός Διοικητής του Λόχου

                                                                                                                                                            υπογρ.

Ραφαέλε Λεπόρι

Πηγή: «ΠΡΟΣΚΩΠΙΚΗ ΖΩΗ» ΕΤΟΣ Δ! ΑΡ.ΦΥΛΛΟΥ 27 ΚΕΡΚΥΡΑ ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2004

Αρχείο Γιάννη Πετσάλη

 

Η Κερκυραϊκή άποψη περιγράφεται από τον φιλόλογο Νικόλαο Καρύδη ως εξής:

Μέσα σ’ αυτά, λοιπόν, τα δεδομένα για την εκπαίδευση και τη νεολαία της Κέρκυρας, το Πρωτοκύριακο, στις 2 του Νοέμβρη του 1941 γίνονται τα εξής γεγονότα, σύμφωνα και με μαρτυρίες προσώπων που πρωταγωνίστησαν σε αυτά:
Μετά το τέλος της καθιερωμένης λιτανείας του Πρωτοκύριακου, όλοι οι μαθητές ξεκινούν κατά ομάδες από την πλατεία της Ιονικής Τράπεζας και καταλήγουν στο Πεντοφάναρο, για να επιστρέψουν στο 2ο Γυμνάσιο, όπου και φθάνουν τραγουδώντας τραγούδια πατριωτικά μαζί και τον Εθνικό Ύμνο. Ένας από τους μαθητές σήκωσε την ελληνική σημαία. Σε όλη τη διαδρομή μέχρι το σχολείο ουδείς ενοχλεί τους μαθητές, αλλά στο σύντομο αυτό διάστημα ενημερώνονται οι ιταλικές αρχές. Όταν η πορεία βρισκόταν στο Πλατύ Καντούνι, έχει αρχίσει να βρέχει, αλλά ο ενθουσιασμός δε μειώνεται. Και ενώ οι μαθητές βρίσκονται στη μικρή πλατεία εμπρός από το 2ο Γυμνάσιο, καταφθάνουν οι καραμπινιέροι και ορμούν στους νεαρούς διαδηλωτές, ανάμεσα στους οποίους ήταν και ο υπεύθυνος γυμναστής Ν. Καστάνιας (αργότερα μέλος του Ε.Α.Μ. Κέρκυρας)

Μέσα στη σύγχυση, πολλοί μαθητές ανεβαίνουν στο σχολείο, κατεβάζουν την ιταλική σημαία και την πετούν στο δρόμο. Οι καραμπινιέροι προσπάθησαν να χρησιμοποιήσουν όπλα, αλλά δεν το έκαναν χάρη στην αντίδραση των μαθητών. Ενώ βρέχει ραγδαία, οι μαθητές ορμούν να ξεφύγουν μέσα από τα καντούνια της Πόρτα Ρεμούντας, αλλά κάποιοι συλλαμβάνονται. Ο ίδιος ο γυμναστής συνεπλάκη με έναν καραμπινιέρο και πλήρωσε ακριβά το θράσος του με ξυλοδαρμό και φυλάκιση. Χάρη σε αυτόν όμως πολλοί μαθητές γλίτωσαν τη σύλληψη από τους μανιασμένους καραμπινιέρους.

http://proskynitis.blogspot.gr/2011/11/2-1941.html

Η περίπτωση του μαθητή Ρένου Παραμυθιώτη.

 Ο Ρένος Παραμυθιώτης ναυτοπρόσκοπος 1945 (Φωτογραφία από Γιώργο Καγκουρίδη)

Σύμφωνα με το πιο κάτω έγγραφο των καραμπινιέρων Κερκύρας, ο Παραμυθιώτης είχε προβληματίσει τους κατακτητές από τον εορτασμό της 28^ης Οκτωβρίου που κατά την άποψή τους είχε αποδοκιμάσει κραυγάζοντας και σφυρίζοντας κατά την διέλευση των νεαρών ιταλών φασιστών. 

Μετάφραση:

              ΠΡΩΤΟΣ ΛΟΧΟΣ ΒΑΣΙΛΙΚΩΝ ΚΑΡΑΜΠΙΝΙΕΡΩΝ (ΚΕΡΚΥΡΑ)

                     ΤΜΗΜΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟ

                                                                             Κέρκυρα  τη 21/11/1941-ΧΧ-

Θέμα: Έλλην σπουδαστής Γυμνασίου ΠΑΡΑΜΥΘΙΩΤΗΣ Ρένος.

 

 ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΔΙΟΙΚΗΣΙΝ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΛΟΧΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚΩΝ ΚΑΡΑΜΠΙΝΙΕΡΩΝ

                                                                                                                

                                                                                   ΚΕΡΚΥΡΑ

Ο ΠΑΡΑΜΥΘΙΩΤΗΣ Ρένος του Ιωάννου και της Γκογκάκη Έλλης γεννηθείς στην Κέρκυρα την 24η Σεπτεμβρίου 1924, αυτόθι διαμένων εις την οδό Γεωργίου Καλοσγούρου αριθ. 7, σπουδαστής του Ελληνικού Γυμνασίου Κερκύρας, έχει κακήν πολιτική διαγωγή.

  Τούτος αν και νέος εις την ηλικία,   έχει αισθήματα πολύ ανεπτυγμένα. Έχει συμμετάσχει πάντα σε αντιϊταλικές εκδηλώσεις και εσχάτως έλαβε μέρος με φρενήρη ενθουσιασμό στην αντιϊταλική εκδήλωση, που πραγματοποιήθηκε στην Κέρκυρα την 28η Οκτωβρίου ε.έ.  κραυγάζοντας και σφυρίζοντας κατά την διέλευση των νεαρών μας φασιστών.

   Νέος παρορμητικός και αυθάδης, με αισθήματα αγγλόφιλα, είναι ένας δραστήριος προπαγανδιστής ψευδών ειδήσεων εις βάρος μας.

   Η οικογένειά του καταγόμενη από το νησί απαρτίζεται από τον πατέρα 47ετών, φαρμακοποιό, γνωστό αγγλόφιλο και προπαγανδιστή αντιϊταλό, από την μητέρα 33 ετών, οικοκυρά και από τον αδελφό του 10 ετών, μαθητή, που όλοι γεννήθηκαν και διαμένουν στην Κέρκυρα.

  Είναι καταγωγής και εθνικότητος ελληνικής.

  Στο σπουδαστικό στοιχείο της Κέρκυρας, ο ΠΑΡΑΜΥΘΙΩΤΗΣ Ρένος παρά το νεαρό της ηλικίας του είναι ένα στοιχείο ταραχοποιό και επικίνδυνο.

  Προτείνεται επομένως η αποβολή του εκ του Σχολείου και η επιβολή κλητεύσεως.

 

 

                                                                                                                                               Ο Διοικών Ανθυπασπιστής

                                                                                                                                                            (υπογρ.)δυσανάγνωστη

 

Όπως παρατηρούμε προτείνεται η αποβολή του από το σχολείο και η επιβολή κλήτευσης, πράγμα το οποίο γίνεται δεκτό, με το πιο κάτω έγγραφο, από τον ίδιο τον Διοικητή των ιταλικών στρατευμάτων στην Κέρκυρα Πιέρο Παρίνι.

Μετάφραση:

ΓΡΑΦΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ

 ΤΩΝ ΙΟΝΙΩΝ ΝΗΣΩΝ

                       

            ΠΡΟΣ  ΤΗΝ

ΔΙΟΙΚΗΣΙΝ    ΒΑΣΙΛΙΚΩΝ ΚΑΡΑΜΠΙΝΙΕΡΩΝ

                  1^ον Λόχον  

     

    Ενταύθα

                    Κέρκυρα τη 24/26  Νοεμβρίου 1941

 

Θέμα: Έλλην σπουδαστής Παραμυθιώτης Ρένος.

Σχετικόν: Φύλλον αριθ. 223/1  Γραφ. Της 22 τρεχ. 

 

Κείμενο: Ο  νεαρός για τον οποίον γίνεται λόγος έχει αποβληθεί από το σχολείο όπου φοιτούσε.

Μπορείτε να  μεριμνήσετε, ώστε να του επιβληθεί κλήτευση κατόπιν προτάσεως της υμετέρας Διοικήσεως.

 

 

                                                                Ο Αρχηγός των Πολιτικών Υποθέσεων

                                                                      Υπογρ. Πιέρο Παρίνι.   

Πηγή: «ΠΡΟΣΚΩΠΙΚΗ ΖΩΗ» ΕΤΟΣ Δ! ΑΡ.ΦΥΛΛΟΥ 27 ΚΕΡΚΥΡΑ ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2004

Αρχείο Γιάννη Πετσάλη

Έτσι καταγράφονται τα γεγονότα και οι πράξεις της κερκυραϊκής νεολαίας μετά από το πέρασμα ενός έτους της στρατιωτικής αντίστασης της Ελλάδος το 1940 και τελικά της κατοχής της από τις Δυνάμεις του Άξονα. Τα γεγονότα αυτά, μαζί με παρόμοια σε όλη την Ελλάδα, αποτελούν το σπέρμα ώστε να ενδυναμωθεί η  δύναμη της Εθνικής Αντίστασης ενάντια στον κατακτητή.