Ο Λόρδος Guilford, είναι σήμερα σχεδόν άγνωστος στον κόσμο, εκτός από την Ελλάδα. Γεννημένος στην υψηλή αριστοκρατία της Αγγλίας  το 1766, ήταν ο νεότερος γιος του πρωθυπουργού Earl of Guilford επί βασιλείας του   George III

The Earl of Guilford,prime minister

και πολύ  φίλος του αντιβασιλέα και αργότερα βασιλιά George IV.

Έγινε πέμπτος κόμης του Guilford  μετά τον θάνατο του μεγαλύτερου αδελφού του το 1817.. Λόγω της κακής υγείας του, πέρασε ένα μεγάλο μέρος της νεαρής του ηλικίας στη νότια Ευρώπη. Εκεί άρχισε να ενδιαφέρεται για τα κλασικά  γράμματα και την εκμάθηση γλωσσών.

Βαπτίστηκε μυστικά Χριστιανός Ορθόδοξος και πήρε το όνομα Δημήτριος.

Την αποκάλυψη της πραγματικής ιστορίας της βάπτισης του έκανε ο Λαυρέντιος Βροκίνης στο Βιβλίο του:

Όλα τα χειρόγραφα προέρχονταν από τον Γεώργιο Προσαλέντη ο οποίος, όπως θα δούμε πιο κάτω, έπαιξε τεράστιο ρόλο για την βάπτιση αυτή.

Ο Βροκίνης μετά την έρευνά του παραθέτει μια επιστολή που βρέθηκε στα αρχεία του Γεωργίου Προσαλέντη

Η μετάφραση από την ιταλική γλώσσα  έγινε από τον ίδιο τον Βροκίνη.

Σε περίληψη της μετάφρασης αυτής  αφηγείται ότι αυτός ήταν που ο θεός του έδωσε τη χάρη να φέρει στις αγκάλες της Ορθοδοξίας ένα Βρετανό διακεκριμένο Θέλοντας να διηγηθεί στην επιστολή του τα συμβάντα τα χωρίζει σε πέντε μέρη

. α)Στα όσα ήλθαν σε γνώση μου πριν από τη γνωριμία του με το εν λόγω πρόσωπο.

β) Όσα  κρυφά γνώρισα γι’ αυτόν

. γ) Τα όσα συζήτησα μαζί του όταν με δική του πρωτοβουλία με επισκέφτηκε σπίτι μου.

δ) Τα όσα έγιναν πριν, κατά τη διάρκεια, και μετά τη βάπτιση και

ε) Τα όσα εγώ είπα γι’ αυτόν μετά την αποχώρηση του από το νησί

Ο Προσαλέντης έστειλε σε δύο επιφανή πρόσωπα την επιστολή αυτή, πολύ αργότερα από το συμβάν.

.Τη μία προς τον στην Ζάκυνθο Βρετανό Πρέσβη Φορέστη

και την άλλη προς τον Ζακυνθινό λόγιο Δημήτριο Κομούτο .

Ο Προσαλέντης  ήταν ο ανάδοχος στη βάπτιση η οποία έγινε από τον Πρωτόπαπα Δημήτριο  Πετρεττίνη όπως θα δούμε στο Πρακτικό  της Βάπτισης.

Το πρακτικό σε σημερινή απόδοση λέει:

22 Ιανουαρίου 1791

Έφθασε εμπρός από τον Παναιδεσιμώτατο κάποιος άνθρωπος που ζητούσε με ζεστή

καρδιά και ικετεύοντας για το Άγιο Βάπτισμα και η Αυτού Πανιερότητας διέταξε να εξετασθεί

ενώπιον του η θέληση αυτού, η αιτία που τον παρακινεί και από ποιο γένος και ποια

πατρίδα προέρχεται.

(υπογραφή) Δημήτριος

Την στιγμή αυτή, αφού ρωτήθηκε ποια είναι η αιτία που τον παρακινεί;

-Απάντησε: Μόνο η σωτηρία της ψυχής μου

—Ερωτηθείς :Ποια είναι η Πατρίδα σου; Ποιο γένος είσαι;

-Απάντησε: Εγώ είμαι από την Αγγλία και οι γονείς μου από τους ευγενείς της Αγγλίας και το όνομά μου Φερδερίγος Νορθ.

-Ερώτηση: Και πως αυτήν εδώ την ώρα ήλθε αυτή η φώτιση:

-Απάντηση:  Εγώ είναι πολλά χρόνια που έχω πειστεί, επειδή μελέτησα πολύ τις δύο γραφές, Παλαιά και Νέα Διαθήκη, τις Αγίες Οικουμενικές Συνόδους και τους Αγίους Πατέρες, βεβαιώθηκα ότι βρισκόμουνα σε πλάνη, αλλά οι πολιτικές μου και οικονομικές μου περιστάσεις και όλη η φαμίλια μου με παρακινούσαν να είμαι συνεσταλμένος. Τέλος πάντων σκέφθηκα να γυρίσω τον κόσμο, μήπως και ο Κύριος στείλει κάποιο μέσο για να δώσω την ψυχή μου και να φυλάξω και την πολιτική οικονομία της φαμίλιας μου. Έτυχε λοιπόν σ’ αυτή την πόλη ,  της οποίας ο Πρόεδρος, όπως άκουσα, είναι συνετός και για τούτο έτρεξα προς αυτόν παρακαλώντας να βρει τρόπο να αξιωθώ του Αγίου Βαπτίσματος, επειδή και θέλω τούτο να μείνει κρυφό και για τα πολιτικά και οικονομικά της φαμίλιας μου

-Ερώτηση: Ποια είναι η ηλικία σου; Απάντηση: Περίπου 24.

Του διάβασαν και πάλι τα όσα είπε και τα επιβεβαίωσε με όρκο

(υπογεγραμμένος) ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

22 Ιανουαρίου 1791

Στη συνέχεια ο Παναιδεσιμώτατος τον κάλεσε να μιλήσουν στην οικία του για το βάπτισμα,για το οποίο ο Κόμης  ήθελε να βάλει τα τρία δάκτυλα στο νερό και μετά από αυτό να πιστέψει ότι έτσι έχει βαπτιστεί. Ο  Πρωτόπαπας δεν συμφωνούσε καθόλου  με τον τρόπο αυτό, πράγμα που δεν συνέβαινε ούτε και στην Δυτική Εκκλησία. Ζήτησε λοιπόν για να θεωρηθεί ότι βαπτίστηκε να προσφέρει σ’ αυτόν ομολογία πίστης, επάνω στο πρακτικό βάπτισης  γραμμένη από τα ίδια του τα χέρια. Να κατηχηθεί από την Πανιερότητά του και να βαπτιστεί  αφού τον βρει ότι έχει ικανοποιητικά πιστέψει σε όλα τα δόγματα και τις συνήθειες της Ορθοδόξου Εκκλησίας, παράλληλα έδωσε  γραπτώς την εντολή, μετά την γραπτή ομολογία του κόμητα, να δοθεί άδεια στον πρεσβύτερο Σπυρίδωνα Μοντεσάντο να κάνει σ’ αυτόν το Άγιο και Σωτήριο βάπτισμα.

Ο  Κόμης είχε μεγάλη εμπιστοσύνη στον Γεώργιο Προσαλέντη, γι’ αυτό  και τον διάλεξε για ανάδοχό  του. Ήταν ανιψιός του ιερομόναχου Φιλόθεου.

Ο Γεώργιος ήταν ο άνθρωπος που για να γίνει αυτή η βάπτιση και να αποβεί καρποφόρα,αντιμετώπισε όλα τα σπουδαία κωλύματα που προέκυπταν. Αλλά κύριο λόγο έπαιξε η κατήχησή του προς τον Γκίλφορντ. Θεωρείται ο άνθρωπος που έπεισε τον κόμη να ασπαστεί την Ορθοδοξία.

Ο Βροκίνης θεωρεί ότι έγινε κρυφά η βάπτιση  του φιλέλληνα, αλλά δεν ήταν και απόλυτα σύμφωνη  με τους κανόνες της Ορθοδοξίας.

O Γκίλφορντ

έφθασε στην Κέρκυρα τον Ιανουάριο του 1791 από την Βενετία και είχε συνεπιβάτη τον ευπατρίδη Αναστ. Θεοτόκη. Στο νησί έκανε φιλικές σχέσεις με πολλούς ευπατρίδες και διαπρεπείς στα γράμματα, όπως τον Ιερέα Πολύκαρπο Βούλγαρη, τον Νικόλαο Πολίτη διακεκριμένο στην Ελληνική  παιδεία, τον Κυριάκο Καπάδοκα και τούς υιούς του Ιωάννη και Παύλο, όλοι νομικοί και φυσικά τον Γεώργιο Προσαλέντη. Με τον τελευταίο ανέπτυξε μεγάλη φιλία και μετά από ατέρμονες συζητήσεις ήταν ο μόνος και ο πρώτος που του εκμυστηρεύθηκε την επιθυμία του να βαπτισθεί με το δόγμα της Ορθοδοξίας. Επί πλέον του εξομολογήθηκε  ότι δεν ήθελε αυτό να γίνει  γνωστό στην πατρίδα του. Ο Γεώργιος τον παραμύθιασε ότι αυτό θα μπορούσε να γίνει, για να μην φοβηθεί  και αλλάξει γνώμη. Ο Γκίλφορντ  του επισήμανε, ότι, αν αυτό γινόταν γνωστό  στην Πατρίδα του, θα διώκονταν και θα έχανε τα δικαιώματα και τα άλλα προνόμια που είχε εκεί.

Ο Γεώργιος βρέθηκε σε πολύ δύσκολη θέση, γιατί  ο κόμης δεν ήθελε φανερή βάπτιση  και από την άλλη πλευρά ο Πρωτόπαπας δεν δεχόταν την κρυφή βάπτιση. Χρησιμοποίησε τις βαθιές εκκλησιαστικές του γνώσεις πείθοντας τελικά τον Πρωτόπαπα , για να γίνει η βάπτιση γρήγορα και κρυφά, αφού αυτός θα κατηχήσει  τον κόμη  μέρα και νύκτα και όχι σύμφωνα προς τα δόγματα της Ορθοδόξου εκκλησίας, λόγω εκτάκτου ανάγκης. Συνεννοήθηκε άμεσα με τους δύο και προσδιορίστηκε η ημέρα, η ώρα και η θέση τέλεσης της βάπτισης. Αυτή έγινε τη νύκτα της 23ης Ιανουαρίου 1791 σύμφωνα με τους τύπους της Ορθοδοξίας μέσα στο δωμάτιο που βρισκόταν στο βάθος, του στην Πλατεία σπιτιού του Μέγιστου Πρωτοπαπά Κερκύρας Δημητρίου Πετρεττίνη με ανάδοχο τον Προσαλέντη, αλλά και τον ίδιο τον Πρωτόπαπα. Το  όνομα αυτού «Φεδερίγος Δημήτριος»

Ο Κόμης έμεινε στην Κέρκυρα περίπου  ένα μήνα. Στις 3 Φεβρουαρίου 1791έφυγε  για την Λευκάδα όπου ήθελε να μονάσει τις πλησιάζουσες ημέρες της σαρακοστής στο κοινόβιο της μονής του Αγίου Ιωάννου. Μάλιστα εκεί σκανδαλίστηκε όταν κάποια Τετάρτη της σαρακοστής οι μοναχοί για να τον ευχαριστήσουν στα φαγητά έριξαν λάδι. Αυτός  τους έκανε αυστηρή παρατήρηση  και ζήτησε να του φέρουν ξηροφαγία.

Στην διάρκεια της παραμονής του στην Κέρκυρα, του δημιουργήθηκε η ιδέα της ίδρυσης Ελληνικού Πανεπιστημίου. Αυτό αποδεικνύεται από την πιο κάτω επιστολή που του έστειλε ο Γεώργιος Προσαλέντης τις 18 Μαρτίου 1792

Σημειώνουμε τα εγκαίνια της Ιονίου Ακαδημίας έγιναν το 1824

Ο πατέρας του βιογράφου  του  Ιωάννη Καποδίστρια, Νικόλαος Αρλιώτης την 14η Ιανουαρίου 1791 στα «Χειρόγραφα Χρονικά» γράφει για την παραμονή του κόμητα στην Κέρκυρα: