Η τελετή της ανακομιδής των οστών του Μαντζάρου

Η εφημερίδα ΦΩΝΗ στο φύλο της Νο 1713 της 25 Απριλίου 1898 γράφει:

Επιμελεία της Διοικητικής Επιτροπείας της Φιλαρμονικής Εταιρίας Κερκύρας και τη συμπράξει του Δήμου Κερκυραίων έλαβε χώραν την παρελθούσα Κυριακήν δια πολλής πομπής και επισημότητος η ανακομιδή των οστέων του αειμνήστου Μαντζάρου και η κατάθεσις αυτών υπό το μνημείον όπερ ο Κερκυραίων Δήμος γεραίρων την μνήμην του ανδρός ήγειρεν εν περιφανεί του Νεκροταφείου τόπω.

Η ανέγερσις του μνημείου απεφασίσθη υπό του Δημοτικού Συμβουλίου Κερκυραίων τη προτάσει του Δημοτικού Συμβούλου κ. Λεωνίδα Βλάχου, όστις επέμεινεν όπως εις δύο συνεχείς προϋπολογισμούς αναγραφή η απαιτουμένη δαπάνη.

Η Φιλαρμονική Εταιρία και ο Δήμος Κερκυραίων ειργάσθησαν από κοινού όπως προσδόσωσι τη τελετή ταύτη τον τω ανδρί εμπρέποντα επίσημον χαρακτήρα, ενεργήσαντες προς τούτων την πρόσκλησιν απάντων των σωματείων, των πολιτικών, προξενικών και λοιπών της ημετέρας πόλεως αρχών.

Προσκλήσεις

Η συνάθροισις ως δια προσκλητηρίων και προγραμμάτων προηγγέλθη, εγένετο εν τω Καταστήματι της Φιλαρμονικής Εταιρίας καθ’ ώραν 9 π.μ. μετά ημίσειαν δε ώραν εδόθη δια πενθίμου τυμπανοκρουσίας  το σημείον της εκκινήσεως. Προεπορεύοντο τα ολιγώτερα έτη βίον αριθμούντα σωματεία κατά την χρονολογικήν ακριβώς σειράν της ιδρύσεως αυτών μετά των διοικητικών επιτροπών και σημαιών αυτών, τελευταίον είπετο η Φιλαρμονική Εταιρία μετά της διοικητικής επιτροπείας εν μελαίνη περιβολή και της σημαίας. Καθ’όλον το από της πόλεως μέχρι νεκροταφείου παρεμπίπτον διάστημα ουδόλως ανέκρουσαν αι μουσικαί αλλά πένθιμος μόνον διαρκής τυμπανοκρουσία έλαβε χώραν. Την 10 ακριβώς π.μ. ώραν αφίκετο η πομπή εν τω νεκροταφείω, όπου ανέμενον και πολλοί εκ των κεκλημένων. Εν τω να’ί’σκω  εψάλη νεκρώσιμος  ακολουθία χοροστατούσης  της αρχιεπισκοπικής επιτροπής Κερκύρας μεθ’ ην οι επί τούτω προσκεκλημένοι άμεσοι του αειμνήστου Μαντζάρου κατιόντες μετήγαγον τα εν μικρώ καταλλήλως διασκευασμένω φερέτρω οστά εν του υπό του Δήμου ανεγερθέντι μνημείω, όπου κατετέθησαν. Προσφώνησιν τετορνευμένη επισπάσασαν την επιδοκιμασίαν και τον έπαινον δια την καλλιέπειαν και τον συνδιασμόν των ιδεών εξεφώνησεν ο αιδεσιμώτατος Κύριος Κωνσταντίνος Βούλγαρης κληθείς επί τούτω υπό της Διοικητικής επιτροπείας της Φιλαρμονικής Εταιρίας, στέφανον δε κατέθεσεν ο Κ. Δήμαρχος Κερκυραίων. Μετά την προσφώνησιν το σώμα των μουσικών της Φιλαρμονικής Εταιρίας ανέκρουσε δια πολλής λεπτότητος και δια χρόνου αργού τον εθνικόν ύμνον απονείμαν ούτω εις τα οστά του συνθέτου αυτού το ύστατον χαίρε.

Επί τη ευκαιρία ταύτη της ανακομιδής ο έγκριτος ποιητής κ. Γερ. Μαρκοράς αφιέρωσε τη Φιλαρμονική Εταιρία ποιημάτιον αριστούργημα επινοίας, όπερ οι έφοροι της Εταιρίας διένειμαν διαρκούντος του υπό του μουσικού σώματος τελευταίου αποχαιρετισμού. Του ποιηματίου τούτου η διανομή δεν αντεπεκρίθη εις την προς κτήσιν αυτού επιθυμίαν απάντων διο υπείκοντες εις γενικόν πόθον αναδημοσιεύομεν.

ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟΝ ΕΝΤΑΦΙΑΣΜΟ

ΤΟΥ

ΜΑΝΤΖΑΡΟΥ

                                                          ΣΤΗ ΦΙΛΑΡΜΟΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ

Σειούνται τα κόκκαλα,

Που σ’άλλο μνήμα

Με θλίψη παίρνομε

Και σεβασμό

Λες και ζωντάνεψαν

Σαν ένα κύμα

Σταις αύραις χάνουνε

Μελωδικό.

--

Δεν έχει –αλοίμονο-

Τους ίδιους ήχους

Που τόσο εταίριαζαν

Αρμονικά

Με τους ελεύθερους

Του Ύμνου στίχους

Με τη χαμένη μας

Παλληκαριά.

--

Είναι παράπονο

Για την πατρίδα

Πλήν φέρνει μέσα μας

Η θεία φωνή

Και την παρήγορη

Φευγάτη ελπίδα,

Όπου μας άφησε

Με κρύα ψυχή.

--

Ω ναι! περάσαμε

Σκληρό χειμώνα,

Και, ως πάλι ανθίζουνε

Νησιά, στεριαίς

Πνεύμα γλυκύτατο,

Σε πλούσιο ανθών,

Λαλώντας, άλλαξε

Και ταις καρδιαίς

--

Αν με τα λουλούδια

Και δάφνη βγάλη

Μια μέρα η δύστυχη

Θλιμμένη γη,

Για τέτοια μάρμαρα,

Ψυχή μεγάλη,

Θάναι το πρώτο της

Ωραίο κλαρί.

--

Τώρα,ως θ’ αφήσουνε

Παιδιά και γέροι

Με αγγέλου σάλπιγγα

Τόπους  νεκρούς,

Κάμε τον Ύμνο σου

Γοργά να φέρη

Μια άλλη ανάσταση

Στους Θεσσαλούς.

                            Γ.ΜΑΡΚΟΡΑΣ