[i] ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ ΕΝ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑ 1600-1900 Σπύρου Ευαγγελάτου Εν Αθήναις 1970 σελ.14

Στην Κέρκυρα οι γιορτές και οι διασκεδάσεις γίνονταν στην κατεδαφισθείσα Porta Reale.Οι γελοίες απόκριες των χρόνων της ενετικής ισχύος του Μοροζίνη γίνονταν κάτω από την τρίπυλο αυτή στοά την λιθόκτιστο και επιβλητική. Στον επίσημο χορό οι αρχές καλούσαν και λάμβαναν μέρος  ο Ορθόδοξος και Καθολικός κλήρος. Στην Βενετία χόρευαν και οι καρδινάλιοι.[i]   

Η Κα Αλίκη Νικηφόρου-Τεστόνε στο βιβλίο της ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΤΕΛΕΤΕΣ ΣΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΗΣ ΒΕΝΕΤΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ 1999 σελ.411 γράφει:

Επίσημα γεύματα (Banchettid’ onore)

"Το έναυσμα για την επίσημη έναρξη των εκδηλώσεων του  καρναβαλιού έδιδε το γεύμα που παρέθετε ο Βάιλος την πρώτη Κυριακή του Τριωδίου, προς τιμήν της πόλης. Το σύνολο των προσκεκλημένων στο παλάτι του Βάιλου δεν ξεπερνούσε σε αριθμό τα σαράντα άτομα. Ιδιαίτερα καθίσματα, με ελαφρές διαφοροποιήσεις από το ένα στο άλλο, προορίζονταν για το Λατινεπίσκοπο, που φορούσε ροκέτο (inrochetto) τους Βενετούς εκπροσώπους, που έφεραν ρομάνα και τον Πρωτοπαπά. Η παρατήρηση «όταν αυτός (ο Πρωτόπαπας) παρευρίσκονταν» που σημειώνεται στο τελετουργικό κώδικα που αφορά στον Προβλεπτή Καπιτάνο (18^ου αιώνα), καθώς και η αντίθεση της Ορθόδοξης Εκκλησίας, προς τους εορτασμούς του καρναβαλιού μας οδηγεί στην υπόθεση ότι η απουσία του Πρωτοπαπά από τα γεύματα του καρναβαλιού πιθανώς να μην ήταν ούτε σπάνια ούτε τυχαία. Αμέσως μετά τον Πρωτοπαπά κάθονταν στο τραπέζι η αντιπροσωπεία της πόλης στην οποία συμμετείχαν οι Σύνδικοι, οι Δικαστές και τα μέλη του Κονκλάβιου. Τον αριθμό των σαράντα τουλάχιστον προσκεκλημένων συμπλήρωναν κατά περίπτωση και άλλοι Κερκυραίοι, σύμφωνα με την επιθυμία του Βενετού οικοδεσπότη. Ο Υπασπιστής του Βάιλου φρόντιζε να επιδώσει τις προσκλήσεις τρεις ημέρες νωρίτερα σε όλους τους προσκεκλημένους, εκτός από τους Βενετούς επίσημους και τον Πρωτοπαπά, των οποίων η πρόσκληση έπρεπε να γίνει από τον Καπιτάνο των Αλαβαρδιέρων, από το προηγούμενο Σάββατο.

Την δεύτερη Κυριακή του καρναβαλιού, το ρόλο του οικοδεσπότη αναλάμβανε ο Προβλεπτής Καπιτάνος στο παλάτι του οποίου εκτυλισσόταν με την ίδια τάξη και το ίδιο σκηνικό, χωρίς αυτό να είναι το μοναδικό επίσημο γεύμα που παρέθετε την περίοδο του καρναβαλιού, μιας και γεύματα έδινε και προς τιμήν των αξιωματούχων του βενετικού στόλου που τύχαινε να παρευρίσκονται στο νησί.

Για να γνωρίσει κανείς την ποικιλία των εδεσμάτων που προσφέρονταν στα γεύματα, οφείλει να ανατρέξει στα λογιστικά βιβλία των υπαλλήλων των RasonVecchie, που, όπως είδαμε, ασκούσαν έλεγχο στην οικονομική διαχείριση των διαφόρων αρχών (magistrati).Oι λεπτομερείς  αποδείξεις πληρωμών που αφορούσαν στα όλως συχνά προς το τέλη του 18^ου αιώνα επίσημα γεύματα της πόλης προς τις  βενετικές αρχές, που μας παραδίδουν τα κερκυραϊκά αρχεία, μας βοηθούν να σχηματίσουμε μια εικόνα η οποία πιθανότατα να προσεγγίζει σε μεγάλο βαθμό τις αντίστοιχες επιλογές της βενετικής διοίκησης, μιας και είναι γνωστό ότι η πόλις της Κέρκυρας ενεργούσε σε τέτοιες περιπτώσεις κατά μίμηση. Τα περιστέρια, οι γάλοι, όλων των ειδών τα κρέατα μαγειρευμένα με άφθονα καρυκεύματα, αλλά και τα ψάρια ή τα θαλασσινά χωρίς να παραλείπεται και το χαβιάρι, συνοδευόμενα με ρύζι από τη Βενετία ή ζυμαρικά, καθώς και τυριά, αλλά και γλυκόπιοτο κρασί, προσφέρονταν με αφθονία στα επίσημα γεύματα που οργάνωνε η πόλη .Αντίθετα μας διαφεύγον περιγραφές για τυχόν εκδηλώσεις που συνόδευαν τα επίσημα γεύματα. Δεν υπάρχουν ίχνη στα αρχεία της Κοινότητας για τη μουσική ή τις απαγγελίες ποιημάτων που συνήθως πλαισίωναν τα γεύματα. Όσο για το διάκοσμο των παλατιών αυτός πιθανότατα έμοιαζε με το διάκοσμο που χρησιμοποιούσαν κατά τις άλλες επίσημες εκδηλώσεις. Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε παρά μόνον τη γενική ατμόσφαιρα που επικρατούσε στην πόλη. Οι μεταμφιεσμένοι κατέκλυζαν τα καντούνια της πόλης, ύστερα από σχετική άδεια που εξέδιδε ο Βάιλος….. Για να κατανοηθεί σε ποιο βαθμό επικράτησε η συνήθεια της παράθεσης γευμάτων στη Γαληνοτάτη κατά την περίοδο του καρναβαλιού, αρκεί να υπομιμνηστεί σχετική απόφαση του 14^ου αιώνα, σύμφωνα με την οποία στο βενετικό κράτος απαγορεύονταν να παρευρίσκονται σε γεύματα γυναίκες καθ’ όλη τη διάρκεια του καρναβαλιού, αν δεν είχαν συγγενικό δεσμό με τον οικοδεσπότη."

Τα  "μπομπάρια"  οι απαρχές των Κερκυραϊκών καρναβαλιών.

Η «μπομπάρια» σαν λέξη προέρχεται από το "momare", "μώμος", "μίμος" ή το "bombare" και τη λέξη "bomba", η οποία στη Βενετσιάνικη διάλεκτο είναι η αντίστοιχη της ελληνικής λέξης "καλαμπούρι".

Στη Βενετία, τα momaria χρονολογούνται από το 1441 και καθώς φαίνεται ήταν προσφιλής διασκέδαση για τους Βενετσιάνους , στις επίσημες εκδηλώσεις όπου μία από αυτές ήταν τα καρναβάλια. Αρχικά γίνονταν σε αρχοντικά, στη συνέχεια σε δημόσιους χώρους και σταδιακά, μετατράπηκαν σε κωμωδίες με υπόθεση.