Να πα να πεις τσι μάνας σου πως με πονεί η καρδιά μου συρ’ αποκοιμησέτηνε κι έλα στην αγκαλιά μου.
Να πα να πεις τσι μάνας σου να κάμει κι άλλη γέννα να κάψει κι αλλουνού καρδιά ως έκαψε κι εμένα.
Διάβηκα μια διάβηκα δυο απ’ το παράθυρό σου η γειτονιά κατάλαβε μα συ γλυκοκοιμόσουν.
Να πα να πεις τσι μάνας σου
να μη με καταριέται ..τι θα την κάνω πεθερά κι ύστερα θα μ'ευχέται...
Έχεις δυο μάτια σαν ελιές που λάμπουν στο κλωνάρι τα φρύδια σου τα γαϊνωτά σαν δυο μερών φεγγάρι.
Άνοιξε το παράθυρο και ρίξε τα μαλλιά σου και κάντα σκάλα ν’ ανεβώ να ρθω στην αγκαλιά σου. |
|
||